De laatste albums van de heer Ratzinger werden door Dark Entries ietwat verwaarloosd. Het overdaad schaadt principe eiste z’n tol want Rudy Ratzinger houdt er de gewoonte op na elk jaar, omstreeks april, met een nieuw album op de proppen te komen. De discografie van :Wumpscut: oogt dan ook behoorlijk indrukwekkend, zeker als je weet dat het cd debuut “Music For a Slaughtering Tribe”, waarop nog altijd de grootste :Wumpscut: hit “Soylent Green” prijkt, al in 1993 verscheen.

Wat meer is, :Wumpscut: is al die jaren louter een studioproject gebleven en toch slaagt dit soloproject van Ratzinger er release na release in succesvol te zijn en te blijven. Wat is dan de magie achter deze :Wumpschut:?

Zodra je de eerste tonen hoort van dit, overigens leuk vorm gegeven nieuwe album, is het geluid direct herkenbaar, dit kan alleen maar :Wumpscut: zijn. Het aantal electro acts dat met een dergelijke verdienste vrolijk verder musiceert is schaars en precies daar ligt allicht de sleutel tot het succes van deze :Wumpscut:. Hoewel het geluid met de jaren minder dansbaar en krachtig maar eerder donker sfeervol is geworden blijft de muziek voldoende intens om een album lang te boeien.

Menselijke aberraties, afwijkingen, nijd, wanhoop, apocalyptische taferelen worden vertaald in donker sfeervolle tracks zoals het volledige door samples gedragen “Patient A”, “Muselmann” of het dreigende “Wumpelstilz”. Van nummers als “Schrekk & Grauss”, “Elende Buben” of “Zombibikini” (ja er is ook zin voor humor!) gaat meer kracht uit waardoor ze ook op de dansvloer kunnen. Voor die dansvloer is er trouwens de “Dj Dwarf Eleven” variant die al enige weken de Duitse alternatieve charts (DAC) aanvoert.

Het zwaartepunt is op de reguliere albums al langer van de dansvloer naar de in angstzweet en groeipijnen badende adolescentenkamer verschoven. Met wat kwade wil zou ik kunnen stellen dat dit nieuwe album uiteindelijk weinig toevoegt aan het totale oeuvre van :Wumpscut:, maar dat zou afbreuk doen aan de kwaliteit die opnieuw van deze Schrekk & Grauss, ook verkrijgbaar in een gelimiteerde box, op vinyl en als dubbel cd met remix schijf, uitgaat. Even goed als typisch dus deze “Schrekk & Grauss” en een hoge kwotering omdat het album bewijst dat electro anno 2011 ook nog altijd anders dan mainstream “clubby” kan klinken.

:Wumpscut:

Kurt Ingels
13/05/2011