Met Wagner en Falgalas verbergen zicht wee oude scene rotten achter deze Winterhart. Samen waren beide heren reeds actief in het niet geheel onbekende electro project Dance Or Die (inderdaad van die gelijknamige hit) en met deze Winterhart vonden ze elkaar opnieuw al is de muzikale invulling wel enigzins anders. Moet ook wel want anders hadden ze zich gewoon opnieuw Dance Or Die kunnen noemen natuurlijk.

Nu, zelfs in hun eerdere project was een zweem bombasme nooit ver weg en dat wordt met deze Winterhart nogmaals uitvergroot ook al omdat men hier meer de richting van de martial indus en neo folk opgaat al blijft het allemaal relatief toegankelijk en altijd in combinatie met de muzikale bagage van beide heren, met andere woorden er is wel degelijk sprake van een elektronische ruggengraat die de nummers op deze “Ryk Of Glory’ net iets meer punch geven, een aparte eigen klankkleur zo u wil.

Het album is overigens als een conceptueel werk opgevat puttend uit de niet zo fraaie geschiedenis (Rome, de 10 plagen van Egypte, de zonnekongingen...) van het mensdom dat blijkbaar niets uit het verleden leert en permanent zichzelf in deze idiotie herhaalt. Inderdaad, oorlog, grootheidswaan en afgdwongen almacht zijn thema’s en die kun je maar moeilijk aan een vrolijke riedel toe vertrouwen.

Relatief declamerend en monotoon, toegegeven dat heeft Wagner’s stem altijd gehad, wordt hier een donker album afgeleverd (het eerste echte fysieke exemplaar, het debuut “Time Doesn’t Wait” verscheen enkel digitaal) dat z’n roots noch zijn nieuwe invloeden loochent en waarbij liefhebbers van dreigende, apocalyptische taferelen die dansvloer verteerbaar zijn hun vingers en duimen bij af zullen likken.

De heren hebben trouwens ook iets te vertellen en “Ryk Of Glory” laat zich beluisteren als een waarschuwing, “When Silence Is A Warning” zet een punt achter het niet zo fraaie verhaal met de boodschap dat we alle banden met de natuur zijn verloren en het niet anders kan of dit leidt onherroepelijk naar onze ondergang. Een vals punt echter want als toemaatje krijgt de koper van dit album er nog twee covers bij, de niet meteen evidente Manowar’s “Warriors Of The World” en , ooh heiligschennis, “Atmosphere” van het relikwie Joy Division, dat niet echt veel afwijkt van het origineel overigens. Aan lef hebben ze nooit tekort gehad de heren Wagner en Falgalas, moge deze Winterhart nieuwe deuren openen en de nieuwsgierigheid van de zwarte meute prikkelen.

Winterhart

Kurt Ingels
08/05/2016