|
|||||||||||||
Op de derde editie van Trouwfest kregen we een vintage Wappenbund set te horen. Het mocht ook wel aangezien het het allerlaatste optreden van de Duitsers heette te zijn. Toen ik hen tijdens de soundcheck in de namiddag zei dat het een hele eer was dat ze mijn festival hadden uitgekozen om een punt achter hun carrière te zetten werd dit al lachend beantwoord met de woorden dat ieder Wappenbund optreden hun laatste is. Toch lijkt het er stilaan wel echt op dat Sven Bussler de stekker uit het zeer roemrijke martial project heeft getrokken. Althans dat maken we toch op uit het feit dat alle Wappenbund albums op Bandcamp gratis ende voor niets te downloaden vallen (wens je een fysiek exemplaar dan dien je echter zoals vanouds diep in de buidel te tasten). Sven had het concert van Trouwfest ook opgenomen met als bedoeling dit ook als zwanenzang op de markt te brengen. Concrete plannen hieromtrent zijn er vooralsnog niet (ik moet dringend nog eens contact met hem opnemen), maar onlangs verscheen wel het in eigen beheer uitgebrachte Auferstehung en dit op verschillende formats (vinyl, tape in houten box, cdr in box met T-shirt, een glazen plaat met print en vlag). Maakte men op hun vorige wapenfeit, een split met Erdschleife nog een zijstapje richting power electronics binnen het vertrouwde geluid, dan trekt Wappenbund op Auferstehung nog eens alle gekende registers wagenwijd open. ‘Einmarsch der Götter’ is een lijvige opera van tien minuten die nog eens mooi opsomt waarom het tussen ons en Wappenbund liefde op het eerste gezicht was. Het weemoedige ‘Auferstehung I’ temporiseert wat, geen overbodige luxe wanneer je weet wat ons nog te wachten staat. Zeer herkenbaar klinkt ‘Himmliches Heer’, dat lijkt op een update van een van hun grootste hits binnen het genre, ‘Empires’. Die opzwepende combinatie van neoklassiek en percussie klinkt enorm vertrouwd in de oren. Helaas moeten we het deze keer zonder de prachtige vocalen doen. Desalniettemin een euforische hymne, iets waar Wappenbund duidelijk een patent op bezit. Ook de zweverige combo van koorzang, percussie, orkest en synths zoals we horen tijdens ‘Auferstehung II’ klinkt niet nieuw. Maar ook hier geld weer dat een groep als Wappenbund van ons gerust een keertje in herhaling mag vallen. Twin Peaks met een martialsoundtrack zou tevens een rake omschrijving van het nummer in kwestie kunnen zijn. Sfeer creëren, Wappenbund blijft het doen met schijnbaar gemak en heeft in de verste verte geen concurrentie te vrezen. Auferstehung is tot nader order de laatste Wappenbund, maar dat kan van alles wat Wappenbund doet gezegd worden. Wordt mogelijks dus nog vervolgd. We mogen het hopen want deze unieke band heeft bij ons meer dan een streepje voor. Is het einde dan toch onherroepelijk, dan wordt het licht met Auferstehung in alle stijl uitgedaan. Dit laatste (?) avondmaal is met z’n 28 minuten wel van veel te korte duur. Scheiden doet lijden, dus dan maar de korte pijn? Niets is minder waar, want onze repeatknop draait overuren dankzij Auferstehung.
Dimi Brands |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Twinkle³ - Minor Planets
Rapoon - Call Fires To Cloud
Zeitkratzer & Ensemble 2e2m - KRAFFT
Use Knife - Tropentarn (vinyl EP)
Vidna Obmana & Serge Devadder - The Shape Of Solitude
Red Zebra - Songs And Stripes (1980-2020)
DDR punk verzamelaar - Too Much Future. Punkrock GDR 1980-1989
Stella Wembley - Images of Death
Dream Into Dust - Fragments Of Legacy
AKB - Marianergraven
'No More War', zo heet de nieuwe single van Lacrimosa-zijproject Snakeskin. Het is natuurlijk een reactie op de vreselijke oorlog die nu aan de gang is in Oekraïne. Het is een opmerkelijk nummer, want meesterbrein Tilo Wolff heeft zijn projecten altijd als apolitiek beschouwd. Op zich kan je wel wat maatschappijkritiek terugvinden ...
Nog maar net vierden we het tienjarig bestaan van Porta Nigra. We zijn blij om u te melden dat de organisatie uit Aarschot ook na een decennium doorgaat met het organiseren van topoptredens. De komende twee weken kan je in JH De Klinker in Aarschot terecht voor twee heel interessante edities van het festival.
Op zaterdag 21 mei werd 'Another ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Ze spelen op vrijdag 20 mei in Het Depot in Leuven. Pussy Riot werd wereldberoemd als feministische punkgroep met radicale performances nadat ze een anti-Poetin gebed opdroegen in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou. Pussy Riot had het licht gezien in 2011 en was deel van de omvangrijke protesten die in 2011 en 2012 ontstonden toen Poetin ...
Een Russische groep die u best in het oog houdt is IC3PEAK. Dit duo – dat eerder in de experimentele elektronica en witchhouse opereert – heeft het al aan de stok gehad met de Russische overheid. De tekst van het nummer ‘Смерти больше нет’ ...
De Botanique heeft duidelijk een oog op interessante Russische groepen uit de tegencultuur. Shortparis is zo’n grensverleggende groep, en ze komen op 24 september naar de Brusselse concertzaal. De groep ontstaat in 2012 in Sint-Petersburg en had van meet af aan de ambitie om een nieuwe muzikale taal te ontwikkelen. Dat deden ze door ...
Op zaterdag 20 mei spreken we weer af in het Leuvense Depot voor Breaking Barriers, het jaarlijks terugkerende punkfestival. Hägar The Womb zal er optreden, samen met Pussy Riot en Hetze. Hägar The Womb bestaat reeds sinds 1981. In 1987 gaven ze er de brui aan, maar in 2011 besloten ze de groep terug op te richten met enkel originele ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...