Het Dependent label kent u uiteraard van de “Septic” serie, doch het label pakt ook jaarlijks uit met “Dependence” (een review volgt!) en nu ook voor het eerst met een “Dependent Club Anthems” compilatie. Op deze verzamelaar het beste dansvloervoer dat het label in z’n eerste 10 levensjaren, (het label werd opgericht in 1999) wist aan te bieden.

Uiteraard zullen electro liefhebbers het gros van het aanbod al hebben, wat is dan nog de zin van deze verzameling? Commerciële motieven? Een aardigheidje voor de labelcatalogus? Of een nieuwe generatie een inkijk geven in wat was, daar waar een “Dependence” of “Septic” verzamelaar veeleer een blik in de toekomst gunt? Wij tippen op een combinatie van de drie en vooral dat laatste, want het aanbod van 15 hits op één enkel schijfje is best een leuke instap voor al wie z’n boots in het ritme van Depedent’s fabriekje wil laten stappen.

Groepen als Covenant, Suicide Commando (persoonlijk had ik iets anders dan “Hellraiser” genomen, hier weliswaar in de Psychopath 01 versie) of VNV Nation die de Dependent stal al lang hebben verlaten mogen uiteraard niet op het appel ontbreken. Op Dependent werd de future pop uitgevonden zo is er ook Seabound (deze “Hooked” blijf ik op één of andere manier toch waarderen), Edge of Dawn en Pride And Fall, naast de eerder vermelde meesters VNV Nation natuurlijk!

Straftanz mag z’n naar okselzweet geurende gelijknamige hit nog een keertje overdoen, groepen als Fractured, het recent ter ziele gegane Flesh Field of nog een beginnende Rotersand houden er hier een krachtdadig dark electro geluid op na, al is Suicide Commando in dit opzicht natuurlijk de grote broer.

Buitenbeentjes, maar misschien net daardoor meest interessant Mind.In.A.Box, Dismantled, Autoaggression en Stromkern (hip hop zangritmes op een sterke electro basis werkt verdorie) mogen, het kan moeilijk anders op een compilatie die luistert naar de naam “Depedent Club Anthems”, zich van hun meer toegankelijke kant laten horen.

Je wordt zowaar een beetje nostalgisch van deze electro dansvloer trip, toen we nog als jong wild en vol overgave mee gingen stampen op de kunstjes van een electro lichting die toen in zekere zin vernieuwend was. Het lijkt enerzijds al zo lang gelden en toch is deze muziek niet eens zo oud, als is dat laatste zeer relatief natuurlijk.

Deze “Depednet Club Anthems” doet z’n naam alle eer aan en bewijst tevens de essentiële rol die het label bij de ontwikkeling van elektronische muziek speelde en nog speelt. Wat mij betreft mis ik Velvet Acid Christ, Mesh, Babyland en een Haujobb, maar Depedent houdt wellicht nog troeven achter de hand voor een tweede editie als deze eerste succesvol blijkt. Met deze compilatie toont Dependent dat elektronische muziek in de scene wel degelijk bestaansrecht heeft, als het kaf maar van het koren wordt gescheiden. Abtanzen!

Kurt Ingels
02/03/2011