Het vierde deel reeds in een compilatiereeks met bizarre Beatles covers. Kijkend naar de hoes - een sublieme parodie op de cover van het klassieke Beatles album “Rubber Soul” uit 1965 - verwachtte ik een verzameling gefreakte en geflipte covers door bands uit de internationale alternatieve underground. En zo staan er gelukkig wel een aantal tussen, maar globaal genomen valt het me toch een beetje tegen.

29 tracks staan er op deze compilatie. Naast 19 Beatles covers (overwegend uit de jaren ’90 en 2000) krijgen we ook nog 10 stukjes interviews, op poëtische wijze voorgedragen Beatles lyrics en andere geluidsfragmenten aangaande de Fab Four, een paar zelfs met de stemmen van de echte Beatles.

“Plastic Soul” is een heel weirde, multiculturele mengeling van covers en bewerkingen van Beatles songs, van vrolijke Afrikaanse (“Hey Jude” in het Xhosa) over Russische, Spaanse, Catalaanse en zelfs een Singaporese cover, over a capella covers (een Russische folk versie met keelzang van “Back In The USSR” door Baba Yaga), tot dixieland en brassband versies en novelty bewerkingen in het Duits of met dierengeluiden (hondengeblaf, kippengekakel en hanengekraai op de tonen van “Day Tripper” door The Beatle Barkers, maak het mee!). Nogal wat melig foute pop dus, ronduit onnozele en middle of the road toestanden, maar gelukkig staan er ook een aantal nummers tussen die toch wel heel leuk zijn, zo leuk dat ze een aparte bespreking verdienen!

Een daarvan is “Kon Togethy”, een cover van “Come Together” op traditioneel Siberische instrumenten en gezongen in een Siberische taal met een soort Laibach stem en met af en toe paardengehinnik op de achtergrond. Bugotak heet de artiest. U vindt het hier op youtube.

Ook plezant: “A Hard Day’s Night” door D.E.F. Orkestra, een 23 koppig ensemble met leden van The Istanbul Symphony Orchestra enerzijds en Turkse rockers en folkmuzikanten anderzijds. The Beatles in een etnisch Turks jasje dus. Samen met de vorige track zou dit zelfs niet misstaan op een Prikosnovénie verzamelaar. Ook deze cover is op youtube te vinden.

Wie dacht dat Depressed Mode de alleronnozelste naam was voor een metal band, had het verkeerd voor. We hebben een winnaar en de naam is… Boney Nem! Een hilarisch belachelijke naam en ze brengen ook een ronduit hilarische cover: “And I Love Her” in een thrash-death metal versie, met een gruntstem gecombineerd met vrouwenzang. En dit alles in het Russisch. Schitterend!

The Thurston Lava Tube brengen met “Surfin’ USSR” - u raadt het al - een surfversie van “Back In The USSR” compleet met thereminklanken. Deze psychedelische, experimentele surfband uit Engeland verzamelde een aantal vintage orgels om coverbewerkingen neer te planten met orgelgeluiden bovenop een traditionele surf gitaar line-up. Een muzikaal hoogtepunt.

The Thurston Lava Tube verschijnen nog een tweede keer ten tonele met misschien wel de creatiefste bijdrage, een soort zelf gecreëerde kruising tussen “When I’m 64” en “Revolution 9” (door sommigen beschouwd als ‘het eerste industrial nummer’, te vinden op “White Album”), waarbij het steeds herhaalde ‘number nine, number nine…’ vervangen werd door ‘sixtie-four, sixtie-four…’.

De prijs van de beste en origineelste cover gaat voor mij naar het Britse Neck Valve met een cover van “Eleanor Rigby” in een van de pot gerukte bewerking die het midden houdt tussen death metal en over the top psychobilly à la Klingonz en Demented Are Go. Horen is geloven!

7B tenslotte is een Russische wave act (eindelijk!) die een cover brengen van “And I Love Her”. Het begint vrij rustig in een soort synthpop/electrowave stijl, tot er metalgitaren opduiken die het nummer transformeren tot een soort gemuteerde Ministry of Die Krupps.

Deze compilatie heeft me een iets te hoog noveltygehalte, is op zich best hilarisch te noemen, maar de bijdragen die we muzikaal als echt goed kunnen beschouwen - bekeken vanuit het oogpunt van de alternatieve scene - zijn me net iets te dun gezaaid. Muzikaal is het een echte potpourri aan stijlen. Anderzijds zitten er echt wel een paar pareltjes tussen, maar ik zou deze bizarre coververzameling uiteindelijk toch enkel aanraden aan exotica en Beatles freaks.

Henk Vereecken
14/05/2011