Een unieke compilatie cd werd ons toegestuurd door Leslie Philippot, die u misschien nog wel kent van Carpe Noctem (het label en de zwarte fuiven in Mechelen). “Hera, Protector Of Teddybears Since 2012” is de eerste release op zijn nieuwe label Choeur Noir en het betreft hier een origineel concept. De compilatie is namelijk opgedragen aan de eerste verjaardag van Hera, dochtertje van Leslie Philippot en Sandrine Skalka. 14 tracks staan erop van 13 artiesten (Larrnakh staat er twee keer op) en de meeste bijdragen werden speciaal voor deze compilatie gecomponeerd. Een paar bijdragen zijn reeds bestaande songs die werden heropgenomen, geremasterd en voorzien van een nieuw arrangement. Alle artwork van het 6-panel digipack is van de hand van mama Sandrine Skalka. Op de compilatie krijgen we een interessante mix voorgeschoteld van internationale artiesten uit het muzikale bereik van neoclassical, dark folk, dark ambient, industrial en ethereal tot cold wave.

14 bijdragen dus waarvan er (logischerwijs) heel wat afkomstig zijn uit de lage landen: HERR is Nederlands en Dark Poem, For Greater Good en Misantronics zijn Belgisch. Ook Belgisch zijn Dead Man’s Hill en Kinderen Van Moeder Aarde, twee projecten van Bart Piette. Larrnakh en Cawatana zijn Hongaars, Engelsstaub en Darkwood Duits, Ataraxia is Italiaans en David E. Williams en Harvest (die normaal Harvest Rain heten maar voor dit project blijkbaar even hun naam hebben aangepast) zijn Amerikaans. Vrij bekende namen allemaal, enkel Harvest was nieuw voor mij.

Het album opent met “Internal Storm”, stemmig ambient neoklassiek van Larrnakh (keyboards en vogeltjes!) en de mannen van HERR gaan zowat op hetzelfde élan verder; ik ken ze vooral van martial stukken waar het bombast van afdruipt maar hier houden ze zich blijkbaar in en gaan met “Ilmater” voor een neoklassieke dark wave compositie. Het heeft iets medieval folky ook (maar dan met synthesizers) en doet me denken aan bands als Weltenbrand en Die Verbannten Kinder Eva's. Met Dead Man’s Hill komt de eerste vocale track, “To Hera”. Er zitten een soort religieuze koorzangen in en een fluit blaast folktunes; dark wave met ritual en folk elementen. Cawatana staat voor redelijk klassieke neo-folk – “Without Purity” heet de song - en dat geldt trouwens ook voor Darkwood dat het album zal afsluiten.

Het meest poëtische nummer is ongetwijfeld “Spider In A Poem Tree” met geïntegreerde vogelgeluiden van het Antwerpse ‘fairie-lectro’ project (een soort ethereal dark wave zeg maar) Dark Poem. Mijn absolute favoriet van deze compilatie is Engelsstaub met het bloedmooie en toepasselijk getitelde “Lullaby” dat redelijk hard de ethereal toer opgaat. For Greater Good tekent met “Northern Lights” voor licht experimentele dark ambient. Het is de langste bijdrage van volle 9 minuten.

David E. Williams covert een nummer van de Ramones. “I Wanna Live” van het “Halfway To Sanity” album (1987) krijgt hier wel een heel ander jasje (een soort ambient bewerking van een punknummer, met synthesizers in plaats van gitaren) en het duurde zelfs even eer mijn eurocent viel dat het een Ramones song betrof. Eerst was het enige minuten geïntrigeerd luisteren, zo van: godverdomme, ik ken dat! Een andere favoriet van mij is ongetwijfeld de eerste muzikale output van het ritual pagan folk project Kinderen Van Moeder Aarde: “In The Safest Place On Earth” ademt zelfs een Keltisch sfeertje en daar is de fluit natuurlijk niet vreemd aan.

De meest prestigieuze naam op de compilatie is wellicht Ataraxia, het Italiaanse medieval-dark folk- ethereal-barok ensemble met het kenmerkende stemgeluid van Francesca Nicoli. “May She Become” heet hun bijdrage. Dan volgt nog een tweede nummer van Larrnakh, “The Guardian”, (vocaal deze keer) en dan krijgen we “Corpse Candle” van Harvest, eigenlijk pure cold wave à la Joy Division en weeral een supersterke song. Ook het Antwerpse Misantronics verrast zeer aangenaam met “Samos”, een soort ambient industrial compositie waarin Chinese wiegeliedjes zitten gemixt, erg intrigerend. En het album sluit dus af met “Broken Wings” van Darkwood dat we hogerop al aanhaalden. Neofolk in de stijl van Death In June, Fire & Ice en consoorten en een heel mooie afsluiter.

“Hera, Protector Of Teddybears Since 2012” heeft me behoorlijk verrast en is voor mij ongetwijfeld het sterkste compilatie album van 2013. Het originele concept was veelbelovend en de muziek maakt het helemaal waar. Wie omwille van het concept kleffe zeemzoeterigheid vreest kan ik volledig geruststellen: je hoort een boeiende mix aan muziekstijlen die samen een harmonisch album vormen maar stroperigheid is er allerminst bij (of je moet afhaken op ethereal, ambient en neoklassiek, dit is geen heavy rock of metal album uiteraard). “Hera, Protector Of Teddybears Since 2012” is gelimiteerd op 500 exemplaren, wordt verdeeld door Steinklang, maar je kan het ook gewoon bij het Choeur Noir label bestellen.

Hera, Protector Of Teddybears Since 2012

Henk Vereecken
31/12/2013