Ook al is het voor de tijd van het jaar ijskoud en denk je eerder aan kerstmarkten dan aan een zonnig terrasje, zult u misschien wel raar opkijken dat wij zowaar een kerstplaat bespreken in de maand mei, maar toch doen we het!

Mensen die tamelijk thuis zijn in de alternatieve popmuziek van de jaren ’80 weten natuurlijk dat “Ghost of Christmas past” niet het soort André Rieu of James Last-misbaksel is dat je rond de kerstperiode zo talrijk kan aantreffen.

Na het grote succes van compilatiealbums als “From Brussels with love” en “The Fruit Of The Original Sin” besloot het Belgische label Les Disques Du Crepuscule om in 1981 met een kerstplaat uit te pakken.

Het was sinds 1963 geleden dat er een behoorlijke kerstplaat verscheen (Phil Spector’s “A christmas gift to you”) en het Brusselse label probeerde (weliswaar met de hulp van Factory) te bewijzen dat een alternatieve kerstplaat tot de mogelijkheden van het popgebeuren behoort.

Zowat alle grote namen van de toenmalige minimal pop mochten hun steentje bijdragen en dat maakt “Ghost of the christmas past” één van de meest gezochte platen uit de jaren ’80.

Indien u echter geen woekerprijzen wil betalen of geen honderd rommelmarkten wil afschuimen is er gelukkig zoiets als LTM, het Britse label van James Nice die obscure platen uit de jaren ’80 van een reissue voorziet (en zoals steeds met wat extra tracks voorziet).

Voor de mensen die deze klassieker niet kennen brandt er natuurlijk maar één vraag op de lippen : “Kunnen wij naar een kerstplaat buiten de kerstperiode luisteren?”.

Alles is mogelijk, niks weerhoudt u om een Sinterklaas-lp op te leggen in hartje van de zomer maar toch is het van belang om de luisteraar te wijzen op de talrijke pareltjes die hier te vinden zijn (en buiten de titel van de songs weinig of niks met kerstmis te maken hebben).

The Durutti Column worden hier vertegenwoordigd met twee zeemzoete gitaarriedels zoals enkel Vini Reilly ze uit zijn mouw kan schudden.

Paul Haig kennen we normaal van zijn jaren ’80 synthpop maar “Christania” is niet alleen zijn meest intiemste nummer, maar misschien ook wel zijn beste.

Daarnaast is er ook plaats voor minimale gitaarpop (“Tokyo Twilight” van The Names, “Benoit’s Christmas” van Pale Fountains of het prachtige “Noelle A Hawaï” van Isabelle Antena.

En zoals we van elke Crepuscule-release gewoon zijn is hier ook meer dan genoeg plaats voor het meer experimenterele werk (Michael Nyman’s “Cream or Christmas” dat je aan de “A clockwork orange”-soundtrack doet herinneren, “Peep show international” van Simon Topping of het gedurfde “Weihnachtrap” van Tuxedomoon).

Meestal zijn reissues niet meer dan een excuus om wat extra geld binnen te halen, maar zoals we bij LTM dit gewoon zijn is dit eerder een kwestie van pure essentie.

Didier Becu
13/05/2010