|
|||||||||||||
Valgeir Sigurdsson, eigenaar van het Bedroom Comunity label en zelf ook muzikant, heeft wat ons betreft weer een mooie worp gedaan. Na Ekvilibrium en Draumalandid presenteert hij ons nu Architecture of Loss, een compositie die dient als muziek voor het gelijknamige ballet van Stephen Petronio. Hoe de dansers op sommige van de stukken moeten dansen is mij een raadsel, maar daar hoef ik me verder de kop niet over te breken... Feit is dat de compositie, net als Solaris van labelgenoten Ben Frost en Daniel Bjarnason, volledig op zich kan staan. Met de hulp van die andere labelgenoot Nico Muhly kan er weinig verkeerd gaan en ook violiste Nadia Sirota en multi-instrumentalist Shahzad Ismaily leveren verdienstelijk werk. Veelal wordt er gewerkt rond dezelfde basisthema's en in een stuk zoals Big Reveal (jawel, een favoriet) vinden akoestische instrumentenn en elektronika de perfecte gulden middenweg. Het wordt nooit saai en dat is te danken aan het feit dat de muzikanten elkaar al een tijd kennen en elkaar perfect aanvoelen. In combinaties met de bijhorende choreografiën moet dit ontroerend mooi zijn....
Jan Denolet |
Bedroom CommunityVolgende besprekingen
Emanuelle De Raymondi - Buyukberber Variations
Willits & Sakamoto - Ancient Future
Human Greed - Black Hill: Midnight at the Blighted Star
Human Greed - PILGRIM: New World Homestead
Human Greed - Consolation
Dans Dans - Dans Dans
V/A - Fuck You -fucking noise in China now- , a film by Guy-Marc Hinant & Dominique Lohlι
Sagittarius - The Kingdom Come
Kentin Jivek - Third Eye
Greyhound - Prototype
Andere besprekingen van VALGEIR SIGURDSSON
Valgeir Sigurdsson - Draumaland
Gitaarheld Dick Dale (echte naam Richard Anthony Mansour) stierf op 16 maart op 81-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Hij werd geboren op 4 mei 1937 in Quincy (Massachusetts) en was van Libanese afkomst. Zijn oom, die in buikdansclubs speelde, leerde hem als kind darbouka spelen, de trechtervormige trommel, en oud, de Arabische luit. ...
Tijdens de tweede editie van Black Easter, in 2016, waren we met verstomming geslagen na het concert van Jo Quail. Enkel met haar cello (en een ingenieus looping-systeem) wist ze de zaal in te palmen en aardig wat nieuwe zieltjes te winnen. Organisator Ward De Prins had een goede band met de Londense, en zag er niet tegen op reisjes te maken ...
Ze zijn er de fel begeerde WGT tickets!! Dit jaar betaal je voor een ticket € 130... Ik weet het elk jaar een beetje meer maar je krijgt er wel enorm veel voor terug. Vijf dagen vertier en plezier, wat dus neerkomt op iets meer dan € 25 per dag en je reist nog eens gratis met het openbaar vervoer ook. Wilt u uw tent opslaan op de ...
Nooit van gehoord? Zonde. Ik vertoef tegenwoordig virtueel vaak in Amerika, makkelijk zat want geen visum nodig. Dat Trump daar mee verantwoordelijk is voor tientallen post punk bandjes die uit de onderbuik van een vertwijfelde en gespleten Amerikaanse samenleving de kop op steken, wel daar ben ik de man dankbaar voor. Laat dat dan ook het ...
Mephisto Walz is een legende, tenminste voor zij die in de jaren 80 een boon hadden voor de death rock en gothic rock en in het bijzonder de Christian Death familie op de voet volgden. In Europa is er nog nauwelijks iets te horen over en van deze groep rond ex-Christian Death lid Bari Bari, al had de groep in de tweede helft van de jaren 80 ...
Het is alweer van 2011 geleden toen ik bij Dark Entries meer dan aangenaam werd verrast door de titelloze ep van het Amerikaanse The Rope. Een ep die als een rariteit mag beschouwd in Europa. De review van dit bijzonder fijne schijfje leest u hier. Ik deelde zomaar even een 9 uit! Het vervolg “Water Rising” vond in eeste instantie ...
Er zijn kwatongen die beweren dat de muziekbusiness dood is, anderzijds blijven de nieuwe groepjes bij Dark Entries binnen druppelen en blijven vooral underground labels, die nog worden opgericht uit liefde voor muziek, uit de grond schieten. Is deze dood dan wel zo definitief? Of is er nog hoop na de bombarderie van klaagzangen en negativiteit. ...
We worden oud. New wave is intussen 40 jaar, Dark Entries heeft er al 25 op de teller staan en zelfs Wool-E viert reeds zijn tiende verjaardag. Wool-E, dat is in de eerste plaats de Wool-E Shop, die in 2009 als online patenwinkel opende en sindsdien ook als cd-stand op heel wat optredens en festivals aanwezig was. Later werd Wool-E Shop ook ...
Laibach is een parodie van zichzelf geworden! En ze schamen zich er niet eens voor. Meer zelfs, ze hebben er bewust voor gekozen. Nog nooit blonk de groep zo uit in humor en zelfrelativering. Nu hernemen ze al nummers van ‘The Sound Of Music’, en alhoewel ze dat op hun karakteristieke onheilspellende toon doen, is het manifest ...