Op een wandeling met de hond doorheen Deurne kom je al eens Kolja Aertgeerts (UrZon) tegen. “Bespreek mijn laatste plaat eens, het is een goeie”, waren de afsluitende woorden van onze babbel. Kort gehouden omdat onze onvermoeibare hond liever nog een paar kilometers wou vreten in plaats van te staan palaveren.

Braaf als we zijn, maar ook omdat iedere UrZon ten huize (db) steevast op applaus werd onthaald, voegen we de daad bij het woord. Qua volgzaamheid zou onze hond hier beter een voorbeeld aan nemen.

In een zoektocht naar een bijverdienste zou ik me beter aandienen als vaste UrZon reviewer (wat ik eigenlijk al min of meer ben). Helaas wordt de goede man niet bepaald rijk van zijn releases, dus bergen we dat plan maar op. Maar een onbezoldigde vriendendienst brengt net zo veel voldoening, en als we als wederdienst een spetterend optreden krijgen op het door onszelf georganiseerde Trouwfe(e)st zoals vorig jaar het geval was, dan kunnen we uiteindelijk alleen maar spreken van een win-win situatie.

“What the world needs now, is love, sweet love”, zong Jackie DeShannon in 1965 in het gelijknamige door Hal David en Burt Bacharch geschreven nummer.

Later zou het nummer nog gecoverd worden door Dionne Warwick, Tiny Tim, Tom Jones en vele anderen. Verder doet Tom Clay voor Motown nog iets speciaals met het nummer in 1971: samples uit een interview maar ook toespraken van Martin Luther King, John F. en Robert F. Kennedy toevoegen aan de remix. Kolja zelf waagt zichzelf (gelukkig/helaas -doorstrepen wat past) niet aan het desbetreffende nummer maar vond er wel de inspiratie voor de titel van zijn 11de album.

In besprekingen van vorige UrZon albums (er passeerden er ondertussen al heel wat de revue), hoorden we vaak de invloed van acts als In Slaughter Natives, :Wumpscut: en vooral Will. De muzikale invloeden van vorige albums werden door ons nooit als storend ervaren, aangezien Kolja hier telkens op een originele manier wist om te springen. Stilaan wordt duidelijk, en What The World Needs Now is daar een mooi voorbeeld van, dat UrZon zich stilaan aan het loswerken is van deze muzikale invloeden en meer en meer een eigen koers begint te varen. Dat deze koers nog meer dan voorheen de industriële kant uitvaart, daarover hoor je ons geen seconde klagen. We kunnen zeggen dat al het voorgaande werk de muzikant Kolja gevormd hebben tot de artiest die heden ten dage met scherp schiet, en waarvan we heus nog wel wat meesterwerkjes mogen verwachten.

Of het nu gaat om dreigende ambient (‘Unsafe Place’), een aanzet tot powernoise (het hortende ‘Goer’), tribale industrial waarbij we even aan Test Dept. moeten denken (‘Good Night’) of industriële electro die op zijn beurt refereert naar Clock DVA (‘Surgical Strike’): What The World Needs Now toont een UrZon in zeer sterke doen.

Kolja wist me te vertellen dat het concept van de plaats het more than real zijn van kunst is. Hoe hij tracht deze hyperrealiteit weer te geven, een trance te induceren en modern psychisch ongemak te uiten in de vorm van elektronische dierlijke kreten. “Of zoiets”, voegde hij er nog aan toe. Het is inderdaad aan de luisteraar zelf om te oordelen waar en hoe hij deze geluiden plaatst, maar de beschrijving die ons gegeven werd, daar kunnen we ons wel in vinden.

Als muziekliefhebbers kunnen we stellen dat de wereld nood heeft aan artiesten als UrZon. Maar wanneer we verder kijken dan onze muzikale neus lang is, zijn we niet blind voor meer dringende noodzakelijkheden: bomen bijvoorbeeld!

Waarom dan niet het aangename aan het nuttige koppelen, zo dacht UrZon, en de opbrengst van dit album zal gedoneerd worden aan BOS+.

BOS+ is een Vlaamse organisatie die zich specifiek inzet voor bosbehoud, beter en meer bos in Vlaanderen en de wereld. (Voor meer informatie over de werking van deze stichting verwijs ik graag door naar hun website www.bosplus.be)

Voor What The World Needs Now kan je zoals steeds terecht op de UrZon Bandcamp pagina, alwaar je in één weg de hele UrZon catalogus terugvindt.

Dimi Brands
03/02/2019