|
|||||||||||||
Unimother 27 is het project van multi-instrumentalist Piero Ranalli uit het Italiaanse Pescara (Abruzzen). Het begon allemaal in 1989 met de garage psych-rock band City Sewer System. Sinds 1991 is hij ook actief in het spacedoom powertrio Insider (6 albums) en tevens speelt hij bas in de dark progrock formatie Areknamés (3 albums). Van Unimother 27 besprak Dark Entries in het verleden reeds “Escape From The Ephemeral Mind” (2007, het tweede album), “Grin” (2008), “Frozen Information” (2015), “Fiero Spietato” (2017) en het palindromisch getitelde “AcidoXodica” (2018). “Chrysalis”, het zevende album van Unimother 27 kwam vorig jaar uit. Op het nieuwe album “Chrysalis” (51 minuten speelduur) staan 5 tracks verzameld in duur variërend van 6 tot 20 minuten. Wat we concreet te horen krijgen is een sound bestaande uit keyboards, drums (al zijn er ook lange percussieloze stukken) en scheurend psychedelisch gitaarwerk met heel wat fuzz. Krautrock in de geest van Ash Ra Temple, Eloy, Guru Guru en consoorten is soms ook niet ver weg. Vergeleek ik Unimother 27 in het verleden vaak met de spacepostpunk van Chrome (het groepje van Helios Creed en Damon Edge zaliger), dan roept de openingstrack “Miseries Are Lost In The Immense Desert Of Wisdom” nu eerder herinneringen op aan Hawkwind en Pink Floyd. Prog, acid rock en spacerock zijn de ingrediënten van deze straffe opener. Wat ik erg goed vind aan het album is dat er terug meer in gezongen wordt. Door de mix van vocale en instrumentale tracks krijgen we een grotere afwisseling en verscheidenheid in het songmateriaal dan bijvoorbeeld het geval was bij het vorige volledig instrumentale album. Na de vocale openingstrack volgt “Smell Of The Holy”, een lange bijna 11 minuten durende instrumentale track met scheurend acid rock gitaarwerk. Vervolgens is “The Prisoner” weer een vocale track met een beetje een bluesrock feel maar vooral weer het scheurende psychedelische gitaarwerk. Ook “Flow Of Universal Becoming” is een vocaal nummer met echoënde zang en spetterend fuzzy gitaarwerk. Dit is mijn favoriete nummer van het album. Magnum epos is de haast 20 minuten durende slottrack “Metamorphosis” onderverdeeld in twee subtracks met de subtitels “a) Larva” en “b) Adult mind”. Ook hier duiken (na 8 minuten) vocals op maar hier is het meer een soort spreekzang. Een groot deel van de track is instrumentaal. De song gaat over de metamorfose van larve over pop (‘chrysalis’ in het Engels, zie ook de albumtitel) tot volwassen vlinder. Piero Ranalli deed voor dit nieuwe album weer zowat alles zelf: de composities, het bespelen van de meeste instrumenten (bass, gitaren, synthesizers), de vocals, het opnemen en mixen in zijn eigen opnamestudio Pineal Gland Lab en de release op zijn eigen Pineal Gland label. Alleen het drumwerk werd uitbesteed aan ene Mr. Fist. Het prachtige psychedelische en proggy artwork is weer van zijn echtgenote Bianca Carestia. Uiteindelijk vind ik dit tot op heden het allerbeste album van Unimother 27.
Henk Vereecken |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Snakeskin - Medusa's Spell
Zone Six - Kozmik Koon
Art Of Empathy - End Of I
La Merde - Zweet Spaart Bloed
Ledfoot - White Crow
Sons Of Alpha Centauri - Buried Memories (vinyl)
Spank The Nun - Initial Decay Control
Feu Follet - Le Champ Des Morts
Netherworld - Algida Bellezza
Espen Sommer Eide - The Waves
Andere besprekingen van UNIMOTHER 27
Unimother 27 - AcidoXodica
Unimother 27 - Fiore Spietato
Unimother 27 - Frozen Information
Unimother 27 - Grin
Unimother 27 - Escape From The Ephemeral Mind
Al zoekend naar een geluidsfragment voor bij een recensie te plaatsen moeten wij ons als muziekredactie vaak in allerlei bochten wringen, willen we juridisch gezien geen blauwtje lopen met de geplaatste content. Deze zoektocht levert zo nu en dan ook een heuse ontdekking op. Zo botsten we onlangs op de Bandcamp pagina Sheffield Tape Archive.
Industriestad ...
De Eindhoofse postpunkgroep Palais Ideal zal ons komende donderdag trakteren op een kort quarantaineconcert, dat ze passend 'The Isolation Session' hebben gedoopt. Dit in samenwerking met de Effenaar, de legendarische concertzaal uit Eindhoven. Palais Ideal verraste ons vorig jaar met hun tweede cd 'Pressure Points'. Voor de ...
We hadden al optredens, dj-sets, radioprogramma's... maar een festival in coronatijden hadden we nog niet gezien. Gothicat, een bedrijf dat gothicgerelateerde spullen maakt met een poezentwist, weet dit toch te realiseren. Op zondag 12 april van 22 tot 24 uur zullen niet minder dan 34 groepen deelnemen aan het Gothicat festival. En er ...
We schrijven 1997. 'Iron Dust Crush', het debuut van Star Industry komt uit op het door de groep zelf opgerichte Revelation Records. Het is een schot in de roos en wellicht tot op vandaag de meest succesvolle cd van de groep, vandaar ook heruitgaven in 1999 en in 2008 (in combinatie met de live-cd 'Black Angel White Devil'). ...
Dansen op fuiven zit er momenteel niet in, maar dat u zich ook in uw woonkamer volledig kan smijten, daarvan zijn de talrijke live-streams op sociale media het levende bewijs.
Ah Cama-Sotz levert alvast een stevige bijdrage met de remix van Inner Circle, die te beluisteren is op Soundcloud.
Ah Cama-Sotz ziet optredens tijdens Forms ...
Ludovic Dhenry is een bezig bijtje. Zonet heeft hij de vijfde cd van zijn neoklassiek project Exponentia uitebracht. De eerste in vier jaar, maar dat ligt ook aan het feit dat hij tussendoor nog een electroproject heeft met Zauber, en ambiant industrial maakt als Résonance Magnétique. Wij vonden het tijd om alles nog eens op ...
Korinthians hebben hun debuut uit: ‘Chaos/Control’. We volgen de groep al langer, want eerder gaven ze al een ep en een single uit, en ze spelen ook al jaren live. We vroegen zanger Mattias De Backer uit over het debuut en de weg die de groep tot nu toe afgelegd heeft.
Opgelet: Door de maatregelen om het Covid-19-virus tegen ...
Vrijdag 6 maart was ik ook van de partij en meteen aangenaam verrast door de grote opkomst (ik weet het relatief, maar zeker in dit genre) voor lekkere curiositeiten als daar waren en zijn; Dead Man’s Hill, Rosa Crux, : Of The Wand And The Moon en Ordo Rosarius Equilibrio. U leest het allemaal in de vlotte pen van collega (db) die diezelfde ...
“Everyone’s a winner” zong Hot Chocolate ergens in de jaren 70, en deze zin konden we al voor aanvang gebruiken wanneer we de affiche voor de eerste dag van Porta Nigra in ogenschouw namen.
De afgelopen editieis van dit fijne festival deed de wel zeer mager te noemen opkomst ons oprecht pijn. Even vreesden we zelfs dat ...