|
|||||||||||||
Unimother 27 is het project van multi-instrumentalist Piero Ranalli uit het Italiaanse Pescara (Abruzzen). Het begon allemaal in 1989 met de garage psych-rock band City Sewer System. Sinds 1991 is hij ook actief in het spacedoom powertrio Insider (6 albums) en tevens speelt hij bas in de dark progrock formatie Areknamés (3 albums). Van Unimother 27 besprak Dark Entries in het verleden reeds “Escape From The Ephemeral Mind” (2007, het tweede album), “Grin” (2008), “Frozen Information” (2015), “Fiero Spietato” (2017) en het palindromisch getitelde “AcidoXodica” (2018). “Chrysalis”, het zevende album van Unimother 27 kwam vorig jaar uit. Op het nieuwe album “Chrysalis” (51 minuten speelduur) staan 5 tracks verzameld in duur variërend van 6 tot 20 minuten. Wat we concreet te horen krijgen is een sound bestaande uit keyboards, drums (al zijn er ook lange percussieloze stukken) en scheurend psychedelisch gitaarwerk met heel wat fuzz. Krautrock in de geest van Ash Ra Temple, Eloy, Guru Guru en consoorten is soms ook niet ver weg. Vergeleek ik Unimother 27 in het verleden vaak met de spacepostpunk van Chrome (het groepje van Helios Creed en Damon Edge zaliger), dan roept de openingstrack “Miseries Are Lost In The Immense Desert Of Wisdom” nu eerder herinneringen op aan Hawkwind en Pink Floyd. Prog, acid rock en spacerock zijn de ingrediënten van deze straffe opener. Wat ik erg goed vind aan het album is dat er terug meer in gezongen wordt. Door de mix van vocale en instrumentale tracks krijgen we een grotere afwisseling en verscheidenheid in het songmateriaal dan bijvoorbeeld het geval was bij het vorige volledig instrumentale album. Na de vocale openingstrack volgt “Smell Of The Holy”, een lange bijna 11 minuten durende instrumentale track met scheurend acid rock gitaarwerk. Vervolgens is “The Prisoner” weer een vocale track met een beetje een bluesrock feel maar vooral weer het scheurende psychedelische gitaarwerk. Ook “Flow Of Universal Becoming” is een vocaal nummer met echoënde zang en spetterend fuzzy gitaarwerk. Dit is mijn favoriete nummer van het album. Magnum epos is de haast 20 minuten durende slottrack “Metamorphosis” onderverdeeld in twee subtracks met de subtitels “a) Larva” en “b) Adult mind”. Ook hier duiken (na 8 minuten) vocals op maar hier is het meer een soort spreekzang. Een groot deel van de track is instrumentaal. De song gaat over de metamorfose van larve over pop (‘chrysalis’ in het Engels, zie ook de albumtitel) tot volwassen vlinder. Piero Ranalli deed voor dit nieuwe album weer zowat alles zelf: de composities, het bespelen van de meeste instrumenten (bass, gitaren, synthesizers), de vocals, het opnemen en mixen in zijn eigen opnamestudio Pineal Gland Lab en de release op zijn eigen Pineal Gland label. Alleen het drumwerk werd uitbesteed aan ene Mr. Fist. Het prachtige psychedelische en proggy artwork is weer van zijn echtgenote Bianca Carestia. Uiteindelijk vind ik dit tot op heden het allerbeste album van Unimother 27.
Henk Vereecken |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Snakeskin - Medusa's Spell
Zone Six - Kozmik Koon
Art Of Empathy - End Of I
La Merde - Zweet Spaart Bloed
Ledfoot - White Crow
Sons Of Alpha Centauri - Buried Memories (vinyl)
Spank The Nun - Initial Decay Control
Feu Follet - Le Champ Des Morts
Netherworld - Algida Bellezza
Espen Sommer Eide - The Waves
Andere besprekingen van UNIMOTHER 27
Unimother 27 - AcidoXodica
Unimother 27 - Fiore Spietato
Unimother 27 - Frozen Information
Unimother 27 - Grin
Unimother 27 - Escape From The Ephemeral Mind
Farewell To Greatness is de eerste officiële EP van het Belgische project Euphemia Rise. We berichtten reeds dat de man hierachter Wim Lankriet is, zie ook Syrenomelia.
De EP is meteen een introductie van de ambitie die Lankriet naar voor wil schuiven: een meer experimentele benadering van alternatieve rock brengen en op die manier, ...
Jan Dewulf is een bezige bij. Zijn gothic rock project Your Life On Hold doet het flink bij cult label Solar Lodge en de Oostendenaar pakt met Mildreda, zowat het eerste electro project van deze veelzijdige muzikant (meneer De Wulf was een jochie van 16 toen hij het uit de ondergrond stampte), binnenkort uit met een album bij, jawel, Dependent.
Dependent ...
De lockdown is geen reden voor Blutengel om het werk neer te leggen. Ze lieten verschillende keren van zich horen, onder meer door een samenwerking met Massive Ego en door het zijproject van meesterbrein Chris Pohl: She Hates Emotions. Dat project wou reeds de voorliefde van Pohl voor de wave uit de jaren 80 uitdrukken, maar nu betuigt ook ...
Het komt niet helemaal onverwacht. Dirk Scheuber verlaat Project Pitchfork. Hij stond samen met zanger Peter Spilles aan de basis van de groep in 1989 in Hamburg, maar heeft al sinds 2016 een soloproject onder de naam Scheuber. Daar scoort hij op dit moment goed mee, onder meer met de huidige plaat 'Numb'.
Bovendien was het duidelijk ...
Het leek er lang op dat The Ultimate Dreamers een van de vele vergeten new wavegroepen uit de jaren 80 zouden blijven. Ze bestonden van 1986 tot 1990 en onder hun gelederen vonden we onder meer Frédéric Cotton, thans bekend als de organisator van de Fantastique.Nights-concerten en de Club New Wave-fuiven. We hadden er geen idee ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...