We krijgen op dit cd album een soort minimalistische spacerock te horen met synthesizers, bass en een scheurende gitaar. Het geheel doet me wel wat denken aan Chrome, het groepje van Helios Creed en Damon Edge zaliger. Het klinkt psychedelisch en even acid als de albumtitel suggereert. Acid rock weliswaar. Het is muziek waar je je spontaan kleurige vloeistofdia’s bij voorstelt. Met zijn Italiaanse versie van krautrock weet Unimother 27 me steeds weer te boeien en ook nu zijn seventies krautrock groepen als Eloy, Ash Ra Tempel en Guru Guru niet ver weg.

Unimother 27 is het project van multi-instrumentalist Piero Ranalli uit het Italiaanse Pescara in de Abruzzen. Van Unimother 27 bespraken we vroeger reeds “Escape From The Ephemeral Mind” (2007), “Grin” (2008), “Frozen Information” (2015) en “Fiore Spietato” (2017). En zopas, traditiegetrouw op het eigen label Pineal Gland, verscheen het zesde album van deze act, “AcidoXodica” (7 tracks, 48 minuten speelduur).

Alle instrumenten bespeelt Piero Ranalli dus zelf, buiten de percussie. Die werd uitbesteed aan ene Mr. Fist die me met zijn etnisch getint getrommel op bongo’s of pauken (zo klinkt het toch) wel wat doet denken aan Steve Peregrin Took (ook al zaliger) van Tyrannosaurus Rex (mooi compliment toch). Opnemen en mixen deed Piero weer helemaal zelf in zijn eigen opnamestudio Pineal Gland Lab en het mooie psychedelische artwork is weer van zijn echtgenote Bianca Carestia.

De inspiratie voor “AcidoXodica” haalde Piero Ranalli uit een droom. Een vreemde droom waarin hij in een stad rondwandelt zonder dat er iets aan de omgeving verandert. In welke richting hij zich ook begeeft, de omgeving blijft steeds onveranderd als in een drie-dimensionale palindroom en de enige manier om eraan te ontsnappen is ontwaken... Vandaar ook de palindromische titel van het album. Ook alle songtitels zijn Italiaanse palindromen (een palindroom is een woord of een stuk tekst dat achterstevoren gelezen hetzelfde geeft, een bekend Nederlands palindroomwoord is koortsmeetsysteemstrook). De titels van de tracks zijn “Ossesso”, “Opporti A Me Non É Mai Troppo”, “Allunare Era Nulla”, “A Valle Tra Masse Essa Martellava”, “E' Corta E Atroce”, “Arte Tetra” en “Eterni Attici Di Città In Rete”. En lees ze nu maar eens van achter naar voor…

Muzikaal is het de bedoeling om in te spelen op de aandacht van de luisteraar wat dan zou moeten leiden tot een meer intense en levendige ervaring. Het is allemaal behoorlijk experimenteel van opzet. Het album is volledig instrumentaal en de tracks zijn redelijk inwisselbaar, al is de voorlaatste track “Arte Tetra” een beetje een buitenbeentje met relaxt laid back gitaarspel in plaats van de scheurende gitaar, met prominent bassspel en langgerekte minimale synthesizertonen. Aldus is het de meest ambiente track.

Mijn favoriete track is het zeven minuten durende “A Valle Tra Masse Essa Martellava”. De titel betekent zoiets als ‘stroomafwaarts tussen de massa's was het aan het hameren’, wat niet echt veel betekenis heeft, maar bij de keuze van de titels ging het er dus vooral om een palindroom te creëren.

Unimother 27 creëerde met “AcidoXodica” weer een interessant album voor de liefhebber van instrumentale spacerock, psychedelica en krautrock die openstaat voor een fikse dosis experiment maar dat kan voor adepten van deze genres bezwaarlijk een probleem zijn.

Website

Facebook

Reverbnation

Henk Vereecken
02/05/2018