|
|||||||||||||
De fantasiewereld waarin tijdens de Industriële Revolutie de protagonist na het crashen van de IFS Zephyr als enige overlevende op zoek gaat naar antwoorden en zonder enige hinder zijn zoektocht in de wereld van de obscure magie aanvat. Het is de leefwereld van het videospel Arcanum. Het moet zowat de inspiratiebron zijn geweest voor het Engels/Grieks duo Ultra Arcanum dat zopas zijn debuutplaat The Silence Inside heeft uitgebracht. Een tweede inspiratiebron kan gezocht en gevonden worden in de eighties-popmuziek, het referentiepunt dat als onderlaag dient voor de sound die Ultra Arcanum voortbrengt. Al geeft hun geluid geen exacte doorslag, maar kiezen ze resoluut voor een eigen invulling. Gecreëerd door de Roland Juno GI. Omdat die machine het best aanleunt bij het karakteristieke geluid van de vroegere analoge apparatuur. The Silence Inside klinkt dan ook eerder rustgevend. Best beluister je dit met de hoofdtelefoon op, om zo de details te kunnen aanschouwen. Met de nodige aandacht voor het melancholische, zoals bij opener Twilight Shades maar evenzo veel bij de titeltrack The Silence Inside. Ingetogen synthpop die het niet moet hebben van tempowisselingen maar strak zijn eigen ritme zoekt. Even radiovriendelijk als bijvoorbeeld een Pet Shop Boys, zoals duidelijk hoorbaar in Strange Kinda Love. Dat Ultra Arcanum graag teruggrijpt naar hoe het was meer dan 30 jaar geleden blijkt in het haast zieltogende Another Time, Another Place. Volledig tekstloos is Two Hours Before Neptune dat de soundtrack is voor hun tijdreis waarbij het vloeibare helemaal weet in over te gaan in de atmosfeer. Toeval of niet, maar de synthlijn op A Final Loss lijkt wel helemaal weggepikt te zijn van Enola Gay van OMD terwijl Daydreamer en Moment In Time aantonen dat somberheid in teksten toch kan samengaan met de warmte die de hele plaat muzikaal uitstraalt. Een losstaand feit, zonder verdere berichtgeving over het totaal is Epilogue. De zoektocht naar de ware belevingswereld waarin Ultra Arcanum graag vertoeft. Die van het terugbrengen naar de oude hitcultuur richting 21ste eeuw. Het dromerige oppervlak van wegdeemsteren kent zijn oorsprong in de tweede instrumentale track en heet Photophobia als hekkesluiter. The Silence Inside van Ultra Arcanum is verkrijgbaar op vinyl en CD. Met het digitale schijfje krijg je er dan wel bonustracks bij, zoals remixes van 23rd Underpass, The Silicon Scientist, Techniques Berlin en Epic Dreams. Er is niets mis met teruggrijpen naar vroegere tijden, maar dit debuut klinkt net wat te synthetisch, bij momenten te cheesy en oppervlakkig. Het is wel het ideale album voor hen die de hitgevoelige synthpop van de vroegere jaren 80 een warm hart toedragen. Sober en warm, zoals Ultra Arcanum zelf.
Danny Quetin |
Volgende besprekingen
Masquerade - Ritual
Tragic Black - Nostalgia
Astari Nite - Until The End of The Moon
Verzamelaar - From Vienna With Love
Verzamelaar - TSOB -The Sound Of Belgium Vol.3
QDOR - I. (Devote/Superior Edition)
White Sea - Tropical Odds / TWI 1233
MONO - Requiem For Hell
Kentin Jivek - No Age
Punch ‘n’ Judy - Rum, Soda & Punch
In hetzelfde genre: SYNTHPOP / ELECTROPOP
Zartbitter 16 - Richtung Zukunft
Various - Switch 18
The Toxic Avenger - Angst
Neuropa - Plastique People (Expanded Version)
Zynic - My Personal Kryptonite ep
Dadajugend Polyform - Louis De Marsalle
Parade Ground - The Golden Years
Starter - Starter (lp)
The Legendary Pink Dots - Paris in the Fall
!distain - On|Off