|
|||||||||||||
Deze “Shadows” verscheen origineel begin 2018 en was voor het Amerikaanse duo Twin Tribes zowat wat “Seventeen Seconds” voor The Cure was. Ok, een lichte vorm van overdrijving is mij niet vreemd, ik weet het, maar dit debuut opende wel wereldwijd de deuren voor het duo Louis Navarro en Joel Niňo Jr. Zelfs in die mate dat eind vorig jaar deze veel geclaimde heruitgave verscheen. Niet geheel onterecht, want Dark Entries moest deze nog recenseren, maar vooral omdat de combinatie van hippe, elektronische aangestuurde dark wave / post punk en electro pop hier moeiteloos en zeer sfeervol wordt uitgebraakt. Een beetje als ‘het mooie kotsende meisje’ van Herman Brusselmans. “Shadows” is al meteen zo’n nummer waarvan je weet, in een rechtvaardige wereld én een wereld met smaak (die twee zijn niet noodzakelijk in verbinding) was dit een monsterhit. En dan die sferische stukjes als hapklare brokjes die tussen de nummers door zweven, “Lapzi Lazuli” bijvoorbeeld, die The Cure even doen vergeten, maar je evenzeer van deze lockdown genezen, mooi. “Dark Crystal” lijkt dan weer zo uit het handboek van de jaren 80 electro pop geplukt, niet zonder er vocaal een wat weemoedig aura aan te hangen. “Portal To The Void” klinkt dan weer een stuk donkerder, met gitaartjes de als frêle dansende sterretjes in het absolute donker van het universum toch blijven schitteren. En ik kan nog wel even doorgaan zo u wil, “Talisman” is al even charmant ‘zagerig’ als de beste momenten van Robert Smith, terwijl de ‘Catharsis” die er op volgt allicht het meest ijzige nummer op deze “Shadows” is dat ons een beetje verweesd uit wuift. Ik heb meteen de onbedwingbare neiging de ‘repeat’ toets nog een keertje in te drukken om dit mooie schijfje, want dat is het, nog eens door mijn ether te laten glijden.Kortom, als u dit debuut van Twin Tribes nog niet in huis heeft dan krijgt u bij deze een tweede kans (ik vernam dat ze in Amerika al aan een derde toe zijn). Ik zou ze mijn mijn twee ‘pollekes’ grijpen als ik u was. Eigentijds en toch ook weer retro, modern en vintage dus. Daar geeft men tegenwoordig en eigenlijk altijd veel geld aan uit.
Kurt Ingels |
Manic DepressionVolgende besprekingen
Tomoko Sauvage - Fischgeist
Stalowa Wola - The Will Of Steel
Exponentia - Tränen des Leidens
Miki Yui - Aperio!
Labasheeda - Status Seeking
Ulrich Troyer - NOK 2020
Arurmukha - 14.11.90 -Ein Akustisches Psychogramm
Chromb! - Le Livre Des Merveilles
Legowelt - Unconditional Contours
Geins't Naït & L. Petitgand - Like This Maybe Or This
Andere besprekingen van TWIN TRIBES
Twin Tribes - Cermony
Farewell To Greatness is de eerste officiële EP van het Belgische project Euphemia Rise. We berichtten reeds dat de man hierachter Wim Lankriet is, zie ook Syrenomelia.
De EP is meteen een introductie van de ambitie die Lankriet naar voor wil schuiven: een meer experimentele benadering van alternatieve rock brengen en op die manier, ...
Jan Dewulf is een bezige bij. Zijn gothic rock project Your Life On Hold doet het flink bij cult label Solar Lodge en de Oostendenaar pakt met Mildreda, zowat het eerste electro project van deze veelzijdige muzikant (meneer De Wulf was een jochie van 16 toen hij het uit de ondergrond stampte), binnenkort uit met een album bij, jawel, Dependent.
Dependent ...
De lockdown is geen reden voor Blutengel om het werk neer te leggen. Ze lieten verschillende keren van zich horen, onder meer door een samenwerking met Massive Ego en door het zijproject van meesterbrein Chris Pohl: She Hates Emotions. Dat project wou reeds de voorliefde van Pohl voor de wave uit de jaren 80 uitdrukken, maar nu betuigt ook ...
Het komt niet helemaal onverwacht. Dirk Scheuber verlaat Project Pitchfork. Hij stond samen met zanger Peter Spilles aan de basis van de groep in 1989 in Hamburg, maar heeft al sinds 2016 een soloproject onder de naam Scheuber. Daar scoort hij op dit moment goed mee, onder meer met de huidige plaat 'Numb'.
Bovendien was het duidelijk ...
Het leek er lang op dat The Ultimate Dreamers een van de vele vergeten new wavegroepen uit de jaren 80 zouden blijven. Ze bestonden van 1986 tot 1990 en onder hun gelederen vonden we onder meer Frédéric Cotton, thans bekend als de organisator van de Fantastique.Nights-concerten en de Club New Wave-fuiven. We hadden er geen idee ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...