|
|||||||||||||
De satisfactie van de tranquilisatie. De kruisvaart van Dr Who middels een tijdmachine die zonder omwegen heden en verleden met mekaar weet te verbinden. En geheid staat er bij Lex Grauwen en Paul Oosterbaan ook zo’n machine. Al gebruiken zij het dan als extrinsiek hulpmiddel voor hun wonderbaarlijke muzikale rondtrip onder de vlag van Tranquil Eyes. Halfweg de jaren 80 was er al een eerste album via Stichting Stopcontact (Walks), dat nu 30 jaren na datum nog steeds de stempel heeft van onnavolgbare cult. Uit tijden dat synth- minimalwave nog geen muziekgenre op zich was. Maar wel modernisme uitstraalde, fris maar donker, doorgaans gecreëerd vanop een zolder- annex slaapkamer. Tranquil Eyes maakte er graag deel van uit. Het mag dan ook een aangename verrassing heten dat het altijd wel leuke Onderstroom Records hen heeft opgevist en net als het duo zelf zijn ziel legde in de opvolger Fact & Fiction. Een albumtitel die niet zomaar werd gekozen, wegens het heen en weer reizen tussen ruimte en vooral tijd. In de zin van dat er op dit album tracks te vinden zijn die ze hoogstwaarschijnlijk zelf ook heb moeten terugvinden ergens in de archiefkast van ‘dingen die we misschien toch maar eens moeten uitbrengen’ en 2 geheel nieuwe nummers. Waarbij feiten zich vermengen met fantasie. Zoals met Vapour Trails, dat op sublieme wijze de ziel en de geest vrijheid geeft in het spoor van gecondenseerde hemelverschijningen. Fictie die feiten worden, en eventueel ook vice versa. Omdat de fantasie zich kan innestelen in het dagdagelijks bestaan. Met zijn vallen en opstaan. Tell Me What It’s All About houdt zich meer dan recht door de vele laagjes die van een bepaalde tristesse toch iets moois maken. Minimal Wave / Synthpop durft bij momenten wel eens minder boeiend zijn, Tranquil Eyes weet die valkuil vakkundig te vermijden. Het zijn niet de zoveelste doorslaggeefjes die je op dit album kan terugvinden, wel integendeel. Ze weten er heuse songs van te maken. Beklijvend en pakkend zoals in Coming Down en Time Dance. Zonder toe te geven aan de wetten der alledaagsheid. Bijzonder en weldoordachte instrumentaties zorgen voor een authentiek geluid dat kenmerkend is voor dit album. Zoals duidelijk hoorbaar in Carry On en de titeltrack Fact & Fiction. Movin’ beweegt zich voort op een heerlijk synth-tapijt dat nergens slentert of stiefelt. De beweegreden dat ook nergens durft te vervelen. Niets trouwens op dit album. Zo ontkom je niet aan de Dream Machine van de Hilife Express. Of aan de dansbare zelfrelativering van Floodlight. Met Fact & Fiction nestelt Tranquil Eyes zich in de schijnwerper van synthpop – minimal waar echte songs ook analoog kunnen verwezenlijkt worden. Van meeslepend tot spannend. Van weldoordacht tot fascinerend.
Danny Quetin |
Volgende besprekingen
Larrnakh - Necrofolk -Like The Silken Shrouds Of Death
Blægger - Fokswild (Mixtape)
Kaelteeinbruch - Music For Sexual Parties XI
N + Meinein & Viscera/// - Das Lächeln, Deinerseits
Véronique Vincent & Aksak Maboul - 16 Visions Of Ex-Futur
Rotersand - Capitalism TM
Shaman Elephant - Crystals
Sadness - Somewhere Along Our Memory…
The Shovels - Spaced Out In Outer Space
Queen Elephantine - Kala
Andere besprekingen van TRANQUIL EYES
Tranquil Eyes - Walks (lp)