|
|||||||||||||
Burn The Night/Bruciare La Notte: Original Recordings, 1983-1989 bundelt muziek van de Italiaanse minimalistische componist Tiziano Popoli. Een artiest wiens werk duidelijk bepaald werd door de geluiden van de Yamaha DX7 synthesizer, de Roland TR909 drummachine en vroege samplingtechnologie waardoor hij mede verantwoordelijk was als architect van de Italiaanse avant-garde en new wave van de jaren 80. Deze niet eerder uitgebrachte opnames (voor installaties, theater en radio-uitzendingen) tonen Popoli’s ongebruikelijke vermenging van minimalisme en instrumentale pop, een aparte vorm die de zwaartekracht van de negatieve ruimte omarmt om kleur, toon en de fantoomgeluiden van lyrische, menselijke expressie te laten contrasteren. Het glijmiddel in deze betrachting: popmuziek. In sommige oren een ordinair klinkende term, doch niet in die van Popoli. In zijn ogen is binnen het popgenre, of beter gezegd heel de attitude die hier rond draait, vooral de eenvoud van de formele structuur interessant. Zijn nieuwsgierigheid naar popmuziek wordt op Burn The Night uitvoerig onderzicht, maar nooit zonder een dosis avant-garde toe te voegen. Zo was in 1983 het nummer ‘Blues Padani’ als zijnde een stuk in opdracht van het radiostation te horen op Radio City Bologna. Het moet toch wel een schokkende ervaring geweest zijn toen de nietsvermoedende luisteraar voor het eerst mocht kennismaken met deze vreemde, onderbroken ritmes en gemanipuleerde vocale samples. Feit is dat men aan het begin stond van een ontluikende, niet te classificeren muzikale structuur waarvan Popoli dus als doopvader gezien mag worden. Ook al bemoeilijken de veertien nummers op Bury The Night de gemakkelijke categorisering van zijn muziek, de brede impact van zijn grimmige melodieën en scherp weergegeven klanken zijn zowel toegankelijk als radicaal. Popoli heeft nooit geprobeerd om deze geluiden naar een exclusief domein van luisteraars te gooien, maar hij zag wel een mogelijkheid in het populariseren van de avant-garde. Bury The Night zendt zijn muziek naar moderne radiogolven afgestemd op verschillende stemmen en brengt een speelse weergave van spiraalvormige lijnen en humanistische spraak. Of, om een Popoli songtitel te lenen, ‘A Simple Drawing’ te midden van een hoop gekribbel.
Dimi Brands |
Volgende besprekingen
Different State - Enormous Components Of Motor Unit Vol.2
Lustmord + Nicolas Horvath - The Fall (Dennis Johnson's November Deconstructed)
Ai Yamamoto - Pan De Sonic -ISO
Taumel - Traum: There Is No Time To Run Away From Here
The Foxholes - Konzert
The Illusion Of Silence - Gardens In The Dark
Andrew Tuttle - Alexandra
Himukalt - Between My Teeth
Westwind - Despair
Bleib Modern - Afraid To Leave