|
|||||||||||||
THYX is terug, al heeft het nu wat langer geduurd. De eerste 3 albums werden telkens met een interval van +/- een jaar uitgebracht, maar in 2015 bleef het verdacht stil rond het soloproject van Oostenrijker Stefan Poiss. Moest THYX (tijdelijk) wijken voor zijn andere band mind.in.a.box, die vorig jaar zijn langverwachte album 'Memories' uitbracht? De fans mogen evenwel gerust zijn. Exact 2 jaar na de release van 'Super Vision' keert Poiss terug met 'Headless', het vierde album in de THYX-discografie. Wie zich mijn recensie van 'Super Vision' herinnert, weet nog dat ik het omschreef als het meest "organische" van de 3 THYX-albums die tot dusver waren uitgekomen en daarmee ook het eerste THYX-album dat zich muzikaal duidelijk onderscheidde van klassieke mind.in.a.box. Het album stond bol van de alternatieve elementen en crossover-invloeden. Met 'Headless' begeeft Poiss zich terug meer op MIAB-terrein, wat vooral tot uiting komt in de tracks 'Doomed' en 'A.I.', die gekenmerkt worden door hoge, vrouwelijk klinkende vocoder. Niettegenstaande ik een zwak heb voor dit stemeffect, ben ik de high-pitched variant die Poiss standaard bij mind.in.a.box gebruikt na 12 jaar echt wel beu gehoord. Ik heb dan ook liever dat hij de "vrouwelijke" vocoder achterwege laat bij THYX, maar ik behoor duidelijk tot de minderheid. De tracks met dit soort vocoder zijn en blijven immens populair, zowel bij de aanhang van mind.in.a.box als deze van THYX. Het mag dan ook niet verbazen dat zowel 'Doomed' als 'A.I.' fanfavorieten zijn. Nee, geef mij dan maar de tracks waarin Poiss experimenteert met andere vocoders of nog beter, waarin hij met zuivere stem zingt. De 2 beste nummers naar mijn mening bevatten clean vocals en zijn meteen ook de rustigste van de plaat. Ik heb het over 'Gravity' en 'The Phial', 2 wondermooie tracks waarin Poiss nog maar eens bewijst wat voor een getalenteerde vocalist hij is. Ik las ooit eens een commentaar van een fan die mind.in.a.box vergeleek met Pink Floyd. Ik vond die vergelijking toen wat vergezocht, maar hoe meer ik erop lette, hoe meer ik ervan overtuigd geraakte dat Poiss de David Gilmour van de synthpop/electropop scene is. Bij THYX is de gelijkenis des te frappanter, omdat dit project over het algemeen iets alternatiever/experimenteler is dan mind.in.a.box. Luister maar eens naar 'The Phial' en je zult begrijpen wat ik bedoel. Andere tracks die ik nog zou willen vermelden zijn het melancholische 'Don't Get Alive' (tevens een voorbeeld van een nummer waarin een ander soort vocoder te horen is) en 'Forgotten II', zijnde een geslaagde remake van de track 'Forgotten' op 'Super Vision'. Ook 'No Place For Me' kan op mijn goedkeuring rekenen, omdat deze track mij doet denken aan vroege mind.in.a.box (periode 'Lost Alone'). De enige misstap van Poiss is mijns inziens 'Pain Of Silence', dat gevaarlijk dicht in de buurt van cheesy 80s komt. Maar afgezien van dat is 'Headless' een zeer degelijk album dat zijn plaats in de THYX-discografie verdient.
Marjolein Laenen |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Marsen Jules - Shadows In Time
The Arch - Fates
Ghold - PYR
Werefox - Das Lied Der Maschinen
Atomic Neon - The Bodanegra Session
Mont-Doré - Fractures
Goose - What You Need
Red Mecca - Electricity
Massa - Massa EP
Mildreda - Coward Philosophy
Andere besprekingen van THYX
THYX - Super Vision
THYX - Network Of Light
THYX - Below The City
THYX - The Way Home
U dacht natuurlijk aan Leipzig. Ook. Maar de stad Leeds kent een gothic rock verleden dat als historisch erfgoed moet gekoesterd (denk maar aan bands als The Sisters Of Mercy, The Rose Of Avalanche, March Violets, Salvation, Red Lorry Yellow Lorry,...) Mocht u tussen 7 en 10 juli nog vrij zijn en niks hebben gepland, ga dat horen en zien in ...
Tenminste grote bezieler en cult figuur bij onze Oosterburen Martin Sprissler besloot recent de stekker uit zijn geesteskind te trekken en biedt zijn titel aan voor overname. Een tweetal jaar geleden was er na een lange pauze sprake van een doorstart maar deze bleek niet helemaal te lopen zoals verwacht. Momenteel is Gothic Magazine 90 in ...
De naam Enzo Kreft hoeft geen introductie meer, deze oude krijger werd met de albums “Control” (2019) en “Different World” (2021) weerom ‘wereldberoemd’ in onze scene en scoorde zelfs torenhoog in de eindejaarslijstjes van menig Dark Entries schrijver. Reden, aanstekelijk electro, zowat de overtreffende ...
De Duitse Dark Dimensions labelgroep ging het trio Chris, Tom en Jason halen in Amerika om hier bij ons hun debuut de ep “Wicked Hands” bij Scanner uit te brengen. Het geluid van deze debuut ep ligt ergens tussen een actuele Placebo Effect en een minder technoïde versie van hun landgenoten Velvet Acid Christ in hun eerste ...
In tussentijd is de tournee van Crime and the City Solution achter de rug en zitten ze alweer in uitvalsbasis Berlijn te broeden op een nieuw studioalbum… Ook de heruitgave van hun backcatalogue door Mute geeft ons iets extra om naar uit te kijken. Voorlopig houden we uw nieuwsgierigheid alvast warm met dit concertverslag van hun huiskamerconcert ...
Over de vrijdag en zaterdag kan ik hier dus helaas niets kwijt, maar ik twijfel er niet aan dat anderen dat zeker even literair in mijn plaats zullen doen. Laat deze korte review dan ook veeleer een impressie zijn dan een festivalverslag of nog de beleving van één dag. Gelukkig heb ik voor de wintereditie, onder het aloude motto; ...
Ja u leest dit goed, de 2022 editie is nog maar net afgelopen en de organisatie gooit nu al een reeks namen voor onze voeten voor volgend jaar en struikelen zult u. Op deze affiche heel wat exclusiviteiten voor 2023; Project Pitchfork, Modern English, When In Rome, Corpus Delicti, Tyske Ludder, Golden Apes, NNHMN, Dorsetshire, Solor Dolorosa, ...
