|
|||||||||||||
Deze Belgische band werd genoemd naar de legendarische Phil Spector, een even beruchte als beroemde sixties producer van het type ‘excentriekeling’ en ‘geniale gek’, die bands producete van The Ronettes en The Crystals (bekende meidengroepen van begin jaren 60), over Ike & Tina Turner en The Beatles tot zelfs de Ramones (hun “End Of The Century”, opgenomen in 1979). Momenteel zit Spector een gevangenisstraf van 19 jaar uit voor moord op een actrice bij hem thuis. In 2003 was dat. Een ongeluk. Of toch niet? In elk geval zijn er legio zware verhalen waarin hij met wapens zwaaide in de studio. Zo schoot hij met een pistool terwijl hij samen met John Lennon in de studio was en achtervolgde hij Leonard Cohen met een geladen kruisboog tijdens de opnames van Cohens album “Death Of A Ladies' Man”… Maar we gingen het over The Spectors hebben. The Spectors zijn een vijfkoppige band, opgericht in 2012. Begin 2014 verscheen hun eerste self-titled EP. “Nico” en “Dig”. De twee singles uit de EP, hingen samen 18 weken in de indie charts (Studio Brussels De Afrekening). In 2015 was er het debuutalbum “Light Stays Close”. Op 6 april verscheen dan deze double A-side vinyl 7” single “Clyde & Bonnie / Sharknado”, zoals de vorige twee releases weerom op het vermaarde indielabel PIAS. Twee songs dus. Op de ene kant krijgen we een song over ‘s werelds meest beruchte misdaadkoppel voorgeschoteld: “Clyde & Bonnie”. Het is een uitermate fraai staaltje van jengelende en huppelende indierock, shoegaze en dreampop. Een uiterst aanstekelijk nummer bovendien dat al een paar dagen onmogelijk uit mijn schedelpan weg te bannen is. Een zomers klinkende en weer op en top radiovriendelijke song van bedrieglijke vrolijkheid waarin een nauwelijks verholen fikse dosis melancholie onderhuids aanwezig is, wat nog eens extra in de verf wordt gezet door het bijhorende intrigerende, duistere filmpje: een prachtige, artistieke videoclip als een mini-horrorfilm. En de andere kant van het vinylplaatje is al even sterk. Geen shoegaze deze keer maar een geweldig instrumentaal surfrocknummer met onverholen sixties referenties en met spooky thereminklanken en een begeesterende bas die de song vooruitstuwt. Een song die naar mijn bescheiden mening niet in de eerste plaats naar Phil Spector lonkt, maar veel meer nog naar Joe Meek, de al even geniale sixties producer die onder meer mijn favoriete surftune “Telstar” van The Tornados schreef en producete. Maar geef toe, The Meeks als bandnaam dat klinkt nu eenmaal niet zo vlot als The Spectors… Ook hier hoort weer een leuk clipje bij, een soort horror en SF B-movie pastiche met surfers, haaien én UFO’s. Op het binnenhoesje van het vinyl hebbedingetje hangt een stickertje met de downloadcode en op de andere kant een stickertje met de tekst: ‘Congrats, you are now holding a genuine Spectors collector’s item. We have even put the labels on the wrong side for you’... Razend enthousiast ben ik over deze ‘dubbele A-kant’ single van een band die hier twee verschillende zijden van hun muzikale kunnen etaleert in twee even magistrale songs.
Henk Vereecken |
PIASVolgende besprekingen
Bewitched As Dark - Spadyum
An Pierlé - Arches
DaGeist - 40
Interkosmos - Hypnotizer
Long Night - Sorrow Returns ep
Rome - Corolian
Rotersand - Torn Realities
Suicide Commando - Black Flowers
Future Perfect - After The Fall
Eagulls - Ullages
Andere besprekingen van THE SPECTORS
The Spectors - Ooh Aah Aah
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...