|
|||||||||||||
Deze Belgische band werd genoemd naar de legendarische Phil Spector, een even beruchte als beroemde sixties producer van het type ‘excentriekeling’ en ‘geniale gek’, die bands producete van The Ronettes en The Crystals (bekende meidengroepen van begin jaren 60), over Ike & Tina Turner en The Beatles tot zelfs de Ramones (hun “End Of The Century”, opgenomen in 1979). Momenteel zit Spector een gevangenisstraf van 19 jaar uit voor moord op een actrice bij hem thuis. In 2003 was dat. Een ongeluk. Of toch niet? In elk geval zijn er legio zware verhalen waarin hij met wapens zwaaide in de studio. Zo schoot hij met een pistool terwijl hij samen met John Lennon in de studio was en achtervolgde hij Leonard Cohen met een geladen kruisboog tijdens de opnames van Cohens album “Death Of A Ladies' Man”… Maar we gingen het over The Spectors hebben. The Spectors zijn een vijfkoppige band, opgericht in 2012. Begin 2014 verscheen hun eerste self-titled EP. “Nico” en “Dig”. De twee singles uit de EP, hingen samen 18 weken in de indie charts (Studio Brussels De Afrekening). In 2015 was er het debuutalbum “Light Stays Close”. Op 6 april verscheen dan deze double A-side vinyl 7” single “Clyde & Bonnie / Sharknado”, zoals de vorige twee releases weerom op het vermaarde indielabel PIAS. Twee songs dus. Op de ene kant krijgen we een song over ‘s werelds meest beruchte misdaadkoppel voorgeschoteld: “Clyde & Bonnie”. Het is een uitermate fraai staaltje van jengelende en huppelende indierock, shoegaze en dreampop. Een uiterst aanstekelijk nummer bovendien dat al een paar dagen onmogelijk uit mijn schedelpan weg te bannen is. Een zomers klinkende en weer op en top radiovriendelijke song van bedrieglijke vrolijkheid waarin een nauwelijks verholen fikse dosis melancholie onderhuids aanwezig is, wat nog eens extra in de verf wordt gezet door het bijhorende intrigerende, duistere filmpje: een prachtige, artistieke videoclip als een mini-horrorfilm. En de andere kant van het vinylplaatje is al even sterk. Geen shoegaze deze keer maar een geweldig instrumentaal surfrocknummer met onverholen sixties referenties en met spooky thereminklanken en een begeesterende bas die de song vooruitstuwt. Een song die naar mijn bescheiden mening niet in de eerste plaats naar Phil Spector lonkt, maar veel meer nog naar Joe Meek, de al even geniale sixties producer die onder meer mijn favoriete surftune “Telstar” van The Tornados schreef en producete. Maar geef toe, The Meeks als bandnaam dat klinkt nu eenmaal niet zo vlot als The Spectors… Ook hier hoort weer een leuk clipje bij, een soort horror en SF B-movie pastiche met surfers, haaien én UFO’s. Op het binnenhoesje van het vinyl hebbedingetje hangt een stickertje met de downloadcode en op de andere kant een stickertje met de tekst: ‘Congrats, you are now holding a genuine Spectors collector’s item. We have even put the labels on the wrong side for you’... Razend enthousiast ben ik over deze ‘dubbele A-kant’ single van een band die hier twee verschillende zijden van hun muzikale kunnen etaleert in twee even magistrale songs.
Henk Vereecken |
Volgende besprekingen
Bewitched As Dark - Spadyum
An Pierlé - Arches
DaGeist - 40
Interkosmos - Hypnotizer
Long Night - Sorrow Returns ep
Rome - Corolian
Rotersand - Torn Realities
Suicide Commando - Black Flowers
Future Perfect - After The Fall
Eagulls - Ullages
Andere besprekingen van THE SPECTORS
The Spectors - Ooh Aah Aah