|
|||
| Een grote naam, Wayne Hussey een man van vele waters en vooral een grote geschiedenis die we in het bestek van deze review niet gaan herhalen (heeft u even geluk). Na het meer dan geslaagde “Aura” (2001) is deze “God is Bullet” het nieuwe studioalbum van The Mission. We laten de in tussentijd verschenen compilatie “Anthology (The Phonogram Years)”, toch een aanrader, en “Aural Delight” (B-kantjes en rariteiten) er even van tussen. Dik vijf jaar zitten er dus tussen de twee releases, maar Wayne Hussey was in tussentijd uiteraard ook solo actief en knopjesdraaier voor menig ander artiest. “God Is A Bullet” is een titel die een wervelstorm beloofd en het vermoeden van een krachtige en strakke rock plaat voedt. Doch deze verwachting wordt jammer genoeg slechts ten dele ingelost. Waar “Aura” blaakte van een goede gezondheid en een zekere goth rock feel gaat “God Is A Bullet” weer de kant op van de meer psychedelische rock die in het oeuvre van The Mission ook altijd aanwezig is geweest. Het resultaat is een karrenvracht aan songs, zonder echte uitschieters en gedragen door het typerende stemgeluid van goth hippie Hussey die vele kanten uitzwalpen, aanzwellen en dan weer prekerig weg faden. Doch, God valt niets te verwijten, dit is een typische Mission plaat die aansluiting zoekt met het hedendaagse alternatieve gitaargeluid zonder daarbij het verleden uit het oog te verliezen. Een beetje pompeus en bombastisch natuurlijk, wat had je verwacht, maar soms ook venijnig, hard en schreeuwerig. “God Is A Bullet” kent in die zin geen compromissen al blijf ik het persoonlijk jammer vinden dat onder het nieuwe gitaar geweld de goth atmosfeer is verdwenen. Het 15 nummers tellende “God Is A Bullet” is wellicht het meest aardse Mission album ooit, met een verhaal en een boodschap dat wel, een uiteraard ook de verplichte ballads zoals “Aquarius And Gemini”. Een coherent album, zonder echte uitschieters waarbij mij vooral de nummers “Keep it In The Family”, “Blush”, “Chinese Burn” en “Running With Scissors” zijn bijgebleven. Het lied van The Mission is, zo blijkt, na 21 jaar nog altijd niet uitgezongen! [KI] Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
Treibhaus - Feindbild-preview
Various - Dynamo vol 2
Pink Turns Blue - Ghost-preview
Jesus Complex - Greetings from the dead
New Order - Get Ready/ Waiting For The Sirens’ Call
Trail Of Tears - Existentia
Dismal - Miele Dal Salice
Audacity - Faceless
Rancho Relaxo All Stars - The answer is always , Yes
X-perience & Midge Ure - Personal Heaven
Wave Invasion is een Nederlands collectief dat verschillende wave-groepen uit Nederland en België verenigt en daarmee concerten en fuiven organiseert. Nu er even geen concerten mogelijk zijn hebben ze hun actieterrein verzet naar het internet. De Wave Invasion Festivals Online zijn een aaneenschakeling van clips die groepen - al dan niet ...
Bent u vertrouwd met Chemical Waves? Het is het project van Marco Cattani, ook bekend van Halo Effect en The Mark. Met dit soloproject maakt hij wave in samenwerking met verschillende vocalisten. Voor zijn nieuwe plaat vroeg hij onder meer Gerd Van Geel, de zanger van The Arch, om een nummer in te zingen.
Gerd: 'Tijdens de eerste lockdown ...
Ah, die Meuse-Rhine Deltawavers van 32 Ohm (zo noemen ze hun muziekstijl echt)... Ze brengen een mix van allerhande soorten wave. Na onlangs een heel ernstig nummer gemaakt te hebben met 'Dunkirk Beach', met verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog en de vluchtelingencrisis, maken ze nu een zonder meer lollig nummer met 'Tadellos'. ...
Dirk Ivens laat de afgelopen tijd niet alleen met Dive van zich horen. (Dive, dat met 'Where Do We Go From Here?' één van de beste platen van 2019 uitbracht, aldus de Dark Enries redactie). Neen, Ivens grijpt ook terug naar zijn allereerste project: Absolute Body Control, de electrogroep die hij in 1979 al oprichtte, ...
Bysmarque & SnowWhyte ontstonden uit de assen van de dark metal groep Arcane Rain, als zangeres Mel en toetsenist Roman besloten om met hun tweeën een nieuw project op te zetten. De groep maakt een mix van electro en synthpop, wat in 2019 tot het aangename debuut 'Once Upon A Time' leidde. Maar voor hun laatste werk - de ep ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...