The Mission (UK) kan maar geen afscheid nemen, en toch, de groep deed vorig jaar een poging door in Londen 4 dagen op rij de eerste vier The Mission albums integraal live te brengen. Bij wijze van afscheid. Niet alleen de albumtracks maar ook b-kanten van singels en 12” dienden aan bod te komen. Het resultaat werd recent uitgegeven. Vier afzonderlijke cd’s, al hebben we een vermoeden dat ze ooit wel eens als een box zullen verschijnen (na uitputting eerste oplage bijvoorbeeld), voor al diegene die er bij waren een blijvende herinnering, voor diegene die er niet bij konden zijn een schrale troost maar het hoeft geen betoog dat je vooral fan zal moeten zijn van The Mission om deze live cd’s te appreciëren. De cd’s kwamen trouwens vorig jaar uit bij Eyes Wide Shut Recordings en zijn recent onder licentie bij Cherry Red allicht een stuk vlotter verkrijgbaar. Diegene die de groep nog niet of nauwelijks kennen (we durven het ons niet voor stellen, maar het zijn bizarre tijden) raden we de recent en eveneens bij Cherry Red verschenen verzamel cd “The Best Of The Mission” aan. De titel van deze schijf zegt genoeg. Wij gaan het hier over de live prestaties hebben, want The Mission was vooral een live groep met een kleine, maar fanantiek aanhang. Ik meen dat ze vroeger en misschien nu nog de Eskimo’s noemden, vraag me niet waarom…

The First Chapter.

Dit album bundelde de eerste wapenfeiten van The Mission als soort compilatiealbum samen nadat Graig Adams en Wayne Hussey het schoolorkestje The sisters Of Mercy uit onvrede hadden verlaten. Een aantal nummers werden door Wayne Hussey nog tijdens het Sisters Of Mercy tijdperk geschreven. Het resultaat was alvast een geniale eerste singel, “Serpent’s Kiss” naar mijn bescheiden mening het beste The Mission nummer aller tijden. “The First Chapter” bleef relatief cult (het album verscheen pas na “God’s Own Medicine”), voor velen kon het in de dagen van de originele release, het vergelijk met “First And Last And Always” van The Sisters Of Mercy niet doorstaan en Eldritch fans noemden Hussey graag een ‘hippy goth sissy’. Nu ja, The Mission klinkt anders dan de zusters, gelukkig maar, en ondertussen heeft iedereen, ook de aanvankelijke criticaster, zich al lang verzoend met nummers als “Garden Of Delight” of “Over The Hills And Far Away”. The Mission bracht in die dagen ook covers van “1969” (The Stooges”), “Like A Hurricane” (Neil Young), “Dancing Barefoot” (Patti Smith), “Wishing Well” (Free) en openen doen we live trouwens met The Beatles cover “Tomorrow Never Knows”. Een coverkeuze die meteen duidelijk maakt dat The Mission een soortement psychedelica en de goth rock van The Sisters Of Mercy tracht te verenigen. Een combinatie die opmerkelijk goed zal scoren in het vervolg… “God’s Own Medicine”, een vervolg dat eigenlijk eerst verscheen als u me begrijpt….

Tracklist:
Tomorrow Never Knows / Serpent’s Kiss / Over The Hills And Far Away / Naked And Savage / Garden Of Delight / Afterglow / Wishing Well / Wake (Rsv) / The Crystal Ocean / Like A Hurricane / 1969 / Dancing Barefoot / Beyond The Pale / Shelter From The Storm

God’s Own Medicine

In z’n totaliteit wellicht de beste The Mission schijf ooit. En niet toevallig het eigenlijke eerste album. Het doorbraaknummer “Wasteland” (hier in een uptempo live versie) is de verplichte opener. Niet toevallig het nummer dat The Mission op de kaart zette, maar “Gods Own Medicine” kent ook nog heel wat andere troeven. Denk maar aan nummers als and “The Dance Goes On”, “Love Me To Death”, “Stay With Me”, “Severina”, “Deliverance” en ga zo maar door. “God’s Own Medicine” was bepalend voor de definitieve psychedelische goth klankleur van The Mission al worden de nummers live vaak net iets harder, met meer nadruk op rock, gespeeld. De zangkoren van het publiek bij het opdoemen van de refreinen moet u er op deze live registratie bijnemen, alsook de prietpraat (al klinkt dit wat oneerbiedig) van Wayne Hussey tussen de nummers door. Oude Wayne leek zich overigens goed te amuseren. Wij die er live niet bij waren, hebben de indruk van een goed maar ook weer geen majestueus live concert.

Tracklist:
Wasteland / Bridges Burning / And The Dance Goes On / Grip Of Disease / Dance On Glass / Stay With Me / Island I A Stream / Love Me To Death / Severina / Let Sleeping Dogs Die / Blood Brother / Deliverance / Garden Of Delight / Evangeline / Sacrilege /

Children

In de beginjaren braakte The Mission zowat elk jaar een plaat. De groep beleefde dan ook haar hoogdagen en zo werd in 1988 het studioalbum “Children” gerealiseerd, iets minder sterk maar muzikaal wel volledig in het verlengde van “God’s Own Medicine” en weerom met een paar prachtige The Mission songs die geschiedenis zouden schrijven. De successingel “Tower Of Strength” uit dit album is op heden wellicht nog altijd één van de meest, zoniet de meest populaire The Mission song. De groep liet op dit album ook instrumenten als harp, harmonica en viool toe, en haalde er zelfs een kinderkoor bij. Live is daar evenwel niets meer van de bespeuren en de groep rockt zich stevig en soms een beetje slordig en zonder al te veel finesse een weg door “Beyond The Pale”, “Like A Child Again”, “Kingdom Come”, … om de van dit album meer bekende tracks maar even te noemen. Wat mij betreft de zwakste live performance van de vier ondanks een aantal goede momenten die zich niet toevallig rond de meer bekende songs concentreren.

Tracklist:
Beyond The Pale / A Wing And A Prayer / Fabienne / Divided We Fall / Heat / Heaven On Earth / Dream On / Like A Child Again / Child’s Play / Hymn (For America) / Forevermore / Black Mountain Mist / Breathe / Kingdom Come / Tower Of Strength

Carved In Sand

Na “Children” was het wachten tot in 1990 “Carved In Sand” verscheen, een album dat bestaansrecht geniet vooral omwille van de wondermooie singel “Butterfly On A Wheel”, ondertussen een heuse The Mission klassieker. “Carved In Sand” was meteen het sluitstuk van de 4 opeenvolgende concerten, vandaar dat tijdens de verplichte bisronde een aantal eerder gebrachte succesnummers als “Serpten’s Kiss”, “Like A Child Again” of “Wasteland” nog een keertje werden over gedaan tot groot jolijt van het publiek. Beginnen doen we uiteraard met “Amelia”, een nummer over seksueel misbruik van minderjarigen, gevolgd door “Hands Across The Ocean” (ook als singel uitgebracht) om zo tot bij het mooi gebrachte “Butterfly On A Wheel” te komen waarbij ook het publiek een duit in het zakje doet. “Carved In Sand” kent ook live een aantal rustpunten (“Grapes Of Wrath”,”Bird Of Passage”) die zowat middenin het concert zijn geïntegreerd waarna de registers met “Belief” en “Hungry As The Hunter” opnieuw worden open getrokken. “Deliverance” krijgen we hier in een door het publiek lang uitgesponnen versie en in sluitstuk en opener “Wasteland” (“Wasteland” was het nummer dat in januari 1986 door The Mission als eerste nummer live werd gespeeld, aldus Wayne Hussey en dus nu mocht afsluiten) wordt mooi “Like A Hurricane” verwerkt. Samen met “The First Chapter” voor mijn part het beste live fragment van deze 4 dagen. Al bij al bewijst The Mission wat we altijd al wisten, dat de groep vooral een live groep is geweest die z’n hoogtepunten in de tweede helft van de jaren ’80 beleefde en een aantal ijzersterke songs in z’n repertoire heeft.

Tracklist:
Amelia / Hands Across The Ocean / Into The Blue / Paradise (Will Shine Like The Moon Tonight / Butterfly On A Wheel / Sea Of Love / Grapes Of Wrath/Lovely / Bird Of Passage / Belief / Hungry As The Hunter / Deliverance / Like A Child Again / Mr Pleasant / Serpent’s Kiss / Wasteland

Tot slot nog melden dat er van deze concertreeks ook een dvd werd samengesteld, gedoopt “The Final Chaper” (Eyes White Shut Recordings), onder licentie van SPV. “The Final Chapter” telt 3 dvd’s, de eerste twee zijn live registraties (compilaties) van de hierboven vermelde shows, de derde dvd is een bonus schijfje met live fragmenten maar vooral een road trip doorheen Europa met The Mission, een aftershow party en natuurlijk de verplichte interviews.

Uw Eskimo.

[KI]

http://www.themissionuk.com

Cherry red Records

Kurt Ingels
01/04/2009