Tijdens het jaar 2016 speelde het Nederlandse The [Law-Rah] Collective op het jaarlijkse powernoise/industrial festival Maschinenfest in het Duitse Oberhausen.

Het collectief bestond voor deze gelegenheid uit Bauke Van Der Wal en Martijn Pieck en de show die ze zouden geven zou zich baseren op het eerder dat jaar verschenen album Invocation. Een album dat als een split release uitgegeven werd: zijnde The [Law-Rah] Collective (Van Der Wal), samen met Cinema Perdu (Pieck). Dit deed het duo omdat ze wilden experimenteren met verschillende benaderingen van hetzelfde concept: “het verlies van een vriend”, om dit vervolgens te combineren in een groter geheel.

Deze samenwerking moest dus de basis vormen voor het Maschinenfest optreden en het concept van het optreden luidde om een nummer van zes minuten om te vormen naar een 45 à 50 minuten durende soundscape.

Het zal u niet verbazen dat dit heel wat voorbereiding vereiste in de studios van beide heren, maar ook wat betreft het conceptualiseren en het experimenten met geluid was er heel wat werk aan de winkel, aangezien men reeds in het achterhoofd had om dit bijzondere concept op te nemen en uit te brengen. Als het ware om het onderwerp dat hen Invocation deed maken af te sluiten.

Wie aanwezig was daar in Oberhausen herinnert zich beslist het verduisterde podium en de schaarse lichtstralen, net genoeg om geconfronteerd te worden met de diepte van het geluid op de enorme geluidsinstallatie en de resonante betonnen vloer, die ervoor zorgden dat de show omgezet werd naar een moment van reflectie naar je innerlijke zelf.

Helemaal volgens het plan van onze Noorderburen: want door een muur van drones en structuren te creëeren wou men het heden benadrukken, om het verleden te scheiden van de toekomst.

Maar het was een andere Nederlander, Bredero, die in de Gouden Eeuw reeds wist dat “het kan verkeren”. Zo ook dus een 400 tal jaar later in de Turbinehalle: misschien lag het aan de extreme geluiden, of misschien was het een technische storing, het kan van alles geweest zijn, maar na anderhalve minuut mislukte de opname en smolten de intenties als sneeuw voor de zon. Het magische moment dat het duo en het publiek samen deelden, was voor altijd verdwenen.

Maar aangezien beide heren zo veel tijd in dit ene optreden gestoken hadden (men schat voor beide heren elk apart zo’n 3 volle maanden aan voorbereiding), wilden ze deze inspanningen niet zomaar laten stranden op een niemandsland bezaaid met goede bedoelingen. Daarom heeft The [Law-Rah] Collective deze live uitvoering opnieuw gemaakt met alle voorbereidingen, geluiden, concepten en vooral met dezelfde intentie als wanneer ze op het podium zouden staan.

Vandaar dus de ‘Almost Live’ in de titel, maar u kan er van op aan dat dit het eindresultaat is zoals beide heren het gewild hadden op het festival, zijnde een 48 minuten durende muur van drones en structuren.

Het concept is natuurlijk op zich al meer dan de moeite waard, en van de invulling ervan kunnen we ook alleen maar positief zijn. Denk je bij Maschinenfest aan pompende ritmes van acts als Monolith, Sonar, Winterkälte, denk dan bij deze show maar helemaal anders en laat je door deze twee heren meenemen op een ritueel/spiritueel aandoende zielenreis.

The [Law-Rah] Collective

Dimi Brands
27/06/2018