The Last Hour is niet alleen de naam van het project rond ex-Gothica Roberto Del Vecchio maar meteen ook de titel van ’s mans debuutalbum. Gothica gooide ooit op Cold Meat Industry hoge ogen met de albums “Night Thoughts” ( 2000) en “The Cliff Of Suicide” (2003) waarin reeds een prominente plaats was weg gelegd voor de multi getalenteerde muzikant en componist Del Vecchio. Na de split van Gothica pakte Roberto meteen uit met The Last Hour, maar het was tot eind 2008 wachten op het debuutalbum dat pas recent via Rusland op onze redactietafel kwam. Nu, wie denkt dat lui uit het zonnige en zuiderse Italië allemaal vrolijke, hersenloze macho’s zijn komt met “The Last Hour” meer dan bedrogen uit. De plaat lijkt geconcipieerd in een van licht verstoken ruimte en poneert een soortement ingetogen, trage dark wave die eerder aanzet tot huilen dan tot lachen. Zwart, claustrofobisch maar gelukkig ook dromerig en mijmerend waardoor de plaat niet meteen kil of suïcidaal overkomt, eerder gitzwart en dieprood romantisch. U mag het ook gewoon tragisch noemen. Roberto Del Vecchio componeerde alles zelf, is vocaal van de partij en bespeelt alle instrumenten. Al ging hij voor een overigens geslaagde cover van “New Dawn Fades” wel te leen bij Joy Division, en tekstueel worden onder andere gedichten gebruikt van Paul Verlaine, in sluitstuk “It is The Hour” hoor je samples uit Ingmar Bergman’s film “Viskningar Och Rop”. Inspiraties die toch min of meer de smaak van Roberto Del Vecchio weten te situeren. Andere vrolijke songtitels, “Into Empty Depth”, “Death in Venice”, “The Cold Embrace Of The Universe” of “ Waiting For The Rain To Fall”, titels die mooi aansluiten bij het muzikale klankenpalet dat allicht niet aan iedereen is besteed. Ook al kleedt u zich dan in het zwart. The Last Hour is de adem van de tragische dromerij die liefde heet, van het existentiële zoeken naar waarheden maar die uiteindelijk nooit vinden. Kortom van de donkere zelfkant van het mens zijn. Wie hiervoor open staat ontdekt een dramatische luisteralbum dat ondanks alles toch ook z’n mooi momenten kent. Slecht kun je dit niet noemen. Maar allicht voorbestemd voor een select publiek.

Protect me from life’s illusions
Cover me with black veils
Prisoner of endless arabesques
I dream non-existent worlds
Suspended on the abyss
I feel the shivers of the unknown
©”The Unknown” door The Last Hour

[KI]

http://www.myspace.com/thelasthour

Intuition Records

Kurt Ingels
01/05/2009