|
|||
| Geen echt onbekende naam, The Last Dance… melodieuze gothick rock uit Amerika, tenminste zo zullen een aantal lezers ze zich allicht herinneren. Al is de groep in Europa nooit op enkelhoogte geraakt van publieksfavorieten als het aaibare London After Midnight (hoe zou het met deze bleke bonenstaken zijn?), integendeel. The Last Dance probeert en blijft proberen maar verder dan een minuscuul hitje als “Do you believe in angels” dat alweer van bijna 10 jaar geleden dateert, is de groep bij ons nooit gekomen. Wie zich de laatste Dark Entries recensies van The Last Dance herinnert zal al duidelijk zijn dat de groep de afgelopen jaren een meer poppy weg is ingeslagen en de gitaren meer en meer op de achtergrond mixt ten voordele van meer toegankelijke en dansbare elektronica. Een beetje (veel) zoals The Crüxshadows, u weet wel, die andere Amerikaanse publiekslieveling met hoge aaibaarheidsfactor. Wel, op deze “Once beautiful”, schoonheid is vergankelijk (kijk maar eens naar onze redactie ), is het niet anders.Dat het geluid van The Crüxshadows, en niet in het minst de zanglijnen, hier als voorbeeld dient is al van bij de opener “Distantly” duidelijk, al blijft The Last Dance iets minder uitbundig en minder speels klinken. Op zich is “Distantly” niet eens een slecht nummer, maar het heeft dan ook weer te weinig ‘body’ om een blijvende indruk te maken, laats taan z’n sporen na te laten in de analen van de meer toegankelijke gothic rock / pop. En dat geldt een beetje voor het ganse “Once beautiful” album, alleen bij het ietwat hardere “Special little gift” kijk ik even op. Dit mocht best wel een keertje op een fuif, zo valt de naam The Last Dance op z’n minst nog een keertje. Anderzijds, als The Crüxshadows immens populair kunnen zijn, dan moet The Last Dance dat op z’n minst een beetje kunnen. Melodieuze goth pop, weinig verrassend, maar ook weer niet van die aard om het bestaan van “Once beautiful” te ontkennen. “Once beautiful” (als titelnummer), “World down” met een intro als van de toenmalige dark electro act Placebo Effect, het reeds aangehaalde “Special little gift” en “Together alone” moeten aan dit nieuwe album de boordnodige flair geven… alleen, wie lust er vandaag nog droog brood? [KI] Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
The Frozen Autumn - Is anybode there?
Vigilante - The heroes code
Xiu Xiu - La Foret
Klaus Schulze - Moonlake (CD)
Various Artists - Advanced Electronics vol. 4 (2CD)
KMFDM - Hau Ruck (CD)
Oophoi & Louisa John Krol - I Hear The Water Dreaming
Daemonia Nymphe/Louisa John-Krol/Nikodemos Triaridis - Ghost Fish
The Mission - Lighting The Candles 2DVD+CD
Streeturchin - Native (CD)
Andere besprekingen van THE LAST DANCE
The Last Dance - Ruins
“It Was A Very Long Conversation But At The End We Didn’t Shake Hands”. Het is en blijft de legendarische debuutplaat van Struggler. Hamont-Achel leerde tegen en wil en dank zijn eigen duistere kant kennen. De goegemeente heeft er mee leren omgaan en de band op zich is gedurende 40 jaren nog steeds zijn eigen koers aan het ...
Tip 1. indien u nog twijfelt, doen, kies voor een vakantie / city trip met Pinksteren naar het mooie, groene en historisch relevante Leipzig. Weerbarstig lief of vrouw? Doe alsof u neus bloedt u weet zogezegd van niets want er zijn nog tickets beschikbaar aan de kassa en als je er dan toch bent... U vindt trouwens een ticket stalletje recht ...
Hoewel het legendarische Cold Meat Industry label al sinds 2014 op apegapen ligt, vond men het in 2017 toch wel gepast om de 30ste verjaardag van hun bestaan te vieren. In stijl, in dit geval met een tweedaags festival en een heleboel acts die het mede dankzij dit kwaliteitslabel tot grote namen wisten te schoppen.
Wie er bij was daar ...
Nog een tweetal weekjes en de jaarlijkse bedevaart naar Leipzig kan een aanvang nemen, geef maar toe dat u er weer een gans jaar naar heeft uitgekeken.
Ondergetekende stuurt dit jaar zijn kat, maar laat niet na zijn persoonlijke elftal mee te geven, kwestie dat u niet bezwijkt aan keuzestress.
1.CAMERATA MEDIOLANENSE
Italiaans ...
De Westkust van de US of A weet schoon volk tot zijn inwoners te tellen. Paraderend langs de Hollywood Boulevard onder het alziend oog van de paparazzi. Al zien we een band als Second Still er weinig last van te weten ondervinden. Bijzonder straf dan weer wel in de postpunk / coldwave-subcultuur waarin ze zich als trio al enkele jaren ...
Op de affiche van Trouwfe(e)st ligt de nadruk ontegensprekelijk op de genres dark ambient, dark folk en waagt men ook graag een uitstapje naar het meer industriële genre. De naam van het Nederlandse Pantser Fabriek kwam dan ook als een verrassing. Deze pure EBM act is een project van Willem Witte, die we kennen van zijn neofolk alias ...
Der Klinke blaast tien kaarsjes uit. Dat doen ze met een geschenk aan hun fans: een nieuwe plaat 'Decade' met daarop een aantal herwerkte versies van nummers uit hun eerste decennium, een aantal remixen en zelfs een handvol nieuwe nummers. De plaat moet een hoofdstuk afsluiten. Oorspronkelijk zou het zelfs de zwanezang van de groep ...
Ondanks onze warme oproep om toch wat massaler op het appel te verschijnen, moesten we bij het betreden van de Zappa tot onze teleurstelling vaststellen dat deze in dovemansoren was gevallen. Een spijtige zaak, zowel voor de organisatie, maar in de eerste plaats voor de afwezigheden, die, getuige de klinkende namen die vandaag op de Black ...