|
|||||||||||||
The Exploding Eyes Orchestra is een spin-off band van de Finse psychedelische rockgroep Jess And The Ancient Ones. Dit in 2015 uitgebrachte debuut kwam samen op de markt met het tweede album van het moederschip (Second Psychedelic Coming: The Aquarius Tapes), beiden op het Finse Svart Records, dat we kennen van releases van Sabbath Assembly. Beide bands liggen duidelijk in elkaars verlengde, al trekt The Exploding Eyes Orchestra minder uitgesproken de psychedelische kaart. Het jaren 60 en 70 accent duikt evenwel hier en daar de kop op, bijvoorbeeld het Doors-orgeltje tijdens ‘The Smoke’ en ‘My Father The Wolf’. Opener ‘The Smoke’ is een wervelwind aan krachtige gitaarrock waarbij meteen de sterke stem van zangeres Jasmin Saarela opvalt. Haar stemgeluid zouden we ook de absolute trekpleister van de band durven noemen. Na dit geweld dat meteen onze aandacht wist vast te grijpen zakt alles een beetje als een pudding in elkaar. Rustigere songs als ‘Crazy Heart’, ‘My Father The Wolf’ en ‘Drawing Down The West’ gunnen ons net iets te veel adempauze. Ook op deze songs worden de gitaarhalzen innig geknuffeld met de nodige virtuositeit en bewijst Jess dat ze naast passioneel brullen ook de gevoelige snaar weet te raken met haar stem. Het tentoongespreide muzikale vakmanschap ten spijt gaan we pas weer door de knieën tijdens het dampend hete ‘Two-Zero 13’ alwaar Jess terug het schuim op de lippen heeft. De song doet ons denken aan de tijd dat PJ Harvey liever de gitaar omgorde dan plaats te nemen achter de piano, maar ook Queens Of The Stone Age in een goede bui komen voor de geest (let op het piano riedeltje dat wel iets weg heeft van QOTSA’s ‘Go With The Flow’). De met Jess And The Ancient Ones verworven psych fans laat The Exploding Eyes Orchestra niet in de kou staan. Zij kunnen hun hart ophalen bij het bluesy ‘Black Hound’ dat men verder nog opsmukt met samples (wat men bij JATAO ook wel placht te doen). We hoopten bij afsluiter ‘Farewell To All-In-One’ nog op een laatste krachtinspanning. Helaas voor ons gaat deze vlieger niet op en bewandelt men liever het rustige pad, wat resulteert in een tamelijk vlakke song. Een afsluiter in mineur wat ons betreft. Mensen die reeds fan waren van Jess And The Ancient Ones zullen ook niet teleurgesteld zijn van deze debuutplaat van The Exploding Eyes Orchestra. Ondanks dat de groepen weinig van elkaar verschillen missen we toch net dat ietsje meer bij deze plaat en raden we eerder de hoofdgroep aan ter kennismaking.
Dimi Brands |
Svart RecordsVolgende besprekingen
Jess And The Ancient Ones - Second Psychedelic Coming: The Aquarius Tapes
LLNN / Wovoka - Marks / Traces
Phonothek - Lost In Fog
Benjamin'sPlague - Tyrants Will Fall
Vestfalia's Peace - Loneliness
Cruel Wonders - Gentle Doom
Tanks And Tears - Aware
Sula Bassana - The Ape Regards His Tail – Original Soundtrack
Wanda Wulz - :Polaris:
Ebola Disco - Discography 1997-2017
In hetzelfde genre: ROCK
The Knutz - Ghost Dance Party
The Walkabouts - Travels In The Dustland
Ruiz - RuizRadioRevolution
Muffler Men - Trigger And Fly
Wheel Of Smoke - In Sense
The Narcotic Daffodils - The Narcotic Daffodils
Hard-Fi - Killer Sounds
Big Talk - Big Talk
Airship - Stuck In This Ocean
Zechs Marquise - Getting Paid
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...