|
|||||||||||||
Het verhaal van deze legendarische naam begon in de magische jaren ’80, een periode waarin ze perfect en overtuigend goth en pop wisten te verzoenen maar om één of andere duistere reden nooit echt succesvol werden bij een groter publiek. Dat de groep anno 2010 een terugkeer beraamde stemde ons zeer gelukkig tot “Change Of Skin” ergens in 2011 in de cd gleuf verdween en ons maar matig kon bekoren, al hadden we dan ondertussen al vernomen dat zanger Steve Rawlings in de 2de versie van de band werd vervangen door ene Maetheyiah. Nu is er deze “Scarey Tales”, een tot album gebombardeerde ep, want maar 6 nummers rijk, die mij alsnog van mijn ongelijk moet overtuigen. Het conceptueel werkje omtrent enge sprookjes wordt fraai verpakt in een boekje en ook de wat Tim Burton aandoende lay out (een tekening van de hand van Danilo Capua) is bijzonder geslaagd en verzorgd. Dat ik muzikaal iets anders moest verwachten dan de weemoedig deinende goth pop van het origineel was me met het debuut reeds duidelijk geworden en de verrassing is met andere woorden minder groot als ik “Message In The Wind” hoor inzetten. Een soort licht psychedelische, gotische rock met krachtige vrouwelijke vocalen. “White Rabbit” is een geslaagde cover van Jefferson Airplane’s succesnummer, “The Scarecrow” wordt voorafgegaan door een lange mysterieuze intro en ook “The Tale” is een mélange van psychedelica en gothic rock. “The Wolf” zet z’n tanden iets steviger in de ritmesectie en laat de gitaren, zoals het een wolf in schaapsvacht past, meer rocken. The Danse Society heeft duidelijk een nieuw en eigen geluid gevonden waarop de groep wenst verder te gaan en ze lijken op deze “Scarey Tales” minder wispelturig dan op voorganger “Change Of Skin”. Eindigen doen we met “Jekyll & Hide”, allicht het meest theatrale nummer van deze nieuwe worp dat met z’n wat cabareteske arrangementen en z’n niet voor de hand liggende klankenspectrum niet meteen brokken maakt maar me toch weet te vermaken. The Danse Society zal nooit meer klinken zoals in de jaren ’80 maar deze verwachting was van mijnentwege allicht vals. “Scarey Tales” laat een groep horen die een nieuw geluid heeft gevonden en met een pak meer elan doorgaat op de weg die ze met “Change Of Skin” waren ingeslagen.
Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
The Frozen Autumn - Is Anybody There?
Breathing Of Bones - Virtue On The Spears, Roses To The Traitors
The Haxan Cloak - Excavation
Blind Passenger - Zeitsprung
Pyrroline - Ruins Outlast
Delain - Interlude
Fatal Casualties - Paria
Salvation Amp - HiddenFaces
Slave Republic - Quest For Love
Diorama - Even The Devil Doesn't Care
Andere besprekingen van THE DANSE SOCIETY
The Danse Society - Change of Skin