|
|||||||||||||
Na een pauze van 10 jaar doken The Cascades in 2016, herleid tot een trio, terug op met het album “Something To Happen”. Genoeg reden voor het Echozone label om deze Duitse dark rockers op te pikken en hun terugkeer met de compilatie ”Diamonds And Rust” (2017) een extra duwtje in de rug te geven. Nu is er een nagelnieuw album “Phoenix” op datzelfde Echozone label dat een uitgerijpte dark rock / gothic rock formatie laat horen die na al die jaren matuur genoeg is om melodie aan een zeker serieux te koppelen. Ooit werden ze wel eens vergeleken met The Mission maar hun geluid op deze “Phoenix” is voller, strakker en krachtiger geworden waardoor dit eigenlijk al helemaal niet meer opgaat. Melodie en meezingrefreinen in de traditie van de Neue Deutsche Härte maar dan zonder te klinken als een typische band uit dit Teutoonse genre. Er wordt hier eerder gecombineerd met gothic rock invloeden wat maakt dat “Phoenix” een coherent en nummer na nummer vrij efficiënt album is geworden dat weinig ruimte laat voor enig gedraal of skip toets moment. Bij “Phase 4” moet ik vooral muzikaal aan The Sisters Of Mercy ten tijde van “Vision Thing” denken bijvoorbeeld iets wat je zeer voorzichtig zou kunnen door trekken voor het gehele album. Let wel op de woorden zeer voorzichtig. Voor zover ik mij The Cascades herinner is deze “Phoenix” voor mij zowat het beste album van dit trio op heden vooral omdat de combinatie van meezingrefreinen, melodie en kracht hier mooi is gelukt. Een paar voorbeelden? “Dark Daughters’s Diary” (zie clip), het titelnummer “Phoenix”, “Blood Is Thicker Than Blondes” of het sterke “Zeros And Ones”. “Ihr Werert Sein” is een schadeloos meezingertje voor de inlandse markt zeg maar, lonkend naar het binnenlandse succes van Mono Inc. Typisch is ook de opgefokte ballad die hier in de gedaante van “Behind The Curtain” komt en gelukkig niet al te lang blijft steken in die uitgesponnen hair metal gitaar riff. Gelukkig, spingt ook hier weer het direct toegankelijke refrein op de voorgrond. Ook “Superstar” valt al onder deze rubriek. Moeilijke muziek is dit dus niet. Vermeld ik ook nog even de geslaagde Hüsker Dü (kent u deze nog?) cover van “Diana” in twee versies nota bene,de M.W. Wild versie en een versie met een zekere Esther K.Widman op de vocalen. Met “Phoenix” leveren The Cascades een album af dat best zal gesmaakt door liefhebbers van onschadelijke dark rock met zin voor melodie, toegankelijk maar nog net alternatief genoeg, ideaal dus om deurtjes te forceren en je nadien verder te verdiepen in deze wondere wereld die ondanks de duisternis vooral zeer kleurrijk blijft. Ja, u mag hier even over nadenken.
Kurt Ingels |
EchozoneVolgende besprekingen
The Wide - Paramount
Porn - The Ogre Inside - remixed
Marcus Gilvear - Sistra-Electra
Bill Thompson - Mouthful Of Silence
Aquavoice - Silence
Kevlar Bikini - Rants, Riffage And Rousing Rhythms
Varsovie - Coups Et Blessures
Parallel Worlds & Dave Bessell - Dystopia
Raoul Sinier - Death, Love & Despair
Various Artists - Zoom In 12: New Art Music From Lithuania
Andere besprekingen van THE CASCADES
The Cascades - Diamonds And Rust
Bodo Staiger is dood. De zanger-gitarist van de Neue Deutsche Welle (NDW) band Rheingold is dinsdag (4 december 2019) overleden, de doodsoorzaak is nog niet bekend. Rheingold schrijft over een plotselinge en onverwachte dood.
Met "Dreiklangsdimensionen" had het Duitse new wave trio, naast zanger en gitarist Bodo Staiger nog bestaande ...
New wave uit Noeveren (Boom)! Hun korte self titled debuut “De Delvers” (onze review leest u hier), vol korte, gebalde, flitsende Nederlandstalige new wave en postpunk songs verscheen vorig jaar (2018). Op 13 december spelen De Delvers hun laatste concert van dit jaar (2019) in de Kleine Hedonist, Sint-Jacobsmarkt 34, 2000 in Antwerpen! ...
Als u al enige tijd mee gaat in de scene (lees een eeuwigheid) en dus niet zomaar een hipstertje of meelopertje bent dan zegt u deze naam vast nog iets. Dit duo rond Laurent en de feërieke verschijning Alastrelle is, zoals het goeie goths betaamt, weer onder de levenden. Hier bij ons was dit duo live een graag geziene gast, en hun albums ...
Deze groep was ooit relatief populair, een off shoot van Madre Del Vizio, veel meer dark wave en zelfs folk invloeden, licht tribaal en zelfs een beetje heidens. De groep werd vooral populair met de albums “Malleus Mallficarum”(1993) en “Ignis Fatus;Irrlichter”(1994). Nadien waren er nog wel tekenen van leven, zo was ...
Keith Brewer, de man achter het geliefde power electronics project Taint is vorige week overleden ten gevolge van een zeer agressieve darmkanker. Door de uitzaaiingen werd zijn doodsvonnis reeds na enkele maanden getekend.
Taint was al een tijdje niet meer actief, maar de man uit Texas bracht onder de naam Mania nog muziek uit.
Taint ...
Toegegeven, onze Dark Entries Nights hebben in 2019 nogal een elektronische draai gekregen. We willen andere donkere genres uiteraard niet verwaarlozen, maar we herinneren er graag aan dat België zijn naam gemaakt heeft in de electro, en wie er laatst bij was op het optreden van IC 434 zal ons niet tegenspreken.
De laatste Dark Entries ...
Het is een feit dat we niet veel Belgische groepen hebben die actief zijn in het neofolk genre. Dit jaar werd ik dan ook zeer aangenaam verrast door de nieuwkomers van La Merde (die we onmiddellijk ook in onze interviewruimte duwden) en zie, het einde van het jaar heeft nog een verrassing in petto: onze nationale trots in het genre, Weihan, ...