|
|||||||||||||
Hoezo de muziekindustrie ligt op zijn gat ? Niks van, het is de desillusie die door hangjongeren in het leven werd geroepen. Om met al dan niet illegaal gedownloade muzak te liggen pronken op al even blinkende I-Pods en I-Phones en Aai weet ik veel. De recht toe recht aan muziekliefhebber kiest nog steeds voor het echte werk. In die zin zelfs dat er in Italië nog tijd, ruimte en vooral veel goesting over was voor het oprichten van een nieuw platenlabel, met name Atmosphere Records. Dat label wist al direct van start te gaan met 2 releases uit hun eigen bodem. De eerste release staat op naam van The Black Veils, dat met Dealing With Demons hun tweede album uitbrachten. De eerste ‘Blossom’ dateert van einde 2015. De rode draad is zonder meer de strijd van vooral innerlijke demonen die zich nestelen in het brein van dit trio uit Bologna. Mocht opener The Persistence Of Memory zijn uitgebracht ergens einde jaren 70 hadden The Black Veils ongetwijfeld de stempel van punkrock-band gekregen. Niet dat het gedateerd klinkt, verre van, maar het kent wel de rauwheid van toenertijdse bands. Al geeft die track niet bepaald de muzikale richting aan van waar deze Dealing With Demons voor staat. Het is gewoon de forse aftrap van wat nog komen moet. Zoals Nothing Is Pure, dat de postpunk samenvat van wat te vergelijken valt met The Cult en vooral The Smiths. Het stemgeluid van Gregor Samsa klinkt dan ook als een melange tussen Morrissey en Ian Astbury. The Ghost Inside vangt aan met onheilspellende donkerheid om zo te evolueren naar een vakkundig geheel waar de baslijn van Filippo Scalzo een hoofdrol opeist en de uitkomst biedt aan een catchy track. Het gitaartapijt van Mario d’Anelli mag zich gelden in Reptile (Chant For Cold-Blooded Creatures). De koelbloedigheid die zich met verve weet te manifesteren in beklijvende shoegaze/postpunk. De schoonheid van het leven is onbestaande. De dorst lavend met de tranen van het onheil. De geur van de kogel, True Beauty Attacks. Het is een heerlijke track waar het bruggetje nog eens wordt onderstreept met een extra drumslag om zo de gelaagdheid een extra dimensie mee te geven. Het meest opvallende nummer met de meest opvallende titel is Prinsengracht. Naar we vermoeden is dit het verhaal van een stukgelopen relatie na een weekendje Amsterdam. Het ingetogen liefdesverhaal dat zijn sporen heeft nagelaten en voor eeuwig een memorie zal blijven. Vechten met de onderhuidse demonen, het heeft altijd wel iets van een bepaalde kommer en kwel. The Comforting Taste Of Another Springtime Torture had iets van The Smiths kunnen zijn op een nooit uitgegeven album. De stukgelopen relatie krijgt een naam in Freya. De wonden van de LDVD likkend. Waarschijnlijk was ze ook met haar aanwezigheid ergens in Amsterdam. The Black Veils weten met deze miserie in ieder geval genoeg inspiratie te hebben om een nieuwe dimensie toe te voegen aan het begrip Shoegaze. Titeltrack Dealing With Demons bewandelt ongeveer hetzelfde muzikale straatje, en probeert subliem een einde te breien aan de onrust in het hoofd. Het zwart-witte denken dat een plaatsje zoekt om ingekleurd te worden. Als er dan toch demonen dienen bevochten te worden, mag het eerbetoon aan Heer Summerisle uit niet veraf zijn. De zoektocht naar een verdwenen meisje dat leidt richting een Schots eiland waar de zeden een wel heel andere invulling krijgen. The Black Veils maken met The Wicker Man (For Christopher Lee) een nieuwe soundtrack voor deze prent uit 1973. Inhoudelijk eindigt dit album daar waar het begon, met The Disintegration Of The Persistence Of Memory. Dat na zijn einde nog een epiloog biedt om de strijd met de demonen het hoofd te bieden. The Black Veils maken met deze Dealing With Demons een heerlijke plaat die ergens het midden houdt tussen superieure Shoegaze en Postpunk, waar je brein zich met demonische kracht in een niet bepaalde hersenhelft doet denken aan The Cult en vooral The Smiths. Laat het vooral goede kenmerken zijn.
Danny Quetin |
Atmosphere Records
Het zal op 11 en 12 augustus weer een heuse volksverhuizing zijn als M’era Luna voor zijn 2018-editie zijn poorten der duisternis zal openen. Het is nog even wachten op een exact tijdsschema, maar de organisatie heeft netjes zijn bands weten te verdelen over de twee dagen.
Vrijdag 10 augustus kan je er op het vliegveld van Hildesheim ...
The Cravats begon in 1977 punk op de wereld af te vuren, maar hield het in de jaren 80 voor bekeken. In 2009 hielden ze een reünie voor het Rebellion Festival in Engeland - het grootste punkfestival ter wereld - en sindsdien zijn ze gewoon verder blijven optreden. Op 9 november staan ze op de planken van Het Depot in Leuven voor het Breaking ...
Tijdreizigers uit de jaren 80, zo wordt Ground Nero voorgesteld in het nieuwe promotiefilmpje van Danse Macabre, het platenlabel waar onze Limburgse vrienden onderdak gevonden hebben voor de uitgave van de nieuwe ep 'Scales'. Ze spelen de gothic rock uit de jaren 80, maar dan nu, zo leggen Nomad, Peter en Gwijde de Eerste uit in het ...
Met 'Lightflare' kwam Psy'Aviah terug met een conceptalbum rond burn out en depressie. Onze huidige maatschappij is zo hectisch en de informatie waarmee we geconfronteerd worden zo overvloedig dat velen er onder door gaan. Op de recente ep 'Looking For The Sun' gaat Yves Schelpe op het thema door. De ep bevat drie nieuwe ...
Stefaan Vantyghem kent u misschien als gitarist bij Powerstone, Your Life On Hold of Psychogeneration, of als geluidsman bij de B52 in Eernegem, maar hij heeft ook zijn soloproject PSYCHOstef waarmee hij een mix maakt van black, doom, gothic en andere soorten van metal. Zijn laatste worp heet 'The Other Side' en gaat over de andere ...
Trouwfe(e)st 2 is het vervolg op Trouwfe(e)st, het minifestival voor het huwelijk van Dimi en Sigrid, verleden jaar. Een jaar later vonden ze het de moeite om opnieuw een aantal groepen uit te nodigen in Jeugdhuis Wommel, en opnieuw bevonden deze groepen zich eerder in het bereik van dark ambient en neofolk….
UrZon is het Noise-project ...
Welke groep zette België op de wereldpunkkaart. The Kids natuurlijk! Op zaterdag 10 november spelen ze op Breaking Barriers, het Leuvense festival dat hoopt te bewijzen dat punk nog steeds niet dood is. Malcolm Nix had een gesprek met frontman Ludo Mariman.
Eigenlijk hebben we geen behoefte aan een inleiding, want elke Belgische muziekliefhebber ...
Trouwfeesten... Ons advies als Dark Entries luidt dat u ze moet vermijden als de pest. Maar nu en dan maken we wel eens een uitzondering. Als iemand voor zijn trouwfeest - in dit geval gaat het zelfs om de verjaardag van een trouwfeest - gratis optredens organiseert met donkere groepen, bijvoorbeeld. Dimi en Sigrid - het mannelijk deel van ...
Ja, wij horen bij de mensen die vol vreugde uitkijken naar De dag des oordeels. En als De dag des oordeels een feestje houdt, Judgement Fest, dan willen we er graag bij zijn. De dag des oordeels, dat is natuurlijk het radioprogramma van Danny Quetin op Radio VRD, het donkerste programma op Limburgs leukste, elke maandagavond om 22u rechtstreeks ...