|
|||||||||||||
Hoezo de muziekindustrie ligt op zijn gat ? Niks van, het is de desillusie die door hangjongeren in het leven werd geroepen. Om met al dan niet illegaal gedownloade muzak te liggen pronken op al even blinkende I-Pods en I-Phones en Aai weet ik veel. De recht toe recht aan muziekliefhebber kiest nog steeds voor het echte werk. In die zin zelfs dat er in Italië nog tijd, ruimte en vooral veel goesting over was voor het oprichten van een nieuw platenlabel, met name Atmosphere Records. Dat label wist al direct van start te gaan met 2 releases uit hun eigen bodem. De eerste release staat op naam van The Black Veils, dat met Dealing With Demons hun tweede album uitbrachten. De eerste ‘Blossom’ dateert van einde 2015. De rode draad is zonder meer de strijd van vooral innerlijke demonen die zich nestelen in het brein van dit trio uit Bologna. Mocht opener The Persistence Of Memory zijn uitgebracht ergens einde jaren 70 hadden The Black Veils ongetwijfeld de stempel van punkrock-band gekregen. Niet dat het gedateerd klinkt, verre van, maar het kent wel de rauwheid van toenertijdse bands. Al geeft die track niet bepaald de muzikale richting aan van waar deze Dealing With Demons voor staat. Het is gewoon de forse aftrap van wat nog komen moet. Zoals Nothing Is Pure, dat de postpunk samenvat van wat te vergelijken valt met The Cult en vooral The Smiths. Het stemgeluid van Gregor Samsa klinkt dan ook als een melange tussen Morrissey en Ian Astbury. The Ghost Inside vangt aan met onheilspellende donkerheid om zo te evolueren naar een vakkundig geheel waar de baslijn van Filippo Scalzo een hoofdrol opeist en de uitkomst biedt aan een catchy track. Het gitaartapijt van Mario d’Anelli mag zich gelden in Reptile (Chant For Cold-Blooded Creatures). De koelbloedigheid die zich met verve weet te manifesteren in beklijvende shoegaze/postpunk. De schoonheid van het leven is onbestaande. De dorst lavend met de tranen van het onheil. De geur van de kogel, True Beauty Attacks. Het is een heerlijke track waar het bruggetje nog eens wordt onderstreept met een extra drumslag om zo de gelaagdheid een extra dimensie mee te geven. Het meest opvallende nummer met de meest opvallende titel is Prinsengracht. Naar we vermoeden is dit het verhaal van een stukgelopen relatie na een weekendje Amsterdam. Het ingetogen liefdesverhaal dat zijn sporen heeft nagelaten en voor eeuwig een memorie zal blijven. Vechten met de onderhuidse demonen, het heeft altijd wel iets van een bepaalde kommer en kwel. The Comforting Taste Of Another Springtime Torture had iets van The Smiths kunnen zijn op een nooit uitgegeven album. De stukgelopen relatie krijgt een naam in Freya. De wonden van de LDVD likkend. Waarschijnlijk was ze ook met haar aanwezigheid ergens in Amsterdam. The Black Veils weten met deze miserie in ieder geval genoeg inspiratie te hebben om een nieuwe dimensie toe te voegen aan het begrip Shoegaze. Titeltrack Dealing With Demons bewandelt ongeveer hetzelfde muzikale straatje, en probeert subliem een einde te breien aan de onrust in het hoofd. Het zwart-witte denken dat een plaatsje zoekt om ingekleurd te worden. Als er dan toch demonen dienen bevochten te worden, mag het eerbetoon aan Heer Summerisle uit niet veraf zijn. De zoektocht naar een verdwenen meisje dat leidt richting een Schots eiland waar de zeden een wel heel andere invulling krijgen. The Black Veils maken met The Wicker Man (For Christopher Lee) een nieuwe soundtrack voor deze prent uit 1973. Inhoudelijk eindigt dit album daar waar het begon, met The Disintegration Of The Persistence Of Memory. Dat na zijn einde nog een epiloog biedt om de strijd met de demonen het hoofd te bieden. The Black Veils maken met deze Dealing With Demons een heerlijke plaat die ergens het midden houdt tussen superieure Shoegaze en Postpunk, waar je brein zich met demonische kracht in een niet bepaalde hersenhelft doet denken aan The Cult en vooral The Smiths. Laat het vooral goede kenmerken zijn.
Danny Quetin |
Atmosphere Records
Volgende zondag nodigen we u weer eens uit in de Kinky Star in Gent - voor de gelegenheid omgedoopt in KnKy Star - voor een Dark Entries Night. Op het programma staat KnK - een Belgisch duo dat zijn muziek Dead Body Music noemt - en Noire Antidote - een Nederlands Witch House project dat hiermee zijn eerste optreden in België doet. Wij ...
Het heerlijke Belgisch-Nederlandse duo Messier 39 werkt naarstig aan een volledig album, een opvolger voor de uitstekende ep 'Coil' die verleden jaar uitkwam. In de tussentijd krijgen we een nieuw nummer, kwestie van het wachten wat te verzachten. Voor de gelegenheid neemt toetsenist Jan Vinoelst de zang op zich, eerder dan de charmante ...
Met Dark Entries hebben we de terugkeer van Kyoko hartelijk verwelkomd. 'Nostalgie en het verlangen vooruit te kijken, ze moeten niet noodzakelijk elkaars tegenpolen zijn maar kunnen ook hand in hand gaan, zo leren we uit de eerste solo plaat van Kyoko.', zo schreven we over het solodebuut van de voormalige Lunascape- en Hooverphoniczangeres, ...
Er zijn zo van die gebeurtenissen in het leven die men graag blijft onthouden. Een huwelijk is er zo één. Verleden vrijdag stapten onze voorzitter Dimi en zijn geliefde Sigrid samen in het huwelijksbootje. Voor de gelegenheid werden een aantal optredens georganiseerd van Kinderen van Moeder Aarde, Dark Poem, Massenhysterie en ...
Noire Antidote is het Witch House project van Benjamin Schoones, ook bekend van Benjamin’sPlague. Eind 2016 bracht hij zijn debuut ‘I Know Where The Wolf Sleeps’ uit, en wij zijn behoorlijk onder de indruk van dat plaatje. Bovendien hebben we de eer om de Nederlander te ontvangen voor zijn eerste concert in België op ...
Het Wave-Gotik-Treffen ligt bijna 2 weken achter ons, maar dat neemt niet weg dat we er nog steeds van nagenieten. Dit jaar waren er maar liefst 4 Dark Entries-redacteurs ter plaatse, van wie er 3 een verslag hebben gemaakt (zie de rubriek "CONCERTEN EN REPORTAGES"). Mocht u de avonturen van de 2 heren en de dame in kwestie gemist ...
Zaterdag 10 juni stond bij de fans van Skinny Puppy ongetwijfeld al maandenlang met stip aangekruist in de agenda, want die dag trad de iconische Canadese band rondom cEvin Key voor het eerst in zeven jaar nog eens op in België. Het mocht dan ook niet verbazen dat place to be De Kreun in Kortrijk volledig uitverkocht was, wellicht tot ...
Donderdag 1 juni.
Met de brandende zonnestralen die heel de dag onze metgezel waren, konden we ons de vraag stellen of het nog wel nodig was om opgewarmd te worden.
In de letterlijke betekenis van het woord alvast niet, want een zuchtje wind was vandaag wel welkom te noemen.
Traditiegetrouw gingen we voor onze figuurlijke opwarming ...
Het is exact twee jaar geleden dat KnK boven het doopvont gehouden werd. Op die twee jaar bouwden de heren K1 en K2 een behoorlijke reputatie op met hun mix van EBM en industrial met een vleugje metal. Er werden twee ep’s uitgegeven: Dead Body Music I en II, die onlangs verzameld werden op één enkel schijfje. Op zondag ...