|
|||||||||||||
Laat ik deze review openen zoals het nieuwe werk van het bij ons relatief populaire Zwitserse The Beauty Of Gemina opent, met het nummer “The End”. Al is dit nog maar het begin van de review. De groep rond Michaël Sele werd 10 jaar geleden opgericht en speelde ondertussen een mooi repertoire dark wave muziekjes bij elkaar, niet geheel zonder succes, want de laatste jaren schoot de groep door naar de speerpunt van actuele dark wave acts. Deze “Minor Sun” moet zich dus kwijten van de niet eenvoudige taak de huidige populariteit te bestendigen en als toemaatje deze te versterken en uit te breiden. Geen wonder dus dat The Beauty Of Gemina op deze “Minor Sun” een beetje op veilig speelt en doet waar de groep goed in is, het brengen van weemoedige en romantische stukjes dark wave. Her en der wordt de luisteraar ietwat meer geprikkeld door leentje buur te spelen bij ietwat scherpere genres als gothic rock wat soms resulteert in ietwat scherpere gitaarrifjes als in “Bitter Weest Good-bye”. De andere keer wordt er iets elektronischer uitgepakt zoals in “Endless Time To See”, dan weer borduurt men (semi) akoestisch verder op de singer songwriter traditie zoals in “Crossraods” (zie clip) . En zoals gewoonlijk, slaagt de groep erin, mede door het typerende diepe stemgeluid van frontman Sele, altijd z”n eigen warme geluid als kwalitatief handelsmerk naar voor te schuiven. Minder experimenteerdrift dan Deine Lakaien, net iets vlotter weg ‘rockend’ dan Diary Of Dreams Op deze “Minor Sun” valt, zeker voor de fans van dit project, weinig tot niets aan te merken. Dromerig dansbaar, tussen het ontwaken en inslapen blijft The Beauty Of Gemina verhalen over het zoeken naar zin, liefde, hoop en wat nog in dit leven… een universeel pad dat ook u en ik bewandelen, waar me mijmerend op terug kunnen blikken maar evenzeer ook hoopvol vooruit naar kunnen kijken. Dat is precies wat deze “Minor Sun” doet, excellente sfeervolle dark wave aanbieden zonder evenwel zwartgallig of cynisch of wat dan ook te worden. “Minor Sun” zal dan ook moeiteloos de huidige populariteit van deze groep in de scene bestendigen, mogelijks zelfs verder laten uitdeinen. En weet je wat? Ik heb daar weinig of helemaal niets op tegen… want ik geniet van dit schijfje. Tracklist “Minor Sun” 01. End 02. Waiting In The Forest 03. Bitter Sweet Good-bye 04. Endless Time To See 05. Close To The Fire 06. Crossroads 07. Down On The Lane 08. A Thousand Lakes 09. Wonders 10. Another Death 11. Wednesday Radio 12. Winter Song 13. Silent Land
Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
Garden of Delight - Adoration Alive
Snakeskin - Tunes for my Santiméa
Verzamelaar - Castle Party 2016
Pure Ground - Giftgarten
Dear Deer - Oh My...
Ewigheim - Schlaflieder
Aeternitas - House of Usher
Absolute Body Control - Forbidden Games
Dolls Of Pain - A Silence In My Life
Monolog - Morphee Cabaret Troopers
Andere besprekingen van THE BEAUTY OF GEMINA
The Beauty Of Gemina - Anthology Vol 1 2007-2015
The Beauty Of Gemina - Ghost Prayers
The Beauty Of Gemina - Iscariot Blues
The Beauty Of Gemina - Box set edition 2011
The Beauty Of Gemina - At The End Of The Sea
In hetzelfde genre: DARK WAVE
Silent Love of Death - Donde habite el ovidio CD/DVD
Friends Of Alice Ivy - In The Gloaming
BLAME - Convergent Fields
Engelsstaub - Nachtwärts
Verzamelaar - Klangrausch 2 (dvd compilatie)
Peter Murphy - Ninth
Metallspürhunde - Moloch
Schwarzer Engel - Träume Einer Nacht
Monica Richards - The Strange Familiar ep
Clan Of Xymox - The Darkest Hour
Ondanks onze warme oproep om toch wat massaler op het appel te verschijnen, moesten we bij het betreden van de Zappa tot onze teleurstelling vaststellen dat deze in dovemansoren was gevallen. Een spijtige zaak, zowel voor de organisatie, maar in de eerste plaats voor de afwezigheden, die, getuige de klinkende namen die vandaag op de Black ...
Hoor ik daar een klaagzang? Er wordt geen gothic (rock) meer gemaakt? Foei. Gelukkig is er nog Oskar Terramortis, tegenwoordig labelbaas van het post gothic label, die voor ons eventjes 45 jawel, 45 actuele Amerikaanse acts uit het genre (interpreteer dit ruim en donker) op een rijtje zet en dit zomaar eventjes via bandcamp gratis en legaal ...
Black Easter, in het verleden was het tweemaal het door ons erg gesmaakte muzikale paradepaardje van Dark Entries webmaster/mede Peek-A-Boo oprichter Ward de Prins. Ward overleed vorig jaar geheel onverwacht, en wat zou er mooier zijn qua eerbetoon aan deze prachtige persoon dan nog eens een keertje zijn festival te laten doorgaan ter zijner ...
Het zal u niet ontgaan zijn dat de Paashaas dit jaar heel wat evenementen in België rondgestrooid heeft.
In uw zoektocht naar de lekkerste eitjes helpen we u graag een handje middels dit beknopte overzicht.
(vrijdag 19 april) In JH De Wommel kan je dit weekend drie dagen lang genieten van het beste wat het minimal wave genre te ...
Het duurde een beetje langer dan voorzien, maar binnenkort zal de vernieuwde locatie van de Maastrichtse club de Muziekgieterij dan toch de deuren openen.
Voor het allerlaatste evenement in de ‘oude’ Muziekgieterij slaat men aldaar de handen ineen met Linke Soto en EPM Music om met een affiche voor de dag te komen die de liefhebbers ...
18 april 2017 verliet bezieler en zanger Voe Saint-Claire van Angels Of Liberty ons... Veel te vroeg. De groep deed mijn gothic rock minnend hart weer sneller bonzen met het fantastische debuut “Pinnacle Of The Draco” (2012), oorspronkelijk uit op het eigen Secret Sin label, dat bol stond van de klassiekers. Tenminste, in een rechtvaardige ...
Wie haar nog niet gespot had op Joy Division-tribute A Change of Speech… en haar eerste album …and so the morning comes gemist had, die kon Evi Vine in 2016 ontdekken op het Black Easter Festival in Antwerpen, waar ze haar tweede album Give Your Heart To The Hawks voor kwam stellen. Tijdens die editie speelden 2 artiesten het ...
Onlangs mochten wij tot onze grote vreugde kennismaken met het nieuwe Belgische duo La Merde. Hun eerste cassette Dood En De Merde liet een verpletterende indruk achter bij uw recensent van dienst die niet toevallig hoog oploopt met The Moon Lay Hidden Beneath A Cloud en soortgelijke “wereld-serpenten”, net het straatje waarin ...
Als er een naam is binnen de Belgische underground waaraan je de laatste tijd onmogelijk ontsnappen kan, is het wel die van Ashtoreth.
Hoewel Peter Verwimp nog maar enkele jaren onder deze noemer naam begon te maken in het dark ambient genre, wist hij zich al heel snel op te werken tot een naam om rekening mee te houden. Op de productiviteit ...