|
|||||||||||||
tACCson is een man met vele verledens: ex-punkrocker, Vlaamse liedjesboer (die ooit nog een raap leverde aan Dana Winner). Het is tevens de man die een nummer schreef over het achterwerk van Beyoncé en daarmee enkele radioshows haalde. Zijn obsessies gaan van Roos Van Acker over Nick Cave naar Michael Jackson. Een journalist ook… Na 15 jaar te bassen in een punkband, verkocht hij zijn punkinstrumenten en investeerde hij in synths. Daarmee creëerde hij deze synthrockplaat. Dichter bij het punkgevoel door enkel digitale instrumenten te gebruiken raak je niet snel, en daar zit de opgejaagde punkstem van deze heer voor iets tussen. Ook het gebruik van zoveel cymbalen hoor je zelden in elektronische muziek. De ritmes zijn duidelijk rock van nature maar het ‘minimale wave’-gehalte is minstens zo belangrijk: de muziek is absoluut niet gelaagd en maakt meestal gebruik van één enkele lead, baslijn en drums. Een punt van kritiek is de keuze van de geluiden. De lead is zo’n typische ‘saw-klank’ uit het doosje en klinkt daardoor behoorlijk goedkoop. Maar we spreken alvast wel over een origineel product. Dit geeft tACCson alvast wat respijt. De teksten zijn van het maatschappijkritische soort, al zit er ook een serieuze portie absurdisme tussen. Dirty rotten politics spreekt voor zichzelf, Carnivores eat behandelt vegetarisme, For science or money? heeft dan weer mensenhandel als thema. Ook Ronald Janssen, blijkbaar een vaste klant in het stamcafé van tACCson en lokale antiheld Van Gelhuwe passeren de revue in World full of fools. Een beetje inhoud appreciëren we wel, dus we kunnen dit alleen maar toejuichen. Andere tracks, zoals Starwars come true en No understanding girls, trekken dan weer de tienerkaart en klinken toch behoorlijk onvolwassen. Grappig had natuurlijk net zo goed een beoordeling kunnen zijn…. Het hangt er wellicht vooral vanaf in welke stemming je deze plaat tot je neemt. Bepaalde songs hebben een groot potentieel maar worden vaak te weinig uitgewerkt. Kleine pareltjes zijn het licht psychedelische Theme for revolution. Supreme Stalker en Armageddon lijken een beetje op oude tracks van Alan Vega en draven lekker door. Star wars come true krijgt een klein pluimpje voor het dadaïstische element maar de leadklank verpest het voor mij. Burning heart of stone heeft geweldig potentieel. De hoge zang is gewaagd maar werkt en ook de break is mooi gedaan. Alleen, en ik val in herhaling, de lead zou ik echt vervangen. The reason why is de meest punky plaat op de cd en meteen een knallert van jewelste. Geen lelijke leads hier, maar een vette drijvende baslijn. Dirty rotten politics klinkt agressief en heeft een mooie experimentele touch. Ook de bonustrack mag er wezen. Jammer genoeg zijn er ook behoorlijk wat vullertjes. 17 + 1 tracks is dan ook een enorm aantal. Persoonlijk denk ik dat het beter was geweest een kortere cd te maken met de beste tracks. Deze hadden ook nog wel wat meer uitwerking gebruiken, maar daar zal de gemiddelde minimalfan me dan weer ongelijk in geven. Ik ben wel enorm benieuwd om deze man live aan het werk te zien. De cd boort een rauwe energie aan die men nog zelden hoort in deze muziek. Ik scoor deze cd een 7. Met andere klanken en 7 nummers minder, had hij zeker en vast beter gescoord, maar hopelijk bewaart taCCson deze voor zijn volgende. We kijken er alvast naar uit en hopen dat iemand deze man snel op een podium in de buurt zet! Voor geluidsfragmenten verwijzen we u graag door naar uw zoekrobot! De website zelf heeft er (op het moment van schrijven) nog geen, maar u vindt er wel op de sites van verschillende webshops. Peter De Koning |
SleeplessVolgende besprekingen
Verzamelaar - Sombras. Spanish post-punk and dark pop 1981-1986
Ashtoreth & TCH - Angels Will Guide The Way To Our Harbor
The Flatfield - Passionless
Machinefabriek - Dubbeltjes
Client - Authority
EX-RZ - Bankers will never be beggars
Lavvi Ebbel - Guns and Crêpe Flambée
Mantus - Portrait aus Wut und Trauer
Die Form - Schaulust
In Scherben - Das Neue Land
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...