Geef toe, wat zou je als band met de naam Techniques Berlin en met dit artwork anders kunnen maken dan minimal synthpop? Techniques Berlins sound zit wat tussen minimal synthwave en synthpop in en ze komen trouwens helemaal niet uit Berlijn maar uit Toronto, Ontario, Canada.

Bij het horen van dit album moet ik heel vaak denken aan oude The Human League (de stem van de zanger heeft zelfs wat van Phil Oakey bij momenten) en verder aan bands als OMD, Visage, Depeche Mode en Yazoo. We denken ook aan hedendaagse minimal synthwave groepen als Echo West, Bakterielle Infection, Qek Junior etc.

Techniques Berlin geven die oude synthpop invloeden graag toe en zeggen ook fan te zijn van de Canadese synthpop acts Rational Youth, Men Without Hats (die u zeker kent van “The Safety Dance”) en Trans-X (die van “Living On Video”).

Techniques Berlin werden in 1984 opgericht door de schoolmakkers Andreas Gregor en David Rout en ze brachten in dat decennium 3 tapes uit. Echt doorbreken deden ze toen niet. Volgens sommigen lag dat aan het feit dat ze te poppy waren voor de alternatieve scene en tegelijkertijd te alternatief voor de commerciële popwereld. Ik heb daar mijn bedenkingen bij want hetzelfde kan je natuurlijk even goed beweren over Depeche Mode, OMD en co en zie hoe groot die zijn geworden.

Techniques Berlin stonden al jaren op non actief maar door internet radio en streaming music platforms bereikte de muziek van de band een nieuwe generatie fans. In recente jaren verschenen er niet meer dan drie verschillende compilatie albums van Techniques Berlin en het succes van deze compilaties met als belangrijkste “Suburban Playgrounds And Concrete Beaches” (op Fabrika Records) bracht Andreas Gregor en David Rout ertoe de band weer tot leven te wekken.

Op dit nieuwe album krijgen we een hoop vlotte en dansbare songs voorgeschoteld in het schemergebied tussen synthpop en minimal synthwave met titels als “Cold War”, “Serendipity” en “Damage” om een paar van de betere te noemen. Ook de titelsong, “Breathing” is een van de toppers of anders “Burning Down” met zijn vocoderstemmetje (daar heb ik immer een zwak voor). De songs hebben allen een retro old school analoge sound. Sommige songs dateren daadwerkelijk uit de jaren 80 maar ook de nieuwe songs klinken eigenlijk alsof de tijd dikke 30 jaar is blijven stilstaan. En dat geldt niet enkel voor de muziek zelf, of wat te denken van een titel als “Cold War”. Mijn absolute lieveling van de nieuwe songs is “Hollow Graphic Haze” en van het ouder bonus materiaal is dat “Metropolis”.

Het album bestaat uit twee schijfjes en valt in drie delen uit elkaar. Op het eerste schijfje (18 tracks, 76 minuten) staat het eigenlijke nieuwe album “Breathing” met 10 songs, gevolgd door de sectie “Bonus Breathing (1985-2013)” met ouder materiaal van de groep (de laatste 8 tracks van het eerste schijfje). Het tweede schijfje is een remix schijfje en er staan ook drie covers op van Techniques Berlin door andere bands.

Normaal gezien heb ik het niet zo voor remix cd’s omdat de remixen zelden iets toevoegen aan het origineel en omdat ze vaak tot in den treure dezelfde songs herkauwen. Op deze remix cd valt dat echter heel goed mee. Enkel titelnummer “Breathing” staat er in twee remix versies op. Voor de rest koos men vaak voor remixen van materiaal dat niet op de eerste schijf staat. Ook de covers staan niet op de eerste schijf in hun originele versie.

Deze covers zijn “Concrete And Steel” door Agents In Infrared, “Machine Language” door Epic Dreams en “Dancing To The Fall Of The Berlin Wall” (mooie titel!) door hun helden van Rational Youth. De meeste remixers zijn Canadese vrienden maar er staat ook een Griekse act op (23rd Underpass), een Britse (Ultra Arcanum), een Duitse (Depression Era) en een Nederlandse (Nine Circles). Deze laatste act was trouwens de enige op deze remix schijf waarvan ik ooit had gehoord.

Twee remixen zijn gedaan door acts die eigenlijk gewoon de mannen van Techniques Berlin zélf zijn. !Bang Elektronika is gewoon het meer electro klinkende vervolg op Techniques Berlin van hetzelfde duo en Agents In Infrared is gewoon Techniques Berlin groepslid Andreas Gregor. Verder leren we ook nog de Canadese band Images In Vogue kennen die een vroegere (eighties) band blijkt te zijn van Skinny Puppy drummer Kevin Crompton alias cEvin Key. De remixen laten trouwens stuk voor stuk het synthpop en minimal synthwave genre in zijn waarde. Verwacht dus geen toevoeging van ‘platte’ technobeats en dergelijke. Gelukkig maar.

“Breathing” van Techniques Berlin is een zeer interessant album voor de fans van zowel het synthpop als het minimal synthwave genre. Het tweede remix en cover schijfje beschouw ik als een interessante maar niet essentiële bonus.

Website

Facebook

Soundcloud

Henk Vereecken
17/09/2019