Op “Elegies For The End”, het vierde album van Svartsinn, doet deze artiest waar hij nu al vier albums lang erg goed in is: het creëren van trieste en donkere atmosferische soundscapes. Svartsinn (wat iets betekent als ‘donkere geest’ of ‘zwarte ziel’) is het pseudoniem van Jan Roger Pettersen uit Trondheim, Noorwegen.

“Elegies For The End” is een dubbelalbum. Op het eerste schijfje vinden we het eigenlijke album met vier tracks, die samen 35 minuten duren. Het leuke aan Svartsinn is dat in zijn erg minimale dark ambient wel degelijk melodieën aanwezig zijn, maar je moet ze weten te vinden, want ze zijn erg subtiel en verborgen onder lagen synths en drones. De man heeft blijkbaar een zwak voor enorm langgerekte, gierende synthgeluiden die doen denken aan het huilen van de wind. Een soort ijzige geluidsstorm die naar mijn aanvoelen een echte Noorse storm verzinnebeeldt. Het laatste nummer, “Torchbearer, Kill The Light”, niet toevallig ook het meest inktzwarte nummer, vind ik het strafste. Hier zijn tussen de diepduistere synthtonen en drones metalige geluiden gemixt, zodat het geheel wel doet denken aan de industriële scheepswerven dark ambient van een Raison d’Être.

Het tweede schijfje is een remixalbum met 10 remixen (speelduur 72 minuten) van Svartsinn composities, waarvan het gros van de originelen (7 songs) afkomstig is van het vorige album “Traces Of Nothingness” (2005). Twee songs, “As A Black Stone Monument” en “Wasteland Corridors” zijn origineel afkomstig van diens voorganger “Of Darkness And Re-Creation” (2003) en één song, “Livredd”, komt van het debuutalbum “Devouring Consciousness” (2000). Ik heb eigenlijk ronduit een hekel aan het gros van de ‘remixalbums’, maar laat dit nu toevallig een gunstige uitzondering zijn. In de eerste plaats omdat men nu eens geen domme (dans)beats door de nummers heen heeft gemixt. Gelukkig maar! Het zou ook slaan als een tang op een varken in dit genre. Vrees niet dus, de ‘remixen’ waarover sprake zijn stijlvolle herwerkingen in het dark ambient genre door een reeks artiesten, waarvan Triarii, Letum, Gustaf Hildebrand en Visions de bekendste zijn, voor mij althans. Minder bekend of onbekend – maar misschien kent u ze wel – zijn voor mij Kammarheit, Life Toward Twilight, Tenebruous, New Risen Throne, Hovmod en M. Griffin.

Dit is al het derde album van Svartsinn op het Canadese Cyclic Law label, dat steeds garant staat voor hoogwaardige dark ambient. Het verscheen in een editie van 1000 copies in een 8 panel foldout cardboard sleeve.

http://www.svartsinn.com

http://www.myspace.com/svartsinn1

Henk Vereecken
03/08/2010