|
|||||||||||||
Soms vraag ik me af of er geen overaanbod is aan groepen als Interpol, Editors, She Wants Revenge of The Exploding Boy. Het is een vraag die zeker opkomt bij het beluisteren van deze Supreme Soul. En het antwoord is neen. Ten eerste bewijst het succes van voornoemde groepen dat er wel degelijk vraag is naar dit soort muziek. Ten tweede zijn Supreme Soul in deze stijl echt wel goed. Supreme Soul is een viertal uit Portugal, waar ze hun debuut ‘No One’s All’ eind 2012 uitbrachten. Hij komt nu ook uit op AF Music, kwestie van een groter deel van Europa te bereiken. En het past ook goed in de kraam van dit op guitaarwave en gothic afgestemde label. Het geluid is sterk beïnvloed door de jaren 80, al is het - zoals bij Interpol en Editors - ook modern. Tiage Nobre Dias zorgt voor de zware en melancholische zang. João de Melo voorziet de vrij prominent aanwezige synths. Susanna Nogueira zorgt voor melodische gitaren en levert hier en daar ook een toets piano en zang, terwijl Pedro Valério de bas voor zijn rekening neemt. Op ‘No One’s All’ deed Supreme Soul het nog volledig met geprogrammeerde drums, maar sindsdien heeft een echte drummer de groep vervoegd in de persoon van Gonçalo Salema de Matos. Ok, echt origineel is het niet. De eerder vermeldde referenties geven u een idee van hoe de cd klinkt. Maar het niveau is wel hoog. Nummers als ‘The Perfect Place For Us’, ‘Unbroken Tales From Outside Fakers’, ‘A Silent Escape’ en ‘More Than A Confession’ zorgen echt voor opwinding, terwijl 'The Man Without A Face' en 'Beauty In The Sadness' ook zachtere momenten inbouwen. Eigenlijk is dit een werk van vrij constante kwaliteit, zonder minpunten of overbodige nummers. Wie niet genoeg krijgt van The Editors en Interpol doet met deze cd zeker een goede aanwinst. Supreme Soul (je kan de volledige cd streamen op de website)
Xavier Kruth |
AF Music
En dat is niets om ook maar een klein greintje schaamte voor te kennen, want schaamte is de schaduw van de liefde. Vaselyne, het buiten proporties aanstekelijke duo met Yvette Winkler en Frank Weyzig bereidt zich voor op een album dat er tegen 3 juni staat aan te komen. The Sea Says mag alvast iets zijn om naar uit te kijken. Getuige daarvan ...
The Sisters Of Mercy zijn ongetwijfeld een van de meest invloedrijke bands van de zwarte scene. Nu verschijnt "Black Planet", een nieuw boek over de opkomst van de band. Weeral een boek hoor ik je zetten? Klopt, dit is zeker niet het eerste. Deze ‘Black Planet’ staat bol met interviews die een nieuw licht werpen op de ...
We zijn nog niet bekomen van de dood van Klaus Schulze en daar legt een andere grondlegger van de synthesizermuziek het loodje.
De Griek Evángelos Odysséas Papathanassíou (Vangelis) werd geboren op 29 maart 1943.
Vangelis was een autodidact die amper noten kon lezen. In zijn twintiger jaren raakte hij al enorm ...
Wellicht was u reeds op de hoogte van de hospitalisatie van Front 242 zanger Jean-Luc De Meyer. Een aantal concerten van Front 242 werden hierdoor reeds geannuleerd en ook de geplande passage op Sinner’s Day van vrijdag 24 juni aanstaande verdwijnt nu van de agenda. Het concert werd verschoven naar de wintereditie van Sinner’s ...
20 mei is een speciale dag voor Gert, ook bekend als Gert Kleinpunk of Gertje Anarchie. Gert is dan namelijk exact drie jaar gestopt met drinken. Dat viert hij uiteraard met muziek. Gert heeft namelijk net een nieuwe plaat ingeblikt die in augustus zal verschijnen. Het is naar de mening van al wie hem al heeft gehoord de beste Gert-plaat aller ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Op zaterdag 20 mei spreken we weer af in het Leuvense Depot voor Breaking Barriers, het jaarlijks terugkerende punkfestival. Hägar The Womb zal er optreden, samen met Pussy Riot en Hetze. Hägar The Womb bestaat reeds sinds 1981. In 1987 gaven ze er de brui aan, maar in 2011 besloten ze de groep terug op te richten met enkel originele ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...