|
|||||||||||||
De Amerikaanse staat Washington werd in de zomer van 2017 geteisterd door bosbranden, waarbij de rook westwaarts richting Seattle dreef en de lucht vergiftigde. Kort voor dat trauma hadden de muzikanten Monika Khot, William Fowler Collins, Daniel Menche, Aaron Turner en diens vrouw Faith Colloccia zich verzameld in de House of Low Culture studio van dit laatsgenoemde koppel, verder was ook gerespecteerd producer Randall Dunn aanwezig op het idyllische Vashon Island. Daar sneden ze acht nummers op maat die de gevoelens van de geïmproviseerde band weergeven van wat Colloccia zelf een soort dag des oordeels op de achtergrond noemt. Het is als het ware alsof deze sterk op elkaar afgestemde muzikanten een voorgevoel hadden van wat er te gebeuren stond. Summer Of Seventeen, zowel de gelegenheidsband als het gelijknamige album dat werd gearrangeerd en bewerkt door Monika Khot (die solo apocalyptische muziek brengt onder de naam Nordra en in de avant-rockband Zen Mother speelt) is een genuanceerd mengsel van de geluiden van deze muzikanten en een hoogtepunt van al hun eerdere samenwerkingen. Coloccia en Turner spelen al meer dan een decennium afwijkende folk en rock in Mamiffer, terwijl ze zich verder nog bezighouden met verschillende solo- en groepsprojecten die hun diepgaande spiritualiteit in geluid onderzoeken. Menche is al 31 jaar een vaste waarde in de abstracte compositiescene en Collins is een gewiekst ontdekkingsreiziger binnen de de drone en ambient wereld. Hun kortstondige topontmoeting heeft een meesterwerkje opgeleverd waar wij nog veel plezier aan zullen beleven. Mede hiervoor verantwoordelijk zijn de contradicties waaruit dit album is opgetrokken. Een hemel/hel en schoonheid/beestachtigheid dichotomie doordringt Summer Of Seventeen, alsof er een titanenstrijd gaande was in die kleine studio. De angstaanjagende trompetfanfare waarmee ‘Chorus Of The Innocents’ begint, luidt reeds het noodlot in. Met een subliminaal industrieel ritme dat bruist onder de griezelige uitwasemingen, dompelt het nummer ons onder in een slow-motion maalstroom, noem het gerust Miles Davis’ ‘Bitches Brew’ in de horrorfilm versie. ‘Perceived Slight’ brengt het soort geschreeuw dat zowel bij death metal als power electronics gebruik wordt en koppelt dit aan een soortgelijke grimmige sfeer, met sobere glinstering van gitaar en beats als vuisten op het deksel van een kist, waarmee de angst alleen maar versterkt wordt. Een nummer waarbij we aan Puce Mary moeten denken, en dat is altijd een goede zaak. Engelachtig gezang en hemelse drones vullen de lucht op verschillende van de nummers op Summer Of Seventeen. Deze lieflijke klanken worden echter gecompenseerd met gedempte blastbeats, gekarteld gebrom, grillige glitches en imitaties van versnellingen en bliksem. Het lijkt op die manier alsof geen enkele goede daad ongestraft blijft. ‘Spirits Of Redeemer’ zou een klaagzang kunnen zijn voor het menselijk ras, terwijl ‘Cultural Orphan’ klinkt als een symfonie voor een slecht functionerende fabriek. Het album eindigt met ‘Theatre Needs An Audience’, een aangrijpende ballad ergens tussen Einstürzende Neubauten en Merzbow, waarbij op dit kruispunt ook Swans staan te loeren. Het klinkt allemaal nogal zwaar, en dat is het ook. Toch borrelt er hoop onder de onheilspellende architectuur van geluid en noise die hier wordt opgeroepen. De bunker is het nieuwe penthouse. Waarmee ineens ook het gegeven van de bosbrand verder uitgerokken wordt naar iets dat wereldwijd gaande is. In dat opzicht: ‘Theatre Needs An Audience’, laat deze noodkreet niet in dovemansoren vallen.
Dimi Brands |
KarlrecordsVolgende besprekingen
Blind Delon - Chimères
Wardruna - Kvitravn
The Glad Husbands - Safe Places
Gabriella Smart - Inner Cities Composed By Alvin Curran
Die Form - Mental Camera
CNJR - I Can See The Church Burning Through The Binoculars
NOR_POL - Construction
Mono No Aware - Shinshoo
Yura Yura - Substance Noire
Welle:Erdball - Engelstrompeten & Teufelsposaunen
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...