|
|||||||||||||
Dave Schmidt heet de man achter het Duitse, in spacerock en aanverwanten gespecialiseerde Sulatron label. Naast labelbaas is hij ook zelf als muzikant actief in krautrock en spacerock bands als Electric Moon (gitaar, synthesizer, orgel), Zone Six (drums en keyboard), Interkosmos (bass) en Krautzone (synthesizer en orgel). Sinds 2002 brengt hij als Sula Bassana ook soloalbums uit. In mijn cd speler zit nu Sula Bassana's eerste soundtrack album: 60 minuten spacey en minimalistische elektronische muziek voor “The Ape Regards His Tail”, een science fiction film van Michael Yates, waarvan je hieronder de trailer kan zien. Het album “The Ape Regards His Tail – Original Soundtrack” (8 tracks, 59 minuten speelduur) is dus de soundtrack van een film waarvan de website volgende korte intro meegeeft: “In een desolaat woestijnlandschap wordt een man wakker. Alleen. In pijn, zonder water en zonder herinnering aan wie hij is of hoe hij daar komt, begint hij te stappen om hulp te vinden. Als de elementen hun tol beginnen te eisen, begint hij zijn geestelijke gezondheid te betwijfelen.” Het album begint met de amelodieuze dronecompositie “Beginning”, gevolgd door “Dreams” dat in dezelfde drone (dark) ambient stijl verder gaat. Dan wordt het melodieuzer en meer kosmisch getint met het spannend opgebouwde en donker dreigende “Rocks 1”. En het wordt steeds beter: “Desert” bevindt zich ergens op de plaats waar de kosmische muziek van Tangerine Dream overgaat in regelrechte spacerock. Ook de Pink Floyd ten tijde van “A Saucerful Of Secrets” is hier niet ver weg. Hetzelfde geldt voor “Sand Waves”. Het zijn twee lange composities van 9 à 10 minuten. “Rocks 2” klinkt weer spannend, duister en onheilspellend, net als het eerste deel. Ik heb de film (nog) niet gezien, maar de muziek past perfect bij de boven geschetste sfeerschepping. Met “Water” volgt dan het magnum opus, een knappe en breed uitwaaierende soundscape met zowel drones als traag evoluerende keyboardmelodieën. Volle 20 minuten duurt het. In de seventies had dit een volledige plaatkant kunnen zijn van een album van Tangerine Dream, Klaus Schulze, Edgar Froese, Ash Ra Tempel... Met “Ending” eindigt het album in een prachtige melodieuze synthesizerapotheose met spacey geluidjes. Voor de muziek van deze soundtrack werd gebruik gemaakt van synthesizers, string-ensembles, een mellotron, orgel, elektrische gitaar en elektrische piano. Het album toont de zachte en relaxte kant van Sula Bassana, maar ook zijn donkere en melancholische zijde. Muzikaal varieert het van drone ambient en krautrock tot psychedelische rock en space rock. Dit soundtrack album werd gecomponeerd, ingespeeld, gemixt en geproducet door Sula Bassana / Dave Schmidt eind 2016 - begin 2017. Het werd gemasterd door de legendarische krautrocker Eroc (echte naam Joachim Heinz Ehrig, in de seventies drummer bij Grobschnitt, zijn eerste solo-album “Eroc” verscheen in 1975). Sula Bassana zorgde met dit album alvast voor een schitterende soundtrack en ik word vooral ook erg curieus naar de film!
Henk Vereecken |
Sulatron RecordsVolgende besprekingen
Wanda Wulz - :Polaris:
Ebola Disco - Discography 1997-2017
Lullabier - Lost In Translation
Ash Code – Geometric Vision – Hapax - Live in Freiburg
And We Were Shadows - THe Cold Spell
The Soundbyte - Solitary IV
Inneres Gebirge - Dämmernder Tag
Messer Brüder - Fahr Zur Hölle
Fra Lippo Lippi - In Silence (vinyl)
Pyrroline - In The Dawn Of Freedom
Andere besprekingen van SULA BASSANA
Sula Bassana - Organ Accumulator + Disappear
Sula Bassana - Shipwrecked
Sula Bassana - Live At Roadburn Festival 2014
Sula Bassana - The Night
Sula Bassana - Dark Days
Het verhaal van hoe een eenmansband zich weet te integreren in de hedendaagse wereld van de postpunk. En daarbij vooral weet samen te werken met goeie vrienden. Antipole kwam voor het eerst in ons vizier door het album Northern Flux dat werd uitgebracht via het Franse Unknown Pleasures-label. Een album dat donkerheid met lichtheid wist ...
Yep, het W-festival is thans nog maar een maand van ons verwijderd. Van 15 tot 19 augustus is het zo ver: het feestje voor liefhebbers van zwarte en eightiesmuziek gaat van start in Amougies. We geven nog een allerlaatste keer twee vrijkaarten voor het festival weg. Daarvoor moet u wel een prijsvraag oplossen. Over één van de ...
Autumn Tears stond in hun prille beginjaren - ze bestaan sinds 1995 - garant voor zuiver misantropische neoklassieke duisternis. Alles evolueert evenwel, en gaandeweg sloop er heel wat schoonheid in de neoklassieke composities van de Amerikanen. Met als hoogtepunt het prachtige 'The Hallowing' uit 2007. Het was bedoeld als de laatste ...
Liefhebbers van goede oude deathrock zijn ongetwijfeld vertrouwd met Virgin in Veil, de groep van Jacques Saph en Suzy Sabotage. Met 'Twisted Thrills' hebben ze intussen al hun derde plaat uit. Die kwam in feite reeds in 2017 uit, maar we zetten ze nog eens in de kijker omdat er een nieuwe video is voor het nummer 'Night Time'... ...
Theatre of Hate heeft met 'Westworld' muziekgeschiedenis geschreven. Ze maakten postpunk met grauwe, rauwe nummers die niet bepaald overvloeiden van optimisme. De groep leefde een kort maar krachtig bestaan tot de groep overging in Spear of Destiny in 1982. Vandaag is het evenwel Theatre of Hate dat terug van zich laat horen. In 2016 ...
Het kon niet lang uitblijven. Begin dit jaar bracht A Slice Of Life een demo uit met 6 nummers waar we ten huize Dark Entries erg over te spreken waren. Je had bijna kunnen zeggen dat dit een volwaardige plaat was, maar A Slice Of Life zijn perfectionisten en wilden nog wat verder schaven aan hun nummers.
Voor de mensen die A Slice Of ...
The Cure bestaat 40 jaar, en dat werd verleden zaterdag met veel poeha gevierd in Londen. Fans van over de hele wereld hebben zich verzameld in Hyde Park om optredens te zien Editors, Goldfrapp, Interpol en nog wat andere namen, maar toch vooral om het twee uur durende concert mee te maken van het feestvarken zelf.
Robert Smith had aangekondigd ...
België heeft een traditie hoog te houden wat EBM betreft. Front 242, à;GRUMH, Absolute Body Control, Vomito Negro, The Klinik en anderen vormden een gouden generatie in de jaren 80. Het is fijn om te zien dat er steeds weer mensen opstaan om de traditie verder te zetten. Bent u al vertrouwd met Wülf7? Dan bent u goed mee, ...
Het meest exclusieve concert waarover u op onze pagina’s lezen kunt, zal hoogstwaarschijnlijk de review zijn waar uw ogen momenteel over glijden.
Een tijdje terug ontving ondergetekende namelijk op Facebook een privé bericht van Michael Tellbach, beter gekend als Art Abscons. Hij nodigde me uit voor een privé evenement ...
