|
|||||||||||||
Fascinerend is het wel. Na meer dan 4 decennia nog steeds veelbelovend en vooral veelbetekenend. Mee aan de wieg staand van wat in het begin der tachtiger-jaren een keerpunt mocht zijn voor een muzikale stroming die de angst voor het leven an sich ondertekende. Die zoals wel meerdere bands uit het Noorden van Limburg zijn standpunt maakte en daar nooit van afweek. Het waren dan ook tijden dat je haast verplicht was om in opstand te komen. De tijden zijn niet veranderd, de revolte blijft nog even uit. Revolutionair dus, deze Struggler. Laat dat alles te maken hebben met het ontoegeeflijke waar ze altijd aan zijn blijven vasthouden. Die wars van welke hype dan ook hun eigen ding bleven doen. Willens nillens. En toch weten zichzelf wat heruit te vinden. Zonder aan eigen roots te raken. Dat is dus fascinerend. Mocht Struggler een reclamebureau zijn, de deurwaarders hadden jaren geleden al de inboedel komen noteren. Om maar even te duiden dat eigenverkoop en een strak marketingplan nooit hebben behoord tot hun kerntaken. En dat ook nooit worden zal. Een band als Struggler heeft daar geen nood aan. Kwaliteit vindt zijn eigen weg. Met The Gap dichtten ze wel degelijk een jarenlange kloof. Eentje waarbij Alain als zoon van René Hulsbosch werd ingelijfd en er een vooral harder geluid werd weergegeven. Geen enkel album van Struggler klinkt dan ook hetzelfde als zijn voorgaanden. En toch blijft het Struggler. Zo ook met Wilma – Determined Protector, waar de herkenbaarheid blijft en er toch weer wat anders staat te gebeuren. Wilma lijkt als het ware te zijn opgebouwd op wat Kris Oversteyns uit zijn keyboard tovert. Maar wees gerust, Wilma klinkt nog steeds kwaad en onrustig. Denk daarbij aan een Big Victory dat Bedrock zelf doet opschrikken of aan Intolerance met een aanloop van net geteld 1 minuut. Reasonable Doubts werd ingekort tot R.Doubts, en is Struggler ten voeten uit. Flirtend met hoe psychedelica anno 2020 moet klinken wordt onderstreept in The Blame. Time The Time is Spacepunk. Zo dit nog niet bestond, nu wel. Op adem komen doe je in Shadow, maar ook dit is slechts een voorbode voor de losbarsting in zijn allerlaatste minuut. Ook Wilma kent zijn oudgedienden, dit keer met Persecute en de klassieker Noise, What Noise ? Beiden gekleed in een vuile oliejas. Noise maken is niet moeilijk, tenzij je Struggler heet. Recht voor de raap en voorzien van een competentie die zijn meerdere niet wil kennen. Een vaccin hoeft er niet te komen, de totale bescherming is er en heet Wilma. Fascinerend. Bijdetijds is Struggler dan weer wel wegens Bandcamp gevonden te hebben. Alwaar je hun hele discografie kan terugvinden. En wel hier.
Danny Quetin |
Vitarka RecordsVolgende besprekingen
The Sea At Midnight - The Sea At Midnight
Lucid Dreaming - The Chronicles Pt. III
Synapscape - A Journey Through Concern
Dead Hippies - Ghost Tracks
Te/DIS - Transparent Subsistence
Down The Lees - Bury The Sun
Chihei Hatakeyama & Dirk Serries - Black Frost
Shedir - Finite Infinity
Rapoon - Hotel Bravo
Rosetta Stone - Cryptology
Andere besprekingen van STRUGGLER
Struggler - The Gap
U dacht natuurlijk aan Leipzig. Ook. Maar de stad Leeds kent een gothic rock verleden dat als historisch erfgoed moet gekoesterd (denk maar aan bands als The Sisters Of Mercy, The Rose Of Avalanche, March Violets, Salvation, Red Lorry Yellow Lorry,...) Mocht u tussen 7 en 10 juli nog vrij zijn en niks hebben gepland, ga dat horen en zien in ...
Tenminste grote bezieler en cult figuur bij onze Oosterburen Martin Sprissler besloot recent de stekker uit zijn geesteskind te trekken en biedt zijn titel aan voor overname. Een tweetal jaar geleden was er na een lange pauze sprake van een doorstart maar deze bleek niet helemaal te lopen zoals verwacht. Momenteel is Gothic Magazine 90 in ...
De naam Enzo Kreft hoeft geen introductie meer, deze oude krijger werd met de albums “Control” (2019) en “Different World” (2021) weerom ‘wereldberoemd’ in onze scene en scoorde zelfs torenhoog in de eindejaarslijstjes van menig Dark Entries schrijver. Reden, aanstekelijk electro, zowat de overtreffende ...
De Duitse Dark Dimensions labelgroep ging het trio Chris, Tom en Jason halen in Amerika om hier bij ons hun debuut de ep “Wicked Hands” bij Scanner uit te brengen. Het geluid van deze debuut ep ligt ergens tussen een actuele Placebo Effect en een minder technoïde versie van hun landgenoten Velvet Acid Christ in hun eerste ...
In tussentijd is de tournee van Crime and the City Solution achter de rug en zitten ze alweer in uitvalsbasis Berlijn te broeden op een nieuw studioalbum… Ook de heruitgave van hun backcatalogue door Mute geeft ons iets extra om naar uit te kijken. Voorlopig houden we uw nieuwsgierigheid alvast warm met dit concertverslag van hun huiskamerconcert ...
Over de vrijdag en zaterdag kan ik hier dus helaas niets kwijt, maar ik twijfel er niet aan dat anderen dat zeker even literair in mijn plaats zullen doen. Laat deze korte review dan ook veeleer een impressie zijn dan een festivalverslag of nog de beleving van één dag. Gelukkig heb ik voor de wintereditie, onder het aloude motto; ...
Ja u leest dit goed, de 2022 editie is nog maar net afgelopen en de organisatie gooit nu al een reeks namen voor onze voeten voor volgend jaar en struikelen zult u. Op deze affiche heel wat exclusiviteiten voor 2023; Project Pitchfork, Modern English, When In Rome, Corpus Delicti, Tyske Ludder, Golden Apes, NNHMN, Dorsetshire, Solor Dolorosa, ...
