|
|||||||||||||
Straftanz brak door met een gelijknamig hitje. Versies van alle windstreken terroriseerde de dansvloeren en ook vocaal kwamen ze niet verder dan het schreeuwen van hun bandnaam. Een vijtal jaar later komt Straftanz met “Mainstream Sellout Overground”, hun 2e full lenght, op de proppen. Muzikaal is er in die 5 jaar veel gebeurd en dat is duidelijk te horen op deze MSO. Er zit een pak meer variatie en diepgang in de verschillende nummers. Het doordrammen en schreeuwerige waar ik Straftanz van kende is er wat uit en er in bijvoorbeeld “für die kinder”, “alle reden vom wetter” en “die neue f-klasse” geflirt met een klassiekere EBM aanpak. Het album wordt op en top Straftanz ingezet met 2 TBM tracks met bijbehorende power vocals. Turbo is duidelijk een dansvloerbommetje van formaat. “Forward ever” is een vreemde eend in de bijt. Een nummer met een identiteitscrisis schipperend tussen een VNV Nation nummer en een typisch 90s hithouse deuntje. Hetzelfde zou kunnen gesteld worden over “The bass below” enerzijds worden er gitaren uit een oude KMFDM of Cubanate kast gehaald zijn, terwijl anderzijds een arsenaal electro ritmes wordt aangesproken die zo op het lektroluv label terecht kunnen komen naast The Subs, Highbloo of Sound of Stereo. “The enchantment” is een 90s rave nummer van formaat en in “Monkey Say, Monkey Do” wordt een heerlijke baslijn gecombineerd met een prager handgriff “schlagende wetter” stel vocals. Verder wordt er nog beroep gedaan op de prettige gestoordheid van Jinxy en Peter Spilles om “Du stirbt aus” van een Santa Hates You saus te voorzien. Een album met weinig structuur, maar een stel nummers die een voor een wel iets hebben. Het een al meer dan het andere, maar of dat een probleem is gezien de huidige omgang met muziek, albums en het al dan niet onderbrengen van de sterktes en zwaktes in verschillende ipod playlisten. En een verdienstelijke poging om naast de 4 windstreken er niet pakweg al de grootsteden van de wereld erbij te betrekken om de zoveelste reïncarnatie van dat beproefde concept te herkauwen. Bart Gyurkovics |
ScannerVolgende besprekingen
Hekate - Die Welt Der Dunklen Gärten
Stéphan Garin & Sylvestre Gobart - Gurs, Drancy, Bobigny’s train station, Auschwitz, Birkenau, Chelmo-Kulmhof, Majdaneck, Sobibor, Treblinka
The Toxic Avenger - Angst
Wheel Of Smoke - In Sense
Neuropa - Plastique People (Expanded Version)
Zynic - My Personal Kryptonite ep
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Omega Massif - Karpatia
Gabby Young & Other Animals - We're all in this together
Marc Almond & Michael Cashmore - Feasting With Panters
In dezelfde genre-combinatie: EBM ; ELECTRO
Terrolokaust - God Loves The Violence
Mirexxx - Nine Angles
Autodafeh - Act Of Faith
Haujobb - Dead Market
Radical G - Darkness Falls
BLAME - Convergent Fields
Digital Factor - Violator
Mana ERG - Idiosyncratic
Various Artists - Infacted 5
Detroit Diesel - Terre Humaine
In hetzelfde genre: EBM
Various Artists - Forms Of Hands 11
Reaxion Guerrilla - I Hate You
Mono Electronic Density - Untold World
5F-X - Flight Recorder 5.0
Aircrash Bureau - Exhibition
First Aid 4 Souls - Deathstep
Pail - Faith In The Void
NTRSN - People Like Gods
Plasmodivm - The Post Modern Prometheus
Vigilante - The New Resistance
In hetzelfde genre: ELECTRO
Noisuf-X - Dead End District
Alva Noto - UNIVRS
Various - Switch 18
The Toxic Avenger - Angst
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Project Pitchfork - Quantum Mechanics
Santa Hates You - Jolly Roger
Surgyn - Vanity
Ian Boddy & Parallel Worlds - Exit Strategy
!distain - On|Off
Tijdens de tweede editie van Black Easter, in 2016, waren we met verstomming geslagen na het concert van Jo Quail. Enkel met haar cello (en een ingenieus looping-systeem) wist ze de zaal in te palmen en aardig wat nieuwe zieltjes te winnen. Organisator Ward De Prins had een goede band met de Londense, en zag er niet tegen op reisjes te maken ...
Ze zijn er de fel begeerde WGT tickets!! Dit jaar betaal je voor een ticket € 130... Ik weet het elk jaar een beetje meer maar je krijgt er wel enorm veel voor terug. Vijf dagen vertier en plezier, wat dus neerkomt op iets meer dan € 25 per dag en je reist nog eens gratis met het openbaar vervoer ook. Wilt u uw tent opslaan op de ...
Nooit van gehoord? Zonde. Ik vertoef tegenwoordig virtueel vaak in Amerika, makkelijk zat want geen visum nodig. Dat Trump daar mee verantwoordelijk is voor tientallen post punk bandjes die uit de onderbuik van een vertwijfelde en gespleten Amerikaanse samenleving de kop op steken, wel daar ben ik de man dankbaar voor. Laat dat dan ook het ...
Mephisto Walz is een legende, tenminste voor zij die in de jaren 80 een boon hadden voor de death rock en gothic rock en in het bijzonder de Christian Death familie op de voet volgden. In Europa is er nog nauwelijks iets te horen over en van deze groep rond ex-Christian Death lid Bari Bari, al had de groep in de tweede helft van de jaren 80 ...
Het is alweer van 2011 geleden toen ik bij Dark Entries meer dan aangenaam werd verrast door de titelloze ep van het Amerikaanse The Rope. Een ep die als een rariteit mag beschouwd in Europa. De review van dit bijzonder fijne schijfje leest u hier. Ik deelde zomaar even een 9 uit! Het vervolg “Water Rising” vond in eeste instantie ...
Er zijn kwatongen die beweren dat de muziekbusiness dood is, anderzijds blijven de nieuwe groepjes bij Dark Entries binnen druppelen en blijven vooral underground labels, die nog worden opgericht uit liefde voor muziek, uit de grond schieten. Is deze dood dan wel zo definitief? Of is er nog hoop na de bombarderie van klaagzangen en negativiteit. ...
Wie? Foei. Luierman! Rosetta Stone, weet u wel, was in de jaren 90 één van de meest vooraanstaande Britse gothic rock bands met een sound even gulzig als een eenzaam spookhuis dat zijn duivels ontbindt. Het resulteerde vanaf 1991 in meerdere hits, denk maar aan “Witch”, "Reason", “Adrenaline”, ...
We worden oud. New wave is intussen 40 jaar, Dark Entries heeft er al 25 op de teller staan en zelfs Wool-E viert reeds zijn tiende verjaardag. Wool-E, dat is in de eerste plaats de Wool-E Shop, die in 2009 als online patenwinkel opende en sindsdien ook als cd-stand op heel wat optredens en festivals aanwezig was. Later werd Wool-E Shop ook ...
Laibach is een parodie van zichzelf geworden! En ze schamen zich er niet eens voor. Meer zelfs, ze hebben er bewust voor gekozen. Nog nooit blonk de groep zo uit in humor en zelfrelativering. Nu hernemen ze al nummers van ‘The Sound Of Music’, en alhoewel ze dat op hun karakteristieke onheilspellende toon doen, is het manifest ...