|
|||||||||||||
Tussen de do en de re zit een hele wereld: die van de kruisen en de mollen, maar ook die van alle toonhoogtes tussen die kruisen en mollen. Als je daarmee gaat experimenteren, ben je bezig met microtonaliteit. Die microtonaliteit komt in heel veel theoretisch varianten. Je kunt een octaaf verdelen in iets heel anders dan in de gebruikelijke 12 halve tonen, of je kunt het hele concept van het octaaf achterwege laten. Wat voor de ene microtonaal is, is dat voor de andere niet. In het Westen zijn we andere toonafstanden gewoon dan pakweg in de Arabische wereld. Daar worden naast halve tonen ook veel kwarttonen gebruikt. In ons dagelijkse leven zijn we vaak bezig met microtonaliteit: elke keer als je vals zingt onder de douche bijvoorbeeld. Maar ook als u het sujet bent dat naar westerns kijkt, heeft u al veel de gitaar horen glijden van noot naar noot en zo alle tonen ertussen gehoord. Eigenhandig wat prutsen met een elastiekje levert hetzelfde resultaat op. De perstekst van dit album legde ons deze term in de mond, maar daar hebben we toch enige bedenkingen bij. Deze hele uitleg hadden we nodig om te komen tot het besluit dat Utopian Tales enkele microtonale elementen bevat, maar niet meer dan pakweg Axl Rose die tracht correct te zingen. Stein Urheim toont zich wel meester van de slide gitaar. Glissando’s kennen echter al honderden jaren en brengen onze hersenen niet bepaald op hol. Af en toe horen we inderdaad ook kwartintervals en deze leiden inderdaad tot een zeer breekbaar en emotioneel effect. De meeste muziek op deze plaat klinkt echter vooral zeer braaf “twaalf noten in een octaaf” met af en toe een kleine afwijking Het goede nieuws is dat dit, los van het overroepen concept, wel een belachelijk goede plaat is. Er is wel degelijk een experimentele toets aan deze jazzerfenis maar het grootste gedeelte ligt erg goed in het oor. Meer zelfs, we horen op deze plaat enkele oprecht mooie melodieën maar ook loodzware klanklandschappen. De cd opent met Ustopia – part one: een pracht van een instrumentaaltje met een melancholische melodie die blijft plakken en op filmische wijze beelden op je netvlies brandt. Het is echter ook een zeer braaf en rustig nummer dat we net zo goed op Radio 1 kunnen horen. De daaropvolgende Mikrotonia en Just intonation island zijn van een andere categorie. De twee nummers vormen een complementair klanklandschap, enkel doorbroken door enkele knappe tribale drums en heftige jazzchaos. Het contrast met het Utopia dat ons werd voorgesteld in de opener kan niet groter zijn: zwart, grauw, onrustwekkend. Letter from Walden Two twijfelt tussen film noir en psychedelische 60s rock. De Turkse Tambur geeft het nummer een esoterische toets. Trouble in Carnaticala is onze favoriet op de plaat. Het nummer begint als de atonale versie van Shaft tot zich plots een pracht van een melodie ontpopt, gedragen door verschillende instrumenten. Heel verrassend is de plotse switch naar enkele melodieuze popnummers die het midden houden tussen americana en freak folk. De Beatles loeren om een hoekje bij nummers een nummer als Hear the People sing. Prachtig is ook de prachtige jazzballade The Clown. Dat Stein Urheim niet alleen geweldige nummers kan maken, maar ook nog eens weet hoe hij een plaat moet opbouwen, bewijst hij met de twee laatste nummers. Utsopia – Part Two vangt aan met een melodisch motief uit een traditional, herwerkt door Olav Snortheim en laat je als luisteraar helemaal tot rust komen na dit halfuur vol muzikale prikkels. Dit is één van de mooiste platen van het moment.
Peter De Koning |
HubroVolgende besprekingen
Sean Noonan - Man No Longer Me
Camerata Mediolanense - Le Vergini Folli
Sylvain Chauveau & Chant 1450 - Echoes of Harmony - Early Music reworked - Chant 1450 Renaissance Ensemble & Sylvain Chauveau Electronic Rework
Aris Kindt - Swann And Odette
Ross Manning - Reflex in Waves
BRSTKRN feat. Sofie Verdoodt & Jeroen Jacobs - #BRSTKRN
Anders Holst And Yann Coppier - Onomatopeia
reADJUST - Straitjacket
7C - Compartment C
Trust - Hellfest 2017
Een festival waar je lyrische boeken over kunt schrijven, dat is Leipzig, en veel meer. Ondanks bromberen die menen dat de affiche er dit jaar en ongetwijfeld ook volgend jaar en het jaar daarvoor weerom niet goed genoeg uitziet of uitzag zakten opnieuw dik 20000 discipelen af naar het oude Libni. Inderdaad we bezochten de tentoonstelling ...
De 27ste editie al van het Wave-Gotik-Treffen, en hoewel ik de tel niet heb bijgehouden moet het zowat de tiende keer zijn dat ik er zelf aan deelneem. Na een lange tocht komen we de donderdag toe in Leipzig. Ik begin met het afzetten van mijn spullen aan het hotel en het afhalen van mijn bandje aan de Agra - de hoofdsite van het festival ...
Zit u ook vol spanning te wachten op De dag des oordeels? We weten hoe het voelt, en we hebben goed nieuws. Na een pauze van verscheidene weken is uw favoriete post-punk en wave-radioprogramma terug. De afspraak is nog steeds: 22u maandagavond aftemmen op Radio VRD. 106,5 FM voor de leukste Limburgers en www.radiovrd.be voor wie livestream ...
Terwijl momenteel de grote zwarte volksverhuizing richting Leipzig vertrokken is, moeten de thuisblijvers dit weekend gelukkig niet op hun honger blijven zitten.
Zo stippen wij morgen het optreden van :Of The Wand And The Moon: in Brussel aan. Als een van de hoofdrolspelers in de dark folk scene heeft de sympathieke Deen Kim Larsen ons ...
Eenieder die vroeger wel eens een feestje meepikte in Waregem (Steeple) of Doornik (Le Coquin) zal kunnen bevestigen dat deze gretig bezocht werden door creaturen uit het noorden van Frankrijk (Le Nord-Pas de Calais, een landdeel waarover de rest van Frankrijk nogal lacherig over doet, kijk maar eens naar de cultfilm Bienvenue Chez Les Ch’tis).
Maar ...
Dan toch voor mij afreis naar het goth mekka. De organisatie zwiepte immers nog een aantal namen online van groepen die nog werden opgevist om live present te tekenen. Daaronder ook de Belgische shoegaze formatie Newmoon en de electro wavers van The Arch. Hier de laatste namen wat ons in totaal op 224 artiesten brengt; 3TEETH (USA) , AKALOTZ ...
12 nummers op 12 maanden. Dat is de indrukwekkende uitdaging die The Arch is aangegaan. En vandaag kunnen we de derde maand op rij een nieuw nummer voorstellen met alweer een prachtige clip: 'Cock's Populi'. 'Deadlines doen je creatief zijn, en neemt het twijfelen en leuteren weg. Er is maar één weg, en die is ...
Whispers In The Shadow heeft zich een naam gemaakt als leverancier van gothic rock geïnspireerd door occulte thema's. Na een pauze van vier jaar - de groep heeft weliswaar niet stilgezeten en zanger Ashley Dayour maakte een aantal platen met The Devil & The Universe en Near Earth Orbit - zijn ze terug in een merkwaardige gedaanteverwisseling. ...
In 1978, toen punk eindelijk Belgisch Limburg had bereikt besluiten vijf vrienden; Antonio Palermo, Dirk Chauvaux, Erik Dries, Guido Bos en Klaas Hoogerwaard op een blauwe maandag een groepje op te richten. In 1984 stopte Guido er mee en waren ze nog met vier. Dat hun bandje van toen, Siglo XX, anno 2018 nog minstens een keer live op de planken ...