|
|||||||||||||
Tussen de do en de re zit een hele wereld: die van de kruisen en de mollen, maar ook die van alle toonhoogtes tussen die kruisen en mollen. Als je daarmee gaat experimenteren, ben je bezig met microtonaliteit. Die microtonaliteit komt in heel veel theoretisch varianten. Je kunt een octaaf verdelen in iets heel anders dan in de gebruikelijke 12 halve tonen, of je kunt het hele concept van het octaaf achterwege laten. Wat voor de ene microtonaal is, is dat voor de andere niet. In het Westen zijn we andere toonafstanden gewoon dan pakweg in de Arabische wereld. Daar worden naast halve tonen ook veel kwarttonen gebruikt. In ons dagelijkse leven zijn we vaak bezig met microtonaliteit: elke keer als je vals zingt onder de douche bijvoorbeeld. Maar ook als u het sujet bent dat naar westerns kijkt, heeft u al veel de gitaar horen glijden van noot naar noot en zo alle tonen ertussen gehoord. Eigenhandig wat prutsen met een elastiekje levert hetzelfde resultaat op. De perstekst van dit album legde ons deze term in de mond, maar daar hebben we toch enige bedenkingen bij. Deze hele uitleg hadden we nodig om te komen tot het besluit dat Utopian Tales enkele microtonale elementen bevat, maar niet meer dan pakweg Axl Rose die tracht correct te zingen. Stein Urheim toont zich wel meester van de slide gitaar. Glissando’s kennen echter al honderden jaren en brengen onze hersenen niet bepaald op hol. Af en toe horen we inderdaad ook kwartintervals en deze leiden inderdaad tot een zeer breekbaar en emotioneel effect. De meeste muziek op deze plaat klinkt echter vooral zeer braaf “twaalf noten in een octaaf” met af en toe een kleine afwijking Het goede nieuws is dat dit, los van het overroepen concept, wel een belachelijk goede plaat is. Er is wel degelijk een experimentele toets aan deze jazzerfenis maar het grootste gedeelte ligt erg goed in het oor. Meer zelfs, we horen op deze plaat enkele oprecht mooie melodieën maar ook loodzware klanklandschappen. De cd opent met Ustopia – part one: een pracht van een instrumentaaltje met een melancholische melodie die blijft plakken en op filmische wijze beelden op je netvlies brandt. Het is echter ook een zeer braaf en rustig nummer dat we net zo goed op Radio 1 kunnen horen. De daaropvolgende Mikrotonia en Just intonation island zijn van een andere categorie. De twee nummers vormen een complementair klanklandschap, enkel doorbroken door enkele knappe tribale drums en heftige jazzchaos. Het contrast met het Utopia dat ons werd voorgesteld in de opener kan niet groter zijn: zwart, grauw, onrustwekkend. Letter from Walden Two twijfelt tussen film noir en psychedelische 60s rock. De Turkse Tambur geeft het nummer een esoterische toets. Trouble in Carnaticala is onze favoriet op de plaat. Het nummer begint als de atonale versie van Shaft tot zich plots een pracht van een melodie ontpopt, gedragen door verschillende instrumenten. Heel verrassend is de plotse switch naar enkele melodieuze popnummers die het midden houden tussen americana en freak folk. De Beatles loeren om een hoekje bij nummers een nummer als Hear the People sing. Prachtig is ook de prachtige jazzballade The Clown. Dat Stein Urheim niet alleen geweldige nummers kan maken, maar ook nog eens weet hoe hij een plaat moet opbouwen, bewijst hij met de twee laatste nummers. Utsopia – Part Two vangt aan met een melodisch motief uit een traditional, herwerkt door Olav Snortheim en laat je als luisteraar helemaal tot rust komen na dit halfuur vol muzikale prikkels. Dit is één van de mooiste platen van het moment.
Peter De Koning |
HubroVolgende besprekingen
Sean Noonan - Man No Longer Me
Camerata Mediolanense - Le Vergini Folli
Sylvain Chauveau & Chant 1450 - Echoes of Harmony - Early Music reworked - Chant 1450 Renaissance Ensemble & Sylvain Chauveau Electronic Rework
Aris Kindt - Swann And Odette
Ross Manning - Reflex in Waves
BRSTKRN feat. Sofie Verdoodt & Jeroen Jacobs - #BRSTKRN
Anders Holst And Yann Coppier - Onomatopeia
reADJUST - Straitjacket
7C - Compartment C
Trust - Hellfest 2017
Andere besprekingen van STEIN URHEIM
Stein Urheim - Downhill Uplift
De pionier van de dadaïstische elektronica is niet meer. Richard Harold Kirk overleed op 21 september 2021 op de leeftijd van 65. Doodsoorzaak onbekend. Bezieler van experimentele avant-garde en industriële elektronische geluiden. Revolutionair uitvinder van de elektropunk vanuit Sheffield. Eerder uit verveling dan uit idealisme. ...
Zoals aangekondigd maakte Dark Entries in hoofde van ondergetekende haar (of is het zijn?) opwachting op de Nacht van de Experimentele Film, de welke door OFFoff Cinema deze keer in de Brusselse AB georganiseerd werd… Niét in de AB-Club, zoals ondergetekende eerst dacht, maar wel degelijk in de grote zaal… Deze editie ...
Wie zegt u BFG (ook wel B.F.G. of B F G, of,...)? Inderdaad, u zult al tot boven het middel in de postpunk en gothic rock drek moeten zitten als u met deze groep bekend bent. Geen erg want het soort drek waarover ik het hier graag heb is net als een modderbadje, helend en verkwikkend. BFG dus. De band werd in 1985 te Manchester geformeerd ...
Zenuwachtig gaf organisator Kris afgelopen zaterdag de briefing van het Thorn In My Side-festival in Tildonk. Het was namelijk de allereerste editie van het festival en dat werd grotendeels aangedreven door zijn passie voor The Smiths. Ik was er geheel toevallig beland, maar deel hier graag mijn ervaring met u.
Het festival werd geopend ...
Ook Cradle of Filth heeft zich tijdens de lockdown koest gehouden, maar reken maar dat dit de stilte voor de storm was. Hun nieuwe plaat zal 'Existence Is Futile' heten en komt op 22 oktober uit. En er wordt naar uitgekeken, want de vorige platen van Cradle of Filth - 'Hammer Of The Witches' en vooral 'Cryptoriana. The ...
Nu het nachtleven terug op gang komt vond The Arch het tijd om nog eens een feestje op te zetten. Dat doen ze op 16 oktober in Het Casino in Sint-Niklaas. Uiteraard zal The Arch - vaderlandse new wave-trots sinds 1986 - er zelf optreden, maar om zeker te zijn dat u komt hebben ze ook Clan Of Xymox uitgenodigd, eveneens een new wave-topper ...
Minimal wave, of synth wave indien u wil, is helemaal in. Denk aan Zanias, Selofan, Kaelan Mikla, Lebanon Hanover, NNHMN... En laat ons vooral de twee projecten van Hélène De Thoury niet vergeten, die allebei tot de toppers in dit genre behoren: het duo Minuit Machine en haar soloproject Hante. De eerste groep heeft twee ep's ...
In Wit-Rusland treedt het regime van president Loekasjenko hard op tegen dissidenten. Aanleiding zijn de verkiezingen van augustus 2020 waarin Loekasjenko met een monsterscore van 80% herverkozen werd. Volgens de oppositie en vele (internationale) waarnemers werden de verkiezingen vervalst, en er volgden maanden van massale protesten in 'de ...
Jammer maar helaas, Breaking Barriers moest dit jaar zijn internationale affiche afzeggen omdat de Russische feministische punkgroep Pussy Riot zijn Europese tournee afgelaste. Er volgt wel een kleiner evenement met enkel Belgische groepen. Sovjet War - punkveteranen uit het begin van de jaren 80 - zijn er de topact, aangevuld met Gert (Kleinpunk). ...
