|
|||||||||||||
Het gebeurt niet dikwijls (dit is de eerste en allicht ook enige keer), maar voor de verandering bespreek ik een album van een band die even oud is als mij. Split Mirrors is een synthpop-/electropopgroep die werd opgericht in 1985 en om de paar jaar van zich laat horen. Het vorige album 'In London' dateert van 2007, maar in welke mate de band daarna nog aan nieuw materiaal heeft gewerkt, is niet helemaal duidelijk. Het merendeel van de nummers op 'From The Beginning' werd immers geschreven in de jaren '80. Een echt retro-album dus en voor mij dan ook een uitdaging, te weten dat 80s synthpop niet meteen mijn grootste specialiteit is. Wie aan 80s synthpop denkt, denkt aan Alphaville en laat dat nu toevallig een door Split Mirrors' aangehaalde invloed zijn geweest. Ik ben slechts in beperkte mate vertrouwd met het oeuvre van Alphaville, maar zelfs een leek als ik kan zeggen dat die invloed wel zeer duidelijk hoorbaar is in het nummer 'Don't Break My Heart'. Voor het overige ga ik niet te veel vergelijken en beperk ik mij ertoe te stellen dat Split Mirrors een vrij clichématige maar daarom nog niet ongenietbare vorm van synthpop/electropop maakt. Zeemzoete nummertjes die voornamelijk lijken te handelen over de liefde (en vooral de teleurstellingen die daarmee gepaard gaan), beminnelijke melodieën en een vocalist met een engelenstem. Het zijn typische ingrediënten van het genre en de muziek van Split Mirrors is daar niet vreemd aan. Sommige tracks - vooral in het begin van de plaat dan - zijn subjectief gezien totaal niet aan mij besteed, maar daar tegenover staan een aantal nummers waar ik zonder meer voor zwicht. Zo is 'More In Glass (Ambient Mix)' een pareltje dat een gevoelige snaar raakt. 'Silent Way (80ies Mix)' klinkt zoals verwacht heerlijk retro. En 'I Still Don't Know' en 'Made In China' zijn catchy tracks met een hoog meezinggehalte. Dat Split Mirrors niet volledig in de jaren '80 is blijven steken, blijkt uit de guest vocals (of beter gezegd: guest raps) van ene Sincere in de nummers 'Made In China' en 'Jiu Zhe Yang Ba' (deze laatste bevat tevens guest vocals van de Chinese zangeres Fan Jiang). De meeste synthpopfans zullen hier niet op zitten wachten en ondergetekende zelf was aanvankelijk nogal sceptisch, maar na enkele luisterbeurten moet ik toegeven dat de interventies van deze rapper wel iets hebben. Al bij al kan 'From The Beginning' een overwegend geslaagde synthpop-/electropop-plaat worden genoemd. Een beetje cliché misschien, maar objectief gezien wel goed gemaakt met subjectief gezien ook enkele persoonlijke hoogtepunten. En daarmee net een score van 8 op 10 waardig. Marjolein Laenen |
Trigger Jam RecordsVolgende besprekingen
Reaper - Dirty Cash
Le Testament De La Lumière - Echoes Out Of Time
Ke/Hil - Hellstation
Nullvektor - I Walk Alone
Northaunt - The Ominous Silence
Tholen - Neuropol
Parhelion - Midnight Sun
JeFF - Torment
Venturo - Breathing
:Golgatha: - The Horns Of Joy
In hetzelfde genre: SYNTHPOP / ELECTROPOP
Zartbitter 16 - Richtung Zukunft
Various - Switch 18
The Toxic Avenger - Angst
Neuropa - Plastique People (Expanded Version)
Zynic - My Personal Kryptonite ep
Dadajugend Polyform - Louis De Marsalle
Parade Ground - The Golden Years
Starter - Starter (lp)
The Legendary Pink Dots - Paris in the Fall
!distain - On|Off
Gitaarheld Dick Dale (echte naam Richard Anthony Mansour) stierf op 16 maart op 81-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Hij werd geboren op 4 mei 1937 in Quincy (Massachusetts) en was van Libanese afkomst. Zijn oom, die in buikdansclubs speelde, leerde hem als kind darbouka spelen, de trechtervormige trommel, en oud, de Arabische luit. ...
Tijdens de tweede editie van Black Easter, in 2016, waren we met verstomming geslagen na het concert van Jo Quail. Enkel met haar cello (en een ingenieus looping-systeem) wist ze de zaal in te palmen en aardig wat nieuwe zieltjes te winnen. Organisator Ward De Prins had een goede band met de Londense, en zag er niet tegen op reisjes te maken ...
Ze zijn er de fel begeerde WGT tickets!! Dit jaar betaal je voor een ticket € 130... Ik weet het elk jaar een beetje meer maar je krijgt er wel enorm veel voor terug. Vijf dagen vertier en plezier, wat dus neerkomt op iets meer dan € 25 per dag en je reist nog eens gratis met het openbaar vervoer ook. Wilt u uw tent opslaan op de ...
Nooit van gehoord? Zonde. Ik vertoef tegenwoordig virtueel vaak in Amerika, makkelijk zat want geen visum nodig. Dat Trump daar mee verantwoordelijk is voor tientallen post punk bandjes die uit de onderbuik van een vertwijfelde en gespleten Amerikaanse samenleving de kop op steken, wel daar ben ik de man dankbaar voor. Laat dat dan ook het ...
Mephisto Walz is een legende, tenminste voor zij die in de jaren 80 een boon hadden voor de death rock en gothic rock en in het bijzonder de Christian Death familie op de voet volgden. In Europa is er nog nauwelijks iets te horen over en van deze groep rond ex-Christian Death lid Bari Bari, al had de groep in de tweede helft van de jaren 80 ...
Het is alweer van 2011 geleden toen ik bij Dark Entries meer dan aangenaam werd verrast door de titelloze ep van het Amerikaanse The Rope. Een ep die als een rariteit mag beschouwd in Europa. De review van dit bijzonder fijne schijfje leest u hier. Ik deelde zomaar even een 9 uit! Het vervolg “Water Rising” vond in eeste instantie ...
Er zijn kwatongen die beweren dat de muziekbusiness dood is, anderzijds blijven de nieuwe groepjes bij Dark Entries binnen druppelen en blijven vooral underground labels, die nog worden opgericht uit liefde voor muziek, uit de grond schieten. Is deze dood dan wel zo definitief? Of is er nog hoop na de bombarderie van klaagzangen en negativiteit. ...
We worden oud. New wave is intussen 40 jaar, Dark Entries heeft er al 25 op de teller staan en zelfs Wool-E viert reeds zijn tiende verjaardag. Wool-E, dat is in de eerste plaats de Wool-E Shop, die in 2009 als online patenwinkel opende en sindsdien ook als cd-stand op heel wat optredens en festivals aanwezig was. Later werd Wool-E Shop ook ...
Laibach is een parodie van zichzelf geworden! En ze schamen zich er niet eens voor. Meer zelfs, ze hebben er bewust voor gekozen. Nog nooit blonk de groep zo uit in humor en zelfrelativering. Nu hernemen ze al nummers van ‘The Sound Of Music’, en alhoewel ze dat op hun karakteristieke onheilspellende toon doen, is het manifest ...