|
|||||||||||||
In dit leven zijn er zo van die dingen die je als mens gelukkig maken en Kirlian Camera is daar één van. Samen met Clan Of Xymox en Fields Of The Nephilim moeten zij zowat de hoofdreden geweest zijn waarom ik mijn leven naar de donkere gangen heb doen leiden, ook al vond ik steeds dat deze groepen in mijn verbeeldingswereld supersterren moesten zijn. Gewoonweg omdat ze het verdienen want donkere muziek kan ook pop zijn. Tenminste als je pop ziet iets als het perfect lied van drie minuten dat eeuwenlang in je hoofd vast geschroefd zit en niet het soort wegwerpmuziek waar we de laatste twintig jaar via ondingen als TMF met geconfronteerd worden. Dit maar om je te zeggen dat ik Kirlian Camera steeds als prachtige donkere electropop heb ervaren en sinds enkele jaren doet het boegbeeld van dit Italiaans instituut, Elena Fossi, daar nog een schepje bovenop met haar alter ego Spectra*Paris. Wie aanwezig was op Waregem wist dat het driedaagse festival slechts één diva kende : Elena Fossi. Met de zwier die je alleen maar van Audrey Hepburn zou verwachten etaleert deze Italiaans schoonheid (wat moeten we er anders van zeggen?) zich schaamteloos als een soort van Lady GaGa die zelfs op de goedkeuring van de scene kan rekenen. Net als op voorganger “Dead Models Society” krijgen we hier tien poptracks te horen waar je de vingers van aflikt, een soort van Kylie Minogue die voorzien is van een donker electrotoontje waarin de wereld van James Bond centraal staat. Gewapend met een waterpistool spuit Elena je nat met hemelse pop die alsnog gekenmerkt wordt door ijskoude Kirlian Camera-beats. Spectra*Paris’ wereld is er ééntje van champagne en kaviaar, ook al wordt het bekeken door ogen die de diepste kelders van de menselijke ziel kennen. Ik zie sommige reeds de wenkbrauwen fronsen en me ervan beschuldigen dat ik verblind ben door schoonheid. De schoonheid valt niet te ontkennen maar moest dit het geval zijn dan moet ik zowat alles van Shakira in mijn bezit hebben. U mag komen kijken : niet één lied… De versie van “License to kill” die ik mocht ontvangen is de versie met dvd (waarvoor eeuwige dank, Jan) waar u ruimschoots de tijd krijgt om het mooiste uit deze wereld te bewonderen. Naast de beeldjes ziet u hier ook drie tracks opgenomen op Oregon TV, een livetrack , een kort promofilmpje en een kijkje achter de schermen. Als u beeldjes wil zien waarop Elena Fossi haar tong uitsteekt, weet u wat u in de dvd speler moet steken. Als u perfecte pop wil horen weet u wat u in uw cdspeler thuis hoort. Niet kritisch? Waarom zou ik geen releases mogen ophemelen van mensen die mijn leven mooier hebben gemaakt?
Didier Becu |
Volgende besprekingen
Brandon Flowers - Flamingo
Godyva - Planetarium
Two Loons For Tea - Nine Lucid Dreams
Rapido De Noir - Broken
White Shadow - The Wastelands
Syria - The Return Of The Cybernauts – Best of 2005 – 2009 vol 2
Dead when I found her - Harm's way
Sad Day For Puppets - Pale silver & shine gold
Hidden Agenda - More decisions
Ashbury Heights - Paramour
Andere besprekingen van SPECTRA*PARIS
Spectra*Paris - Retromachine Betty
Spectra*Paris - Christmas Ghouls
In hetzelfde genre: SYNTHPOP / ELECTROPOP
Zartbitter 16 - Richtung Zukunft
Various - Switch 18
The Toxic Avenger - Angst
Neuropa - Plastique People (Expanded Version)
Zynic - My Personal Kryptonite ep
Dadajugend Polyform - Louis De Marsalle
Parade Ground - The Golden Years
Starter - Starter (lp)
The Legendary Pink Dots - Paris in the Fall
!distain - On|Off