|
|||||||||||||
La France reveille.... en dan heb ik het niet over de tragische gebeurtenissen die zich afgelopen weekend afspeelden in de Franse lichtstad Parijs. De wake up call die ik bedoel gaat schuil onder de naam Sofy Major, een trio uit de post-industriële wildernis van Clermont-Ferrand. Wat meteen al de groezelige, nihilistische sound verklaart die over de 9 nummers van hun derde langspeler Waste hangt. Zonder genade rammen ze hier een smerige, oorverdovende en wild om zich heen stampende brok dampende noiserock door onze strot, waardoor we met een stevige trap onder de kont terug naar de jaren 90 gekatapulteerd worden, en besluiten dat we deze hap nog steeds lusten. Sofy Major loopt over de soms onduidelijke lijn die noiserock en hardcore van elkaar scheidt, en mengt kenmerken van beide stijlen tot een explosieve cocktail. Denk hierbij aan invloedrijke voorgangers als Barkmarket, Unsane, Hammerhead, Neurosis, Unwound en High On Fire. Of voor de kenners: denk aan een label als Amphetamine Reptile Records, en je kan meteen plaatsen in welk straatje Sofy Major zich bevindt. De plaat werd trouwens geproduced door Dave Curran (lid van Unsane, Big Business en Pigs). Van Pigs werd recent ook een nieuw album uitgebracht, en Curran was duidelijk zwaar onder de indruk van deze Franse wilde varkens, want er werd besloten om Sofy Major mee te nemen op de Europese Pigs tournee. Deze tournee bracht beide bands trouwens verleden maand twee maal naar België. (Luik en Brussel). Zelf waren we niet aanwezig, maar we kunnen ons voorstellen dat degenen die dat wel waren heden ten dage nog steeds kampen met een overtollige productie aan oorsmeer. Met een wall of sound die dwars door de geluidsmuur vliegt, kunnen ze fans uit zowel het noiserock en hardcore milieu, tot zelfs het metalgenre aantrekken. De plaat wordt afgesloten met een fijne cover van ‘As Happy As’ van de Franse cult punk/hardcore band Les Thugs. Of om kort te zijn kunnen we besluiten dat dit (noise)terrorisme is dat voor ons wél door de beugel kan... Zit je met andere woorden met een energieoverschot, een gezonde dosis agressie of een hoop opgekropte frustraties? Eén remedie: deze plaat op stevig volume door je boxen laten knallen kan soelaas bieden!
Dimi Brands |
Solar Flare RecordsVolgende besprekingen
Civil Defence Programme / Television Set - Plastic Flowers / Drayton Park
Nervenbeisser - Geschlechterschlacht
Résonance Magnétique - Revoke
Executive Slacks - The Complete Recordings 1982 - 1986
Born For Bliss - Falling Back To Never
Twice A Man - Presence
Seven That Spells - Superautobahn
Al-Namrood - Diaji Al Noor
Minuit Machine - Violent Rains
Adoran - Children Of Mars
Andere besprekingen van SOFY MAJOR
Sofy Major - Total Dump
Farewell To Greatness is de eerste officiële EP van het Belgische project Euphemia Rise. We berichtten reeds dat de man hierachter Wim Lankriet is, zie ook Syrenomelia.
De EP is meteen een introductie van de ambitie die Lankriet naar voor wil schuiven: een meer experimentele benadering van alternatieve rock brengen en op die manier, ...
Jan Dewulf is een bezige bij. Zijn gothic rock project Your Life On Hold doet het flink bij cult label Solar Lodge en de Oostendenaar pakt met Mildreda, zowat het eerste electro project van deze veelzijdige muzikant (meneer De Wulf was een jochie van 16 toen hij het uit de ondergrond stampte), binnenkort uit met een album bij, jawel, Dependent.
Dependent ...
De lockdown is geen reden voor Blutengel om het werk neer te leggen. Ze lieten verschillende keren van zich horen, onder meer door een samenwerking met Massive Ego en door het zijproject van meesterbrein Chris Pohl: She Hates Emotions. Dat project wou reeds de voorliefde van Pohl voor de wave uit de jaren 80 uitdrukken, maar nu betuigt ook ...
Het komt niet helemaal onverwacht. Dirk Scheuber verlaat Project Pitchfork. Hij stond samen met zanger Peter Spilles aan de basis van de groep in 1989 in Hamburg, maar heeft al sinds 2016 een soloproject onder de naam Scheuber. Daar scoort hij op dit moment goed mee, onder meer met de huidige plaat 'Numb'.
Bovendien was het duidelijk ...
Het leek er lang op dat The Ultimate Dreamers een van de vele vergeten new wavegroepen uit de jaren 80 zouden blijven. Ze bestonden van 1986 tot 1990 en onder hun gelederen vonden we onder meer Frédéric Cotton, thans bekend als de organisator van de Fantastique.Nights-concerten en de Club New Wave-fuiven. We hadden er geen idee ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...