|
|||||||||||||
Met het eerder dit jaar verschenen Blood On The Street, het laatste album van onze eigenste noiserock trots Vandal X, kregen we een portie lawaai zoals we dat graag hebben. Deze plaat kwam er volgens eigen zeggen na een moeilijke periode. Zeggen dat men van iets negatiefs iets positiefs gemaakt heeft, past niet echt in de Vandal X kraam; maar zeggen dat men een een kwalitatief hoogstandje uit de eigen miserie gebrouwen heeft is meer van toepassing. Ook in Frankrijk alwaar het trio Sofy Major een jaar of tien in de basic opstelling van zang, gitaar, bas en drum stevig van jetje geeft, horen we hetzelfde verhaal: problemen op zowel persoonlijk vlak als globaal maakten het maken van Total Dump tot een zware bevalling. Shit happens nu eenmaal (vandaar de titell), maar het Franse trio wil ons doen geloven dat men er alleen maar sterker uitgekomen is. Dat men er een anale fixatie aan overgehouden heeft moeten we er met songtitels als ‘Total Dump’, ‘Shiny Happy Asshole’ en ‘Franky Butthole’ voor lief bijnemen. De titeltrack die het nieuwe Sofy Major album mag openen is een trage mokerslag van het soort zoals we die kennen van Vandal X. Tijdens het refrein nestelt het Franse trio zich echter nog meer in post-hardcore sferen dan onze landgenoten. Muzikaal kleurt Sofy Major netjes binnen de door de noiserock/post-hardcore afgebakende lijntjes. Niets nieuws onder de zon dus, maar in dit genre is dit dan ook minder van tel. Zeker wanneer het bommetjes als ‘The Jerk’ of ‘Shiny Happy Asshole’ oplevert. Persoonlijk vind ik de zang het pijnpunt, maar dit is eerder persoonlijke smaak dan dat deze kwalitatief niet goed zou zijn. Vaak kiest men voor een meer melodieuzere aanpak, waardoor sommige zanglijnen nogal zagerig kunnen overkomen. Van mij mag er bij dit soort gebalde kracht gerust wat afgebruld worden (zoals bij Vandal X bijvoorbeeld, of op dit album de song ‘Tumor-O-Rama’ ). In het cd boekje zien we hoe het hoofd van de man op de hoes vrij hardhandig in een slagroomtaart geduwd wordt. Meteen een metafoor voor Total Dump: hardhandig zoals de muzikale omlijsting, en de slagroomtaart die symbool staat voor de melodieuzere zanglijnen die maken dat dit dessertje niet als een baksteen op uw nuchtere maag blijft liggen.
Dimi Brands |
Deadlight EntertainmentVolgende besprekingen
Chris Brokaw - End Of The Night
Ash Code - Perspektive
Alessandra Eramo - Tracing South
Bad Religion - Age Of Unreason
Bootblacks - Part Time Punk Sessions / Narrowed
Date At Midnight - Reverse Resilience ep
Erlend Apneseth Trio With Frode Haltli - Salika, Molika
Sydney Valette - How Many Lives
Combichrist - One Fire
Bolt Ruin - Bolt Ruin
Andere besprekingen van SOFY MAJOR
Sofy Major - Waste
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...