|
|||||||||||||
Als je dacht dat Tilo Wolff met ‘Tunes for my Santiméa’ een reprise van eerdere Snakeskinalbums zou presenteren, ben je goed mis. Onmiskenbaar Snakeskin, klinkt deze meer toegankelijk dan ‘Music for the Lost’: meer transparante klankpartijen, daarbij minder psychedelisch en de zangpartijen van Tilo zijn vlot verstaanbaar (nauwelijks distortion op zijn stem. De songs zitten ook beter in elkaar met meer aandacht naar/voor melodie en boeiende middenstukken. Op dit derde album van Snakeskin haalt dhr. Wolff naast sopraan Kerstin Doelle (ook te horen op ‘Canta’Tronic’) er nog een derde stem bij. Niet vrouwlief Anne mag zich een slangenhuid aanmeten, wel een zekere intrigerende Carina Böhmer. Je krijgt hierdoor een rijker stemmenpalet. Op ‘La vie passé’ hoor je nog een klassieke bariton, zou dit ook uit Tilo’s strot komen? Ook de volledige snaarpupitter van The Lacrimosa Session Orchestra hoor je hier aan werk tijdens de songs ‘Go!’ en ‘La vie passé’ en zorgen voor een lyrische toets. ‘Recall III’ kan je het meest intense nummer noemen, waarbij de drie stemmen met elkaar in confrontatie gaan. Ik ben er weg van. Gerry Croon |
Volgende besprekingen
Verzamelaar - Castle Party 2016
Pure Ground - Giftgarten
Dear Deer - Oh My...
Ewigheim - Schlaflieder
Aeternitas - House of Usher
Absolute Body Control - Forbidden Games
Dolls Of Pain - A Silence In My Life
Monolog - Morphee Cabaret Troopers
Kristian Olsson - Att Vara Där Jag Var Innan Jag Var Jag
Verzamelaar - Orbital Planes & Passenger Trains Vol. 1
Andere besprekingen van SNAKESKIN
Snakeskin - Medusa's Spell
SnakeSkin - Bite me / Etterna