Wie kan zich nog de jaren 90 herinneren, meer bepaald de eerste exemplaren van Dark Entries (met roze, rode, blauwe, gele of groene cover) en de muziek die daar in beschreven stond? Wie herinnert zich nog de begindagen van Lacrimosa, Goethes Erben, Das Ich en andere namen zoals Relatives Menschsein? Wie herinnert zich nog de steevast langgerokte meisjes met witbeplaasterde gezichten die staande op één tegel met hun handen gesticuleerden op de maat van de muziek? Wie is ook die jongens met hun kanten hemdsmouwen niet vergeten; zoals ze met hun puntschoenen als bedachtzame reigers -de poten in veel te koud water- de dansvloer rondstapten? Wie zich dit nog met een mijmerende glimlach kan herinneren zal zeker in zijn of haar nopjes zijn met deze CD/DVD van de spaanse Silent Love of Death. Met hun sinistere trage synths, hun percussie met een zucht naar rammelende kettingen en hun gekwelde voordracht zitten de heren Juan Carlos Toledo en Miguel Angel Toledo immers pal op de Zeitgeist zoals hierboven beschreven. Dit neemt echtern niet weg dat ook het jongere volkje van deze uitgave kan genieten...

Op Donde Habite el Ovidio worden 9 gedichten van Luis Cernuda (1902-63) van een gepaste donkere soundtrack voorzien. U hoeft niet te denken aan de reeds boven vermelde groepen; daarvoor komen de heren Toledo iets te origineel uit de hoek. Hun sound heeft nog meer weg van een vroege In My Rosary, een mistroostige Death In June 6 of een sferische SPK (ten tijde van Zahmia Lehmani). Vooral op Nocturno Entre Las Musaranas komt die In My Rosary heerlijk dichtbij. Mede hierdoor het beste nummer? Een Ordo Equitum Solis zonder vrouwelijke vocalen kan de vergelijking soms ook wel doorstaan. Ik zie in gedachten al enige veteranen zich wentelen in nostalgische gevoelens... De spaanse gedichten van Cernuda werden zorgvuldig in volgorde geplaatst zodat deze hommage tegelijk een kort chronologisch overzicht geeft van deze spaanse evenknie van pakweg Charles Baudelaire of Arthur Rimbaud, van de jeugdige flamboyance tot het rijpere fatalisme van de oudere volwassene.

De negen clips die bij de nummers gemaakt werden passen perfect bij de reeds aangehaalde Zeitgeist. Veelal zwart-wit beelden van kathedralen, vrouwelijk naakt, shots uit Nosferatu en Häxan (denk ik toch) en een verfilming van Dante's La Divina Comedia sieren de clips. Cliché's genoeg maar oh zo passend in het totaalconcept. Het wordt echter aangrijpend tijdens de clip van Elegia Espanola, een gedicht over de Spaanse Burgeroorlog. Symbolische beelden van vechtende mieren worden afgewisseld door authentiek beeldmateriaal uit de oorlog die in Spanje diepe wonden sloeg. Aan de vorm van de helmen kan men alvast zien wie de hoofdsponsor was van één van de strijdende partijen... Ook een beetje toepasselijk dat de muziek hier het dichtst bij Death In June 6 in de buurt komt...

Wie overweegt om deze CD/DVD in huis te halen raad ik aan om bij bestelling te vragen of men een engels- of franstalige vertaling van de spaanse gedichten wil voorzien. Wij hadden een franstalige vertaling mee gekregen vanuit de veronderstelling dat alle Belgen frans praten. Wat een geluk dat ze geen nederlandstalige vertaling naar Wallonië hadden gestuurd...

voor verdere info en bestellen: theblackroom@hotmail.com

http://www.myspace.com/silentloveofdeath/

http://www.silentloveofdeath.com/

Jan Denolet
15/10/2011