|
|||
Music is art as long as you don’t ask me what art is! lezen we in het bijhorende inlegboekje, waar wel meer spitante uitspraken instaan, van dit Slovaakse duo. Een duo dat met deze “Key” een staalkaart brengt van wat het de afgelopen jaren (van 1997 tot heden) allemaal aan muziekjes heeft uitgebracht en daar een cd met rariteiten, vooral songs gecomponeerd in functie van theater – en dansvoorstellingen aan toe voegt. Eén en ander heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat Silence met deze release z’n debuut bij Accession Records viert en dat mag opgeluisterd met wat extra’s, temeer ook daar de naam Silence doorheen de jaren relatief onbekend is gebleven in mijn en ongetwijfeld ook jouw cd-collectie. Nochtans bracht de groep reeds drie albums uit op het obscure Duitse Chrom label (o.a. ook bekend van de eerste Deine Lakaien releases), het laatste daarvan “A Tribute To A Ghost” verscheen er in 2004. Op deze “Key” vindt u logischerwijs een selectie uit deze drie albums aangevuld met een paar bijzonderheden zoals de Ernst Horn (Deine Lakaien) remix van “Scream Greeneyes” afkomstig uit de maxi singel “Son of Sin” of de nooit eerder uitgebrachte, rustige maar dwepende live versie van “The 5th Elpehant”. Muzikaal tast Silence behoedzaam maar consequent de grenzen af tussen avant-garde pop en meer conventionele dark wave. Vooral de beginperiode van Silence, de eerste cd opent met het wondermooie “La Troia”, was eerder dark wave om met de jaren meer experiment en een grotere diversiteit aan klanken in het muzikale spectrum toe te laten. De laatste jaren hield Silence zich dan ook meer bezig met het componeren van meer barokke en bombastische muziek voor theater- en dansvoorstellingen. Van dat laatste kunnen we op het tweede schijfje getuige zijn. Ook het nooit eerder verschenen “Talkshow” vinden we hier terug of meer modern klassiek aandoende tracks als “Piano theme#3”, “Subaquea” of “Puta Royale”. Voor de bezoekers van deze website zal het geluid op het eerste schijfje evenwel meer herkenbaar zijn en vertrouwder klinken. Rustige, weemoedige dark wave die het experiment niet schuwt en met het reeds eerder vernoemde “La Troia”, “I Love You”, “Belief” en “Hall Of Mirrors (met de stem van Anne Clark ) een paar rake en mooi ingetogen composities oplevert voor de zwartjas op leeftijd. Naar het einde toe wordt het net iets te ingetogen naar mijn smaak, en loopt u een potentieel risico door een droomslaap te worden overmand. Silence… dus. Een gewaagde zet van het Accession label om deze Slovaken een kans te geven, een kans die ze op basis van hun talent en kunnen zeker verdienen. Maar of deze “Key” ook in ‘het milieu’ zal aanslaan… Mijn antwoord? Silence! [KI] Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
Phantom Vision - Instinct
Myk Jung - Zenith Is Decline
Festival Der Geisteskranken - Der Satanische Surfer
Digital Factor² - One More Piece
Untoten - Hab keine Angst Veluzifer
The Rogers Sisters - Three Fingers (Remastered)
Spetsnaz - Totalitär
Kirlian Camera - Coroner's Sun
Strobelight Vol.3 - Verzamel-cd
HIM - Dark Light