|
|||||||||||||
Deze groep is zowat parate kennis voor elkeen die liefhebbert in actuele dark wave, post punk en minimal. Het Griekse duo Joanna en Dimitris is met “Partners in Hell” reeds aan hun zesde album toe en daarenboven genieten ze ook bekendheid met hun eigen Fabrika Records label. Met “Partners In Hell”, dat verschijnt in volle lockdown, heeft Selofan voor een donker, ietwat kil album gekozen dat ergens het midden houdt tussen de oude Malaria, X-Mal Deutschland en stal - en geestesgenoten Lebanon Hanover (beide acts brachten hun nieuwe album zowat gelijktijdig uit). Qua sfeer moet ik ook aan The Cure ten tijde van “Seventeen Seconds” denken. Diezelfde treurritmes en ingetogen mijmerende arrangementen. De opener “Grey Garden” bewijst meteen mijn punt. Bepaald vrolijk word je er niet van maar het is gewoon mooi in z’n sobere tristesse. Af en toe is er wel meer schwung, gaat het ritme een beetje de hoogte in en wordt er voor de durvers voorzichtig naar de dansvloer gelonkt. “Almost Nothing” knipoogt naar de schuchtere danspasjes van het al eerder vermelde Lebanon Hanover, terwijl de nummers met Duitse vocalen, vooral die, me aan een ietwat minder bombastische X-Mal Deutschland doen denken met als hoogtepunten in deze “Nichts” en vooral het heerlijke “Auf Deiner Haut”. Laat ik toevallig een fan zijn van de eerder vermelde referenties en dan weet je dat deze “Partners In Hell” nog moeilijk stuk kan. “There Must Be Somebody” had de X-Mal Deutschland zanglijn al ietwat bloot gelegd en dat blijkt, zo hoor ik verder op dit album, geen toevalstreffer. Fraai vormgegeven ook in vinyl formaat, fuchsia met zwarte spetters en reliëf en fotodruk op de lp hoes, al kunt u zich ook gewoon en voor een pak minder geld digitaal of met cd behelpen. Even terug naar de muziekjes nu op dit nieuwe album, “Zusammen” houdt zijn adem in al is de verpakking er één van een pop song. Maar dan van een donker en intiem soort. Mag ik het mooi vinden? Lass den Teufel tanzen... op zijn slappe koord. Als je Selofan iets kunt verwijten is het eerder een soort monotonie maar net daar haalt dit album dan ook weer zijn sterkte uit, die monotonie is een deel van de sfeer, deel van de muzikale taal die wonderwel bij deze lockdown tijd past. Als je om “4 AM” wakker wordt en dat is niet om iets leuk te gaan doen, dan kan de wereld behoorlijk zwaar wegen. Geen reden om op te staan... this is where I hide tonight among the ones you left behind. Zo verloren kun je lopen, zelfs in je slaap. Al kun je altijd je geluk kopen zoals in “Happy Costumers”, een deun die zich voort sleept zoals de kudde in de winkelstraat. Neen dan liever huppelen op “Absolutely Absent” dat met strak elektronisch aangestuurde, droge ritmes knipoogt naar het eveneens eerder vermelde Malaria!. Ondanks de titel blijft “Metallic Isolation” nog wat na stuiteren met een dansbaar, ingetogen ritme... ‘all I need is some kind of stimulation, all I get is metallic isolation’ maar het lijkt mij niet te deren; ik hou nu van dit stuiteren. De modern mens danst op zijn eigen graf. Slimmer is hij niet. En dan is er nog, ja we zijn al rond, de naald zelfs twee keer, voor mij het absolute hoogtepunt “Auf Deiner Haut”, riep daar iemand de reïncarnatie van het sublieme X-mal Deutschland? Wel dat was ik. Zonder verwijt aan Selofan want het maakt dit zeer gesmaakte album meer dan af. Ik zou er haast vrolijk van worden of was dit nu net niet de bedoeling?
Selofan (facebook) Kurt Ingels |
Fabrika RecordsVolgende besprekingen
Yannis Kyriakides & Andy Moor - Pavilion
Ashtoreth & Stratosphere - Between Worlds
Lebanon Hanover - Sci-Fi Sky
Moan - Isolate – Desolate – Mutate
RNGMNN - Arctic Interference
Cyanbaal - Cautionary Tales
Vitor Joaquim/Draftank - At Fonoteco, Lisboa, 2005
Vitor Joaquim/Carlos Zíngaro - At ZDB, Lisboa, 2006
She Past Away - Part Time Punks Session
Vitor Joaquim/Simon Fisher Turner - At The Spitz, London, 2005
Andere besprekingen van SELOFAN
Selofan - Vitrioli
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Crooniek heeft zijn eerste cd uit: 'Trail of Time'. Tenminste als enkel Crooniek, want eerder al bracht het blazersensemble uit Kampenhout cd's uit met Olivier & Crooniek, en als onderdeel van Winterstille. Crooniek is een ensemble dat verbonden is aan Gerry Croon, redacteur bij Dark Entries. Gerry schrijft graag arrangementen ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Terwijl u en ik nog altijd wachten op de al ‘eeuwen’ (nu, zo lijkt het wel) nieuw albums van meneer Smith en de zijnen komt er alweer een heuse box. Ditmaal worden live opnames uit de jaren 70, 80 en 90 gepresenteerd, goed voor 6 cd’s en 54 nummers. Al komen sommige nummers, die steevast al decennia de The Cure set halen, ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Het was al een tijdje rustig rond Agent Side Grinder. Iets wat Pete Burns ook is opgevallen. Pete Burns is dan ook de andere ik van Kill Shelter. Die laatste naam is geen onbekende meer, nooit vies geweest van enige samenwerkingen en vaak werkzaam als producer voor tal van bands.
Kill Shelter mag een identiteit hebben die vaak weerkeert. ...
En dat is niets om ook maar een klein greintje schaamte voor te kennen, want schaamte is de schaduw van de liefde. Vaselyne, het buiten proporties aanstekelijke duo met Yvette Winkler en Frank Weyzig bereidt zich voor op een album dat er tegen 3 juni staat aan te komen. The Sea Says mag alvast iets zijn om naar uit te kijken. Getuige daarvan ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...