|
|||||||||||||
Dark Entries ontdekte deze Amerikaanse goth rock formatie uit Californië USA met de debuut ep “Fairytale”. Met deze “Nightmare” presenteert het vijfkoppige gezelschap ons hun albumdebuut in eigen beheer. Al zal deze groep, die hun thuisland de titel kregen ‘best unsigned Californian goth band’ op myspace in de nabije toekomst op wel wat label interesse kunnen rekenen. Waarom? Heel eenvoudig “Nightmare” is een gevarieerd soms metalig dan weer een beetje heidens aandoend goth album met een aantal nummers met potentieel. “Ashes” opent met toegankelijke goth metal die mede door de vocale inbreng van Ruby Ruin na de eerste seconden meer de richting uitgaat van stevige Californische death rock, stijl oude Voodoo Church, Super Heroines of 45 Grave. Iets wat ook kan gezegd van “Dying Time” waarbij vrouwelijke rock vocalen de hoofdrol spelen. “Bloodletting” is een geslaagde cover van de gelijknamige Concrete Blonde song en live een succesnummer voor Saints Of Ruin. Een korte “Nightmare”, naadloos gevolgd door “End Of Days” is minder angstaanjagend dan de titel zou doen vermoeden maar eerder een zich traag op gang trekkende sleper die alleen wordt verstoord door het geloei van de sirenes op de achtergrond. “Be My King” is een melodieus hoogtepunt dat mij aan Inkubus Sukkubus doet denken, hetzelfde kan gezegd van “A Murder of Crows” (al had die gitaarsolo niet gehoeven) en de meezinger “Halloween Song” met het leuke refrein ‘La la la la laaa laaa la la lalalalaaa la la laaa (x2)’ en pseudo creepy tekst. Leuk nummer en dat bedoel ik niet sarcastisch! ‘The nighttime leads it’s queen and every day is Halloween… and the good times come when the bad guys go… to the wicked place way down below… ‘ “Never Go Away” lijdt naar mijn smaak een beetje te veel aan het gitaarsolo euvel en die dingen behoren niet meteen tot mijn voorkeuren aangaande muziek. “Dark Night” doet het in dat opzicht dan weer beter en rockt opnieuw een stuk strakker met dito meezing refrein, “The Darkening” tenslotte trekt nog eens alle registers open en laat zich nog best al een soort metal ballade omschrijven, inclusief een voorzichtige mannelijke ‘grunt’ op de achtergrond. Slotsom; een acceptabel debuut in eigen beheer tussen goth rock en goth metal een aantal leuke nummers als uitschieter die beslist voor een labelreleases in aanmerking komen… U kunt op de website van de groep terecht indien u deze in uw collectie wil hebben! Kurt Ingels |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Kaos-Frequenz - Sadistic Monsters
Even More Vast - Would You Believe
Gates of Dawn - Parasite
Customs - Enter the Characters
Maninkari - Un Souffle De Voix
Simon Kölle - Res Dej Inte!
K100 - The Vault Of Apparitions
X-Ray Spex - Live @ The Roundhouse 2008 CD/DVD
V/A - Welcome to the Twisted Cabaret, Vol I CD/DVD
Led Er Est - Dust On Common
Andere besprekingen van SAINTS OF RUIN
Saints Of Ruin - Elevatis Velum
Saints Of Ruin - Glampyre
Saints Of Ruin - Nightmare
Saints Of Ruin - Fairytales
In dezelfde genre-combinatie: GOTHIC ; METAL
ASP - Der komplette schwarze Schmetterling – Zyklus 1 bis 5
ASP - Wechselbalg
Samsas Traum - Anleitung zum Todsein
Gates Of Dawn - Lucid Dreaming
Astray path - Desert
Eden Weint Im Grab - Geysterstunde I
Mantus - Zeichen
Saints Of Ruin - Glampyre
Leichenwetter - Zeitmaschine
Kalt - Dein Gott + The Blood ep
In hetzelfde genre: GOTHIC
The Knutz - Ghost Dance Party
Silent Love of Death - Donde habite el ovidio CD/DVD
Sopor Aeternus & The Ensemble of Shadows - Have You Seen This Ghost?
The Rope - The Rope ep
Txarly Usher - Cuentos Infantilos
Gaë Bolg - Petit Traité De Gymnosophie
Sixteen Horsepower - Yours Truly
Verzamelaar - Klangrausch 2 (dvd compilatie)
Verzamelaar - Klangrausch dvd / cd compilatie
Merciful Nuns - Infinite Visions
In hetzelfde genre: METAL
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Omega Massif - Karpatia
Pombagira - Iconoclast Dream
Diamond Plate - Generation Why?
Kerretta - Saansilo
Rise To Remain - City Of Vultures
Diablo Blvd - Builders Of Empires
Kentucky Dare Devils - Yes But No
Hypomanie - A City In Mono
Eufobia - Cup Of Mud
Farewell To Greatness is de eerste officiële EP van het Belgische project Euphemia Rise. We berichtten reeds dat de man hierachter Wim Lankriet is, zie ook Syrenomelia.
De EP is meteen een introductie van de ambitie die Lankriet naar voor wil schuiven: een meer experimentele benadering van alternatieve rock brengen en op die manier, ...
Jan Dewulf is een bezige bij. Zijn gothic rock project Your Life On Hold doet het flink bij cult label Solar Lodge en de Oostendenaar pakt met Mildreda, zowat het eerste electro project van deze veelzijdige muzikant (meneer De Wulf was een jochie van 16 toen hij het uit de ondergrond stampte), binnenkort uit met een album bij, jawel, Dependent.
Dependent ...
De lockdown is geen reden voor Blutengel om het werk neer te leggen. Ze lieten verschillende keren van zich horen, onder meer door een samenwerking met Massive Ego en door het zijproject van meesterbrein Chris Pohl: She Hates Emotions. Dat project wou reeds de voorliefde van Pohl voor de wave uit de jaren 80 uitdrukken, maar nu betuigt ook ...
Het komt niet helemaal onverwacht. Dirk Scheuber verlaat Project Pitchfork. Hij stond samen met zanger Peter Spilles aan de basis van de groep in 1989 in Hamburg, maar heeft al sinds 2016 een soloproject onder de naam Scheuber. Daar scoort hij op dit moment goed mee, onder meer met de huidige plaat 'Numb'.
Bovendien was het duidelijk ...
Het leek er lang op dat The Ultimate Dreamers een van de vele vergeten new wavegroepen uit de jaren 80 zouden blijven. Ze bestonden van 1986 tot 1990 en onder hun gelederen vonden we onder meer Frédéric Cotton, thans bekend als de organisator van de Fantastique.Nights-concerten en de Club New Wave-fuiven. We hadden er geen idee ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...