|
|||||||||||||
Heden ten dage is minimal wave hot! De bandjes die platen maken in dit genre of (on)rechtstreeks hierdoor geïnspireerd zijn duiken als paddestoelen op. Oude opnames uit de beginperiode zijn meestal gegeerde collector’s items, zo ook het werk van de Nederlandse cultgroep S.M. Nurse. (Kijk maar eens op Discogs waar het aantal op de wantlisten een pak hoger ligt dan in de collectielijsten – zo hebben 6 mensen de debuutcassette, tegenover 100 personen die het kleinood graag in hun bezit willen hebben). Dank dus aan het Spaanse Domestica label, die deze Nederlanders, 30 jaar nadat ze gesplit waren, onder de vleugels nam, en hen de nodige schop onder de kont gaf om dit materiaal op plaat te zetten. Twee jaar terug bracht Domestica al een mini-album van S.M. Nurse uit dat in een paar weken uitverkocht was, en het gelijk bewees van de Spanjaarden om onze noorderburen terug in de spotlights te zetten. Bij de groepsnaam verwacht je eerder de zoveelste Die Form-kloon of andere “Grausame Töchters”, maar dit gezelschap daarentegen is bedreven in experimentele – en minimal klanken. De term ‘hometape recordings’ is vaak een dekmantel voor wat huis-, tuin- en keukengepruts en snel snel opgenomen pogingen maar niets is minder waar alhier. Dit is echt een hele sterke verzameling materiaal van een cultproject. Verwacht je aan een ouderwetse Moog-synthesizer, galmende gitaren, samples en koude vocalen. En ze doen het zodanig goed, dat dit zeker niet had misstaan op het Mute-label begin jaren ‘80, wat als referentie wel kan tellen, me dunkt. (The Normal is soms niet ver weg qua sound). Onmogelijk om hier prijsbeesten op aan te duiden, want alle tien nummers zijn van zeer sterke kwaliteit. Opener “Hot Day In Istanbul” begint met een van de meest indrukwekkende geluiden allertijden voor ondergetekende, de oproep tot het gebed vanaf de minaretten, wat ik zelf al live heb mogen aanhoren in Istanbul en me altijd zal bijblijven. Maar over mijn Istanbul-liefde ga ik hier niet uitwijden, anders wordt deze recensie de langste in de Dark Entries-geschiedenis... In tijden van ‘terreur-dreiging’ misschien een leuk ideetje om met opgestoken middelvinger voorbij de zwaarbewapende vesting van NVA-kopstuk BDW te rijden terwijl dit luid uit de speakers schalt, kwestie van rebels gebaar tegen de om zich heen verspreidende verzuring. “No Pop” maakt van een popdeuntje (The Locomotion) iets ...no pop. Mijn persoonlijke favoriet (zoals aangegeven, tussen al het andere lekkers) is “Heimwerker”, een experimenteel electro deuntje met lichte industrial invloeden, dat vaag doet terugdenken aan ons eigenste Club Moral. S.M. Nurse mag op “Worst Und Bier/ Dance” babysitten op de robots van Kraftwerk, terwijl de grootmeesters even wegkijken, veranderen de anders zo strak in de maat marcherende mensch-maschinen in zwalpende fuifnummers. Ontdek het vooral allemaal zelf, want dit is verplichte kost voor de liefhebbers! Maar wees snel, want dit komt in zeer gelimiteerde oplage, de eerste 150 exemplaren kwamen overigens met een gratis CD-R van eM (S.M. Nurse-oprichtiger Menko Konings), maar deze zijn al allemaal de deur uit, hierover kan ik ook niets zeggen, aangezien ik deze niet toegestuurd kreeg bij de promo. De tweede editie komt uit op 500 exemplaren, enkel op vinyl.
Dimi Brands |
DomesticaVolgende besprekingen
Zauber - Engel
Big Brother On Acid - Big Brother On Acid
The Imaginary Suitcase - The shape of things forsaken
Verzamelaar - Insane 80s [EV01>EV10]
Machinecode - Samurai
Ataraxia - Wind at Mount Elo (original soundtrack)
Opium Dream Estate - Shades EP
Jeff Scott Soto - Inside The Vertigo
Mindstrip - Polymere
Monophona - Black On Black
Andere besprekingen van S.M. NURSE
S.M. Nurse - S.M. Nurse (Reissue)
Het verhaal van hoe een eenmansband zich weet te integreren in de hedendaagse wereld van de postpunk. En daarbij vooral weet samen te werken met goeie vrienden. Antipole kwam voor het eerst in ons vizier door het album Northern Flux dat werd uitgebracht via het Franse Unknown Pleasures-label. Een album dat donkerheid met lichtheid wist ...
Yep, het W-festival is thans nog maar een maand van ons verwijderd. Van 15 tot 19 augustus is het zo ver: het feestje voor liefhebbers van zwarte en eightiesmuziek gaat van start in Amougies. We geven nog een allerlaatste keer twee vrijkaarten voor het festival weg. Daarvoor moet u wel een prijsvraag oplossen. Over één van de ...
Autumn Tears stond in hun prille beginjaren - ze bestaan sinds 1995 - garant voor zuiver misantropische neoklassieke duisternis. Alles evolueert evenwel, en gaandeweg sloop er heel wat schoonheid in de neoklassieke composities van de Amerikanen. Met als hoogtepunt het prachtige 'The Hallowing' uit 2007. Het was bedoeld als de laatste ...
Liefhebbers van goede oude deathrock zijn ongetwijfeld vertrouwd met Virgin in Veil, de groep van Jacques Saph en Suzy Sabotage. Met 'Twisted Thrills' hebben ze intussen al hun derde plaat uit. Die kwam in feite reeds in 2017 uit, maar we zetten ze nog eens in de kijker omdat er een nieuwe video is voor het nummer 'Night Time'... ...
Theatre of Hate heeft met 'Westworld' muziekgeschiedenis geschreven. Ze maakten postpunk met grauwe, rauwe nummers die niet bepaald overvloeiden van optimisme. De groep leefde een kort maar krachtig bestaan tot de groep overging in Spear of Destiny in 1982. Vandaag is het evenwel Theatre of Hate dat terug van zich laat horen. In 2016 ...
Het kon niet lang uitblijven. Begin dit jaar bracht A Slice Of Life een demo uit met 6 nummers waar we ten huize Dark Entries erg over te spreken waren. Je had bijna kunnen zeggen dat dit een volwaardige plaat was, maar A Slice Of Life zijn perfectionisten en wilden nog wat verder schaven aan hun nummers.
Voor de mensen die A Slice Of ...
The Cure bestaat 40 jaar, en dat werd verleden zaterdag met veel poeha gevierd in Londen. Fans van over de hele wereld hebben zich verzameld in Hyde Park om optredens te zien Editors, Goldfrapp, Interpol en nog wat andere namen, maar toch vooral om het twee uur durende concert mee te maken van het feestvarken zelf.
Robert Smith had aangekondigd ...
België heeft een traditie hoog te houden wat EBM betreft. Front 242, à;GRUMH, Absolute Body Control, Vomito Negro, The Klinik en anderen vormden een gouden generatie in de jaren 80. Het is fijn om te zien dat er steeds weer mensen opstaan om de traditie verder te zetten. Bent u al vertrouwd met Wülf7? Dan bent u goed mee, ...
Het meest exclusieve concert waarover u op onze pagina’s lezen kunt, zal hoogstwaarschijnlijk de review zijn waar uw ogen momenteel over glijden.
Een tijdje terug ontving ondergetekende namelijk op Facebook een privé bericht van Michael Tellbach, beter gekend als Art Abscons. Hij nodigde me uit voor een privé evenement ...
