|
|||||||||||||
Heden ten dage is minimal wave hot! De bandjes die platen maken in dit genre of (on)rechtstreeks hierdoor geïnspireerd zijn duiken als paddestoelen op. Oude opnames uit de beginperiode zijn meestal gegeerde collector’s items, zo ook het werk van de Nederlandse cultgroep S.M. Nurse. (Kijk maar eens op Discogs waar het aantal op de wantlisten een pak hoger ligt dan in de collectielijsten – zo hebben 6 mensen de debuutcassette, tegenover 100 personen die het kleinood graag in hun bezit willen hebben). Dank dus aan het Spaanse Domestica label, die deze Nederlanders, 30 jaar nadat ze gesplit waren, onder de vleugels nam, en hen de nodige schop onder de kont gaf om dit materiaal op plaat te zetten. Twee jaar terug bracht Domestica al een mini-album van S.M. Nurse uit dat in een paar weken uitverkocht was, en het gelijk bewees van de Spanjaarden om onze noorderburen terug in de spotlights te zetten. Bij de groepsnaam verwacht je eerder de zoveelste Die Form-kloon of andere “Grausame Töchters”, maar dit gezelschap daarentegen is bedreven in experimentele – en minimal klanken. De term ‘hometape recordings’ is vaak een dekmantel voor wat huis-, tuin- en keukengepruts en snel snel opgenomen pogingen maar niets is minder waar alhier. Dit is echt een hele sterke verzameling materiaal van een cultproject. Verwacht je aan een ouderwetse Moog-synthesizer, galmende gitaren, samples en koude vocalen. En ze doen het zodanig goed, dat dit zeker niet had misstaan op het Mute-label begin jaren ‘80, wat als referentie wel kan tellen, me dunkt. (The Normal is soms niet ver weg qua sound). Onmogelijk om hier prijsbeesten op aan te duiden, want alle tien nummers zijn van zeer sterke kwaliteit. Opener “Hot Day In Istanbul” begint met een van de meest indrukwekkende geluiden allertijden voor ondergetekende, de oproep tot het gebed vanaf de minaretten, wat ik zelf al live heb mogen aanhoren in Istanbul en me altijd zal bijblijven. Maar over mijn Istanbul-liefde ga ik hier niet uitwijden, anders wordt deze recensie de langste in de Dark Entries-geschiedenis... In tijden van ‘terreur-dreiging’ misschien een leuk ideetje om met opgestoken middelvinger voorbij de zwaarbewapende vesting van NVA-kopstuk BDW te rijden terwijl dit luid uit de speakers schalt, kwestie van rebels gebaar tegen de om zich heen verspreidende verzuring. “No Pop” maakt van een popdeuntje (The Locomotion) iets ...no pop. Mijn persoonlijke favoriet (zoals aangegeven, tussen al het andere lekkers) is “Heimwerker”, een experimenteel electro deuntje met lichte industrial invloeden, dat vaag doet terugdenken aan ons eigenste Club Moral. S.M. Nurse mag op “Worst Und Bier/ Dance” babysitten op de robots van Kraftwerk, terwijl de grootmeesters even wegkijken, veranderen de anders zo strak in de maat marcherende mensch-maschinen in zwalpende fuifnummers. Ontdek het vooral allemaal zelf, want dit is verplichte kost voor de liefhebbers! Maar wees snel, want dit komt in zeer gelimiteerde oplage, de eerste 150 exemplaren kwamen overigens met een gratis CD-R van eM (S.M. Nurse-oprichtiger Menko Konings), maar deze zijn al allemaal de deur uit, hierover kan ik ook niets zeggen, aangezien ik deze niet toegestuurd kreeg bij de promo. De tweede editie komt uit op 500 exemplaren, enkel op vinyl.
Dimi Brands |
Volgende besprekingen
Zauber - Engel
Big Brother On Acid - Big Brother On Acid
The Imaginary Suitcase - The shape of things forsaken
Verzamelaar - Insane 80s [EV01>EV10]
Machinecode - Samurai
Ataraxia - Wind at Mount Elo (original soundtrack)
Opium Dream Estate - Shades EP
Jeff Scott Soto - Inside The Vertigo
Mindstrip - Polymere
Monophona - Black On Black
Andere besprekingen van S.M. NURSE
S.M. Nurse - S.M. Nurse (Reissue)