|
|||||||||||||
Als er een groep is die muzikale grenzen verlegd heeft in het begin van de jaren '80 dan was het wel Rip, Rig & Panic. Ontstaan uit de as van The Pop Group was dit één van de beloftes die de postpunkse pretenties van die tijd waar moest maken. Alleen: van pretenties is bij Rip, Rig & Panic hoegenaamd geen sprake. Nog nooit had muziek immers zo bevrijd van zijn ketenen geklonken. Blij met het feit dat punk de boel eens goed overhoop geschopt had besloten een aantal jonge muzikanten om een fungroep op te richten waarin alles kon, zolang ze het maar leuk vonden. Tja, wat krijg je wanneer een aantal postpunkers met een (on)gezonde interesse in avantgardejazz, een funky brother en wat zangeressen met een punkverleden samen brengt? Komt daar dan nog bij dat één van die zangeressen (Neneh Cherry!) als vader ook nog eens een jazzlegende heeft. De trechter van RR&P was dus groot, waardoor er ook nog een fikse geut soul en zelfs kinderrijmpjes bij konden. Gareth Sager herinnert zich in het boekje nog hoe hij samen met Mark Springer in 1979 rondhing in Bristol, wat toen een smeltkroes was van verschillende muzikale jongerenculturen en waar iedereen welkom was. Een ander groepslid, Sean Oliver, werd letterlijk van straat geplukt en bevriende band The Slits leverde de zangeressen Ari Up en Neneh Cherry (die zich in New York voor enige optredens had aangesloten). We vergeten hier enige mensen te noemen, maar RR&P was toen echt een duivenkot van binnen- en buitenlopend talent met een redelijk vaste kern. Het serieuze werk begon met de singles Go, Go, Go (This Is It) en Bob Hope Takes Risks. Het toen al iets conventionelere Virgin Records werd bereid gevonden om het debuut dubbelalbum GOD uit te geven. Virgin had niks te verliezen; ze kregen subsidies om minstens enkele groepen als RR&P in hun rooster op te nemen, met als gevolg dat RR&P volledige carte blanche kreeg. Is het daarom dat GOD zo wild, ongedwongen en bevrijdend klinkt? Vanaf het eerste nummer, Constant Drudgery Is Harmfull To The Soul, is het er al lap op: Feestende souljazz in een postpunk-kleedje met tal van geflipte geluidseffecten erdoor gedraaid. Neneh Cherry zingt alsof het haar eerste keer is: recht uit de buik. De onmogelijike titles waren standaard voor RR&P: ze betekenen meestal niet meer dan wat maffe woordenrijmelaarij en de albumtitel GOD werd gewoon gebruikt omdat nog geen enkele groep dit gedaan had. Op Knee Deep In **** gaat Gareth Sager tekeer als een verwarde adolescent die wanhopig bij wil blijven met de eisen van de maatschappij. Hierdoor verwerft hij zich een maatschappijkritiek waar enkel The Clash (in hun beste nummers) als Crass toen aan konden tippen. Try Box Out Of This Box klinkt dan weer alsof Byrne & Eno zich na My Life In The Bush Of Ghosts zich aan een jazz-uitstapje gewaagd hadden... De tekst van Those Eskimo Women Speak Frankly klinkt alsof hij ter plekke door Neneh uit de mouw geschud werd, en waarschijnlijk is dit ook zo. Ari Up dan weer levert met Shadows Only There Because Of The Sun een zinderende bijdrage, hiermee het beste stuk van haar ganse carrière neerpotend. En hoe onnozel de mannen van RR&P écht kunnen doen is te horen op Miss Pib... Voeg tussen de gezongen nummers nog enige instrumentaaltjes die zich aan geen enkele ketting laten leggen, en je hebt een van de boeiendste platen van dat jaar!
Jan Denolet |
Cherry Red RecordsVolgende besprekingen
48 Cameras - We Could Bring You Silk In May -feat. Scanner-
48 Cameras - 'Right North' She Said -2CD-
48 Cameras - Before Me Lay Some More Dark Waters -feat. Eric Therer-
48 Cameras - After all, isn't Tango the dance of the drunk man?
The Shallow Graves - Smoke Screen For Your Broken Dream
STAER - Daughters
Zeromancer - Something For The Pain (best of)
Emmanuel Allard - Nouvelles Upanishads Du Yoga
Ah Cama-Sotz - Obsession Diabolique
Figure Study - Figure Study (7')
Andere besprekingen van RIP, RIG & PANIC
Rip, Rig & Panic - Attitude -reissue-
Rip, Rig & Panic - I Am Cold -reissue-
Dead Can Dance kan er prat op gaan aan de basis te liggen van de neoklassieke golf in de darkwave. Zij waren nu eenmaal de eersten om deze richting inte slaan, en hebben veel navolging gekregen. In feite hebben ze met elk van hun cd's de grenzen verlegd. Aanvankelijk waren ze een post-punk-groep, maar na één plaat en een ...
Qntal, het heerlijk romantische project van Michael Pop en Sigrid Hausen, verwent ons al jaren met elektronische aanpassingen van middeleeuwse muziek. Al is dat met de jaren wel ruim geïnterpreteerd geweest. De groep heeft onlangs een nieuwe cd uitgebracht - Nachtblume - en daar vindt u ook vertoningen op van gedichten van Lord Byron, ...
Eernegem, putje West-Vlaanderen, is een dorp van een paar straten groot, zonder station, dat vooral bekend is als dorp van kasseileggers. In wezen hebt u weinig redenen om het dorp te bezoeken, tenzij... u graag een bezoek brengt aan de B52, een fantastisch muziekcentrum dat erin slaagt om regelmatig new wave- en punkoptredens te organiseren ...
Het was al langer geweten dat het Zweedse Agent Side Grinder noodgedwongen een nieuwe richting ging uitgaan. Noodgedwongen wegens het vertrek van hun frontman Kristoffer Grip, maar evenzo de verlating van bassist Thobias Eidevald en toetsenist Henrik Sunbring.
Er werd al aangekondigd dat ze als drieling verder zouden gaan onder dezelfde ...
Van 18 tot 21 mei 2018 gaat in het Duitse Leipzig de 27ste editie van het Wave-Gotik-Treffen door. Iedere goth die er de mogelijkheid toe heeft, moet minstens één keer in zijn leven op bedevaart naar Leipzig, dat is genoegzaam bekend, en de kans is groot dat u na één bezoek de smaak te pakken hebt en jaarlijks blijft ...
Geleen Calling, het is het Nederlands-Limburgs festivalletje dat naar eigendunken bands op de affiche programmeert zonder rekening te houden met wat hot is en wat not. Het is een formule die ook weet aan te slaan, want voor de jubileum-editie van zaterdag 14 april 2018 mocht De Reunie rekenen op een zo goed als helemaal volgelopen venue. ...
Als er één festival in de Lage Landen bestaat dat zijn naam oneer aandoet moet het wel Downhill zijn. Zonder neerwaartse spiraal reeds toe aan zijn twaalfde editie. De jaarlijkse hoogmis die ook dit jaar weer het kruim der ondergrondse en vooral internationale acts weet te verzamelen op 1 podium.
Editie 12 was van een dubbele ...
Zojuist verscheen een nieuwe release op Wool-E Discs in de reeks Belgian NeuMusik. ‘Chapter 6’ is dit alweer in deze reeks. Achter dit project, BySenses, zit Gentenaar Didier Dewachtere, die we reeds kenden van zijn samenwerking met die andere Gentenaar Johan De Paepe alias ‘Owann’ in het project The Tower Tree. “People”, ...