Achter het project Rhea zit de Belgische synthesizerwizard Mark De Wit, die in de jaren 80 nog een tijdlang als gitarist deel uitmaakte van de funky new wave band Lavvi Ebbel. In de jaren 70 en 80 maakte Mark De Wit deel uit van het kosmische muziek trio Purfoze, dat hij in 1977 vervoegde. Dit project stond bekend voor zijn warme analoge sound, trad ook op met enkel analoge synthesizers als instrumenten en maakte donkere, trage ‘deep space music’.

Zijn eigen synthproject Rhea richtte Mark De Wit op in 1988 en hij bracht een aantal cdr’s uit in eigen beheer. In 2018 bespraken we van Rhea het eerste echte album “108 Minutes That Changed The World”. De kosmische klankenwereld van Rhea bleek goed aan te sluiten bij de beschrijving van zijn oude project Purfoze.

Ook dit nieuwe live album, “Close To Moving Ice”, gaat rustig op hetzelfde elan verder. Het album bestaat weer uit zich langzaam ontwikkelende analoge synthesizercomposities, ergens tussen kosmische krautrock in de geest van de Berlijnse school van Tangerine Dream en toch ook meer dark ambient aandoende droney sferen. De zich hier erg gezapig en zelfs wat loom ontwikkelende soundscape is minimaal en meditatief. Als invloeden noemt de artiest de Duitsers Klaus Schulze en Tangerine Dream, de Engelsman Brian Eno, de Amerikaan Steve Reich en de Japanner Isao Tomita. Allemaal zeer voor de hand liggende namen, al missen we ergens nog wel de Griek Vangelis in dit rijtje.

Slechts één 35 minuten durende track staat er op het album: “Close To Moving Ice” met als ondertitel ‘A Tribute To The Massive Eternal Ice Of Greenland’. Duidelijk genoeg. Deze ultralange compositie wordt wel nog onderverdeeld in drie subcomposities : “Leifurs Alptraum” (een droney intro), “Mirages Of Llulissat” (waar ambiente synthmelodieën rustig de kop opsteken en even langzaam weer wegdeemsteren) en “IceMotions” waarin het geschuur en gekraak van gigantische ijsmassa’s hoorbaar is en waarin naar het einde toe ook stemsamples de kop opsteken. De muziek klinkt mysterieus, donker en subtiel.

Dit is de derde uitgave in de nieuwe reeks Littl’Antenna, een samenwerking tussen Belgian NeuMusic, sublabel van Wool-E Discs en Alain Kinet van Aerodyn, die ook de opnames van de live sessies coördineert en een van de mannen is achter het AntennA Festival te Evergem. ‘Littl’Antenna live session #3’, vermeldt de achterkant van de digipack. De Littl’Antenna concerten zijn dus satellietconcerten van het Antenna Festival en gaan door in zaal PostX te Merelbeke. Dit album werd er opgenomen op 18 oktober 2018. De opbrengst van deze reeks gaat trouwens integraal naar de organisatie van live elektronische muziekevenementen in België. Het schijfje kwam uit in een editie van 200 exemplaren.

Bandcamp

Henk Vereecken
19/02/2021