|
|||||||||||||
Achter het project Rhea zit de Belgische synthesizerwizard Mark De Wit, die in de jaren 80 nog een tijdlang als gitarist deel uitmaakte van de funky new wave band Lavvi Ebbel. In de jaren 70 en 80 maakte Mark De Wit deel uit van het kosmische muziek trio Purfoze, dat hij in 1977 vervoegde. Dit project stond bekend voor zijn warme analoge sound, trad ook op met enkel analoge synthesizers als instrumenten en maakte donkere, trage ‘deep space music’. Zijn eigen synthproject Rhea richtte Mark De Wit op in 1988 en hij bracht een aantal cdr’s uit in eigen beheer. In 2018 bespraken we van Rhea het eerste echte album “108 Minutes That Changed The World”. De kosmische klankenwereld van Rhea bleek goed aan te sluiten bij de beschrijving van zijn oude project Purfoze. Ook dit nieuwe live album, “Close To Moving Ice”, gaat rustig op hetzelfde elan verder. Het album bestaat weer uit zich langzaam ontwikkelende analoge synthesizercomposities, ergens tussen kosmische krautrock in de geest van de Berlijnse school van Tangerine Dream en toch ook meer dark ambient aandoende droney sferen. De zich hier erg gezapig en zelfs wat loom ontwikkelende soundscape is minimaal en meditatief. Als invloeden noemt de artiest de Duitsers Klaus Schulze en Tangerine Dream, de Engelsman Brian Eno, de Amerikaan Steve Reich en de Japanner Isao Tomita. Allemaal zeer voor de hand liggende namen, al missen we ergens nog wel de Griek Vangelis in dit rijtje. Slechts één 35 minuten durende track staat er op het album: “Close To Moving Ice” met als ondertitel ‘A Tribute To The Massive Eternal Ice Of Greenland’. Duidelijk genoeg. Deze ultralange compositie wordt wel nog onderverdeeld in drie subcomposities : “Leifurs Alptraum” (een droney intro), “Mirages Of Llulissat” (waar ambiente synthmelodieën rustig de kop opsteken en even langzaam weer wegdeemsteren) en “IceMotions” waarin het geschuur en gekraak van gigantische ijsmassa’s hoorbaar is en waarin naar het einde toe ook stemsamples de kop opsteken. De muziek klinkt mysterieus, donker en subtiel.
Dit is de derde uitgave in de nieuwe reeks Littl’Antenna, een samenwerking tussen Belgian NeuMusic, sublabel van Wool-E Discs en Alain Kinet van Aerodyn, die ook de opnames van de live sessies coördineert en een van de mannen is achter het AntennA Festival te Evergem. ‘Littl’Antenna live session #3’, vermeldt de achterkant van de digipack. De Littl’Antenna concerten zijn dus satellietconcerten van het Antenna Festival en gaan door in zaal PostX te Merelbeke. Dit album werd er opgenomen op 18 oktober 2018. De opbrengst van deze reeks gaat trouwens integraal naar de organisatie van live elektronische muziekevenementen in België. Het schijfje kwam uit in een editie van 200 exemplaren.
Henk Vereecken |
Wool-E DiscsVolgende besprekingen
Haze - Haze
Onsturicheit - Live At The PostX
Seven Trees - Dead / End
Vlimmer - The Complete 4th Box
Palila - Tomorrow I’ll Come Visit You And Return Your Records
Klootzakken Zijn Kut - Waardebom
Summer Of Seventeen - Summer Of Seventeen
Blind Delon - Chimères
Wardruna - Kvitravn
The Glad Husbands - Safe Places
Andere besprekingen van RHEA
Rhea - 108 Minutes That Changed The World
Dirk Ivens laat de afgelopen tijd niet alleen met Dive van zich horen. (Dive, dat met 'Where Do We Go From Here?' één van de beste platen van 2019 uitbracht, aldus de Dark Enries redactie.) Neen, Ivens grijpt ook terug naar zijn allereerste project: Absolute Body Control, de electrogroep die hij in 1979 al oprichtte, ...
Bysmarque & SnowWhyte ontstonden uit de assen van de dark metal groep Arcane Rain, als zangeres Mel en toetsenist Roman besluiten om met hun tweeën een nieuw project op te zetten. De groep maakt een mix van electro en synthpop, wat in 2019 tot het aangename debuut 'Once Upon A Time' leidde. Maar voor hun laatste werk - de ...
Met pijn in ons hart missen we allemaal de grote festivals en de leuke concerten. We snakken naar livemuziek en liters bier! Maar ja, als surrogaat stemmen we dan allemaal af op live concerten die via het internet worden gestreamd...
De mensen die nu al een jaar dromen van stampen in de modder op het Heidnisches Dorf raad ik dan ook aan ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
BOEM PAUKESLAG! Het is zoals u misschien weet vandaag 125 jaar geleden dat de belangrijke modernistische dichter Paul van Ostaijen werd geboren.
Wij betrekken zijn legendarische opener van zijn gelijknamige gedicht echter voor het heugelijke nieuws dat de allereerste videoclip van Dark Entries favorieten Miel Noir een feit is.
Het ...
U kon het reeds lezen: ons neofolk minnend hart sloeg een tikkeltje sneller na het horen van In A Summer’s Silence, het debuut van Inanis Yoake.
Dit duo bestaande uit de Italiaan Simone Skelton en de Japanse Risa Hara ging aan de slag met onder andere Tony Wakeford (Sol Invictus) en Lloyd James (Naevus) op dit album, dat een vlaag ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...