|
|||||||||||||
In 1998 zag Reptyle het levenslicht, in 2004 verscheen hun albumdebuut “A High And Lonely Place”… de scene was weer een gothic rock groep rijker. Tien jaar later is het de beurt aan “Night And The River”, het derde album van dit vijftal uit Bielefeld, dat trouw zweert aangothic rock al is hun geluid in al die jaren voller en bombastischer geworden en opgeschoven richting dark rock die niet vies is van in gotische sferen ondergedompelde, logge metal. Paradise Lost was dan ook een invloed bij het realiseren van “Night And The River”. De oude, meer gedreven en meer melodieuze Reptyle vinden we terug op nummers als “Morning Heir”, het mooie “What’s In A Moment” en de hit van het album “The Age Of Love”. Het titelnummer trekt zich gezapig mijmerend in gang om uit te monden in een bombastische en donkere gitaar orgie die zich af en toe schoorvoetend achter een mistgordijn terug trekt. Een andere persoonlijke favoriet is “Ghost Ships For Tomorrow”, dat weliswaar krachtig maar enigszins subtiel als een wanhopige ‘vliegende hollander’ uit de boxen de woonkamer in waait. Bombast en kracht… Een beetje als Dronning Maud Land, of een meer aardse versie van grootheden Fields Of The Nephilim of beter nog, oudere Reptyle ontmoet Paradise Lost. In die zin moet deze “Night And The River” ook liefhebbers van donkere en gotische metal (wat voor mij geen goth metal is) kunnen bekoren. Ik had een paar luisterbeurten nodig om in de sfeer van dit album te komen, maar “Night And The River” is een groeier. In “Ways Of Fate” (een ietwat misleidende titel voor deze instrumental), “Rose Imperial”, “The Long Last” en sluitstuk “Pictures That Stay” ontmoeten krachtige rock en gothic duisternis elkaar en duelleren ze om verzoening tussen een bombastische, soms bijna symfonische orgie van beukende gitaren, strakke en verstikkende ritmesecties, sporadisch opgefleurd met het doodskleed van een verdwaalde synth. Ook dit is gothic rock anno 2014, gothic rock waarbij gothic rock liefhebbers met liefhebbers van donkere en bombastische metal door een zelfde poort kunnen.
Kurt Ingels |
Equinoxe RecordsVolgende besprekingen
Too Dead To Die - Murder On The Dance Floor
Asmodaeus - Lies And Logic
Die Perlen - Mein Rechter Platz Ist Leer ep
Die Form - Rayon X
Vólkova - Silent Howl ep (vinyl)
Anne Clark + HerrB - Fairytales From The Underground
Verzamelaar - Let's Peter Out
Stefan Orins Trio - Liv
Chester Hawkins - Semisolids
Bisclaveret - Theu Anagnosis
Het is al sedert 2004 een feit dat een kleiner festival ook groots kan zijn. Het bewijs wordt eens te meer geleverd door de Downhill-organisatie dat er telkens in slaagt om bands te programmeren die je zelden of nooit tegenkomt op een podium waar dan ook in de Lage Landen. Voor de inmiddels veertiende editie van Downhill werd geopteerd ...
Bodo Staiger is dood. De zanger-gitarist van de Neue Deutsche Welle (NDW) band Rheingold is dinsdag (4 december 2019) overleden, de doodsoorzaak is nog niet bekend. Rheingold schrijft over een plotselinge en onverwachte dood.
Met "Dreiklangsdimensionen" had het Duitse new wave trio, naast zanger en gitarist Bodo Staiger nog bestaande ...
New wave uit Noeveren (Boom)! Hun korte self titled debuut “De Delvers” (onze review leest u hier), vol korte, gebalde, flitsende Nederlandstalige new wave en postpunk songs verscheen vorig jaar (2018). Op 13 december spelen De Delvers hun laatste concert van dit jaar (2019) in de Kleine Hedonist, Sint-Jacobsmarkt 34, 2000 in Antwerpen! ...
Als u al enige tijd mee gaat in de scene (lees een eeuwigheid) en dus niet zomaar een hipstertje of meelopertje bent dan zegt u deze naam vast nog iets. Dit duo rond Laurent en de feërieke verschijning Alastrelle is, zoals het goeie goths betaamt, weer onder de levenden. Hier bij ons was dit duo live een graag geziene gast, en hun albums ...
Deze groep was ooit relatief populair, een off shoot van Madre Del Vizio, veel meer dark wave en zelfs folk invloeden, licht tribaal en zelfs een beetje heidens. De groep werd vooral populair met de albums “Malleus Mallficarum”(1993) en “Ignis Fatus;Irrlichter”(1994). Nadien waren er nog wel tekenen van leven, zo was ...
Keith Brewer, de man achter het geliefde power electronics project Taint is vorige week overleden ten gevolge van een zeer agressieve darmkanker. Door de uitzaaiingen werd zijn doodsvonnis reeds na enkele maanden getekend.
Taint was al een tijdje niet meer actief, maar de man uit Texas bracht onder de naam Mania nog muziek uit.
Taint ...
Toegegeven, onze Dark Entries Nights hebben in 2019 nogal een elektronische draai gekregen. We willen andere donkere genres uiteraard niet verwaarlozen, maar we herinneren er graag aan dat België zijn naam gemaakt heeft in de electro, en wie er laatst bij was op het optreden van IC 434 zal ons niet tegenspreken.
De laatste Dark Entries ...
Het is een feit dat we niet veel Belgische groepen hebben die actief zijn in het neofolk genre. Dit jaar werd ik dan ook zeer aangenaam verrast door de nieuwkomers van La Merde (die we onmiddellijk ook in onze interviewruimte duwden) en zie, het einde van het jaar heeft nog een verrassing in petto: onze nationale trots in het genre, Weihan, ...