|
|||||||||||||
WGT, 20 mei 2018. Het is een zonnige dag en er hangt een gemoedelijke sfeer op het stoffige terrein van NonTox, het openluchtpodium voor de fans van hedendaagse donkere elektronische muziek. Ik ben nog aan het nagenieten van het optreden van Alphamay, wanneer Reichsfeind begint te spelen. Beminnelijke electro- en futurepopklanken, gedragen door een engelenstem, vullen de warme namiddaglucht. Ik sta als betoverd te luisteren en heb na afloop van het optreden maar één doel: als de bliksem het album van deze Duitse jongeman kopen. Reichsfeind is het project van Timo Revna. Volgens de Facebook-pagina zou het opgericht zijn in 2011, maar het debuut 'Living In Space' is pas vorig najaar uitgekomen op het mij onbekende label e-noxe. Ik had nog nooit van Reichsfeind gehoord, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat dit opging voor het gros van de affiche van NonTox dit jaar. Het is puur toeval dat ik deze artiest heb ontdekt, want ik was aanvankelijk van plan om na het optreden van Alphamay vrijwel meteen de tram terug te nemen naar het centrum van Leipzig. Doordat ik ben blijven plakken aan de merchandise-stand, heb ik kennisgemaakt met wat voor mij toch wel de revelatie van dit WGT was. Waarom deze muziek recht naar mijn hart ging? Welnu, ik heb altijd al een zwak gehad voor hoogst melodische electro en futurepop, een genre dat zijn hoogtepunt kende in de vroege jaren 2000, maar al snel plaats moest ruimen voor aggrotech/terror EBM en later voor nog hardere stijlen (de echte "cyber" muziek, zeg maar). Hoe harder en onpersoonlijker de club electro werd, hoe meer ook de vocals op de achtergrond kwamen te staan. Van zware stemeffecten (distortion, pitchshifting) tot compleet nietszeggende en veelal platvloerse samples. Ik zag het met lede ogen aan en besloot op een bepaald moment om mijn aandacht te verleggen naar old-school electro. Ik grijp nog geregeld terug naar de melodische electro/futurepop-releases in mijn muziekcollectie, maar de meeste hiervan zijn ondertussen toch al een dikke 15 jaar oud. Het is dan ook een aangename verrassing om op een cd als 'Living In Space' te stuiten. Niet alleen omdat deze nostalgische gevoelens naar muzikaal betere tijden oproept, maar gewoon omdat dit technisch-objectief een sterk debuut is. De tracks zijn haarfijn gecomponeerd, met een toewijding die naar perfectionisme neigt. Ook de vocals zijn van een niveau dat je nog maar weinig tegenkomt in de hedendaagse donkere elektronische scene, waar zingen zonder stembewerking sowieso al een zeldzaamheid geworden is. Voeg daar nog de betekenisvolle lyrics aan toe, die over lief en leed handelen, maar ook een zekere graad van nihilisme niet schuwen, en je hebt alle ingrediënten voor een kwalitatieve electro/futurepop-release. Voor 'Fill The Void' en 'Far From Home' ben ik meteen in volle overgave gezwicht; deze tracks blijven nu al weken in mijn hoofd rondspoken. Maar ook 'Living In Space', 'Soulpaint', 'Mountains', 'Carrousel' en 'You Are Not Here' maken dit album tot een aangename luisterervaring. Persoonlijk ben ik minder wild van de officieuze single 'Detox' en van de enkele electropop-nummers op deze cd (waaronder 'Harbinger' en 'The Cold Spell'), maar al bij al is dit een zeer goede release. Zelfs de 4 remixes irriteren mij niet; meer nog, deze van Kayfabe LaNoise (bekend van Wynardtage) zijn op en top futurepop en toveren steevast een glimlach op mijn gezicht. Mocht het nog niet duidelijk zijn: ik kan dit album van harte aanbevelen aan eenieder die van melodische retro electro/futurepop à la Neuroticfish houdt.
Marjolein Laenen |
e-noxeVolgende besprekingen
Pest Modern - Rock’N Roll Station
John 3:16 - עשר
Sami Baha - Free For All
Psy'Aviah - Looking For The Sun EP
Needlepoint - The Diary Of Robert Reverie
Fields of Troy - Fields of Troy
Cyrcus Flight - The Clueless Caravan
Maiden United - Empire of the Clouds
Mai Khoi - Dissent
SDH - Semiotics Department Of Heteronyms
Om redenen ons allen wel gekend moest de Antwerpse band Flying Horseman wachten om hun album Mothership, hun zesde album in een zo goed als vlekkeloze carrière, in levende lijve aan ons voor te stellen. Wanneer dat ook nog eens achter mijn hoek, in De Roma, gebeurt dan zeg ik geen nee…
Tijdens gekeuvel met oude bekenden kwamen ...
Mijn persoonlijke voorkeuren voor de derde dag Sinner’s Day, we zitten immers in de laatste rechte lijn want nog 10 keer slapen en het is zover. Feest. Een ‘Alle Heiligen’ feesten mee op maandag 1 november in Heusden Zolder en wel op twee podia. Hopelijk hebt u dag 1 en dag 2 overleefd. Want ook op 1 november valt er één ...
Eind oktober 2020 kwam ‘Puin van dromen’ uit, het debuut van Winterstille. De plaat biedt een mengeling van folk, chanson en gothic. Winterstille zal op 12 november zijn cd voorstellen in zaal De Krop in Kampenhout, en op 13 november het Porta Nigra Autumn Passage openen in Aarschot. Reden genoeg om eens dieper te graven naar de ...
Whispers In The Shadow blaast 25 kaarsjes uit. In de afgelopen kwarteeuw hebben ze 10 platen uitgebracht. En dat willen ze in de kijker brengen door een uitstekende compilatie: 'Gilding the Lily - A Restrospective'. Daarop hebben ze niet enkel hun beste nummers verzameld, maar ze hebben ook verschillende nummers terug onder handen ...
Hoe zat het weer met A Slice Of Life? Oh ja, ze hebben in 2018 een prachtig debuut uitgegeven: 'Restless'. We weten uit goede bron dat ze sindsdien heel wat nieuwe nummers geschreven hebben en zelfs dat ze aan een nieuwe plaat werken. In de tussentijd verrassen ze ons nu en dan met een remix uit hun debuut, zoals 'Sweet Sin' ...
Ware vampieren zijn wij, die in de duisternis jagen op warmbloedige wezens om onze dorst aan te laven… Yep, we zoeken naar vers bloed om ons magazine te versterken. Uiteraard gaat onze voorkeur hierbij uit naar jonge maagden, maar op onze leeftijd en met ons uiterlijk kunnen we niet al te veeleisend zijn. Je geslacht, leeftijd of uiterlijk ...
Hier ben ik weer, trick or treat, met mijn bijzondere en smaakvolle voorkeuren voor de tweede dag Sinner’s Day van 31 oktober. Ondertussen hebben we al een dag achter de kiezen en belanden we meteen in de helft. Zondigen nu het nog kan want ook op 31 oktober staat veel moois op de affiche. Eén en ander passeerde reeds de Dark ...
Aksak Maboul is al sinds 1977 onder ons, maar heeft in die tussentijd slechts 4 albums uitgebracht. Een en ander heeft te maken met het feit dat oprichter (en enige oorspronkelijk lid) Marc Hollander daarnaast ook nog zijn label Crammed Disc (voor onze scène vooral bekend van Tuxedomoon) te runnen heeft. Crammed Discs is bekend om zijn ...
Gert - ook bekend als Gert Kleinpunk - maakt al zeventien jaar muziek, maar heeft nog nooit een interview gegeven. Daar moest verandering in komen, vond Malcolm Nix, te meer daar Gert op 9 oktober op Breaking Barriers in Het Depot te Leuven speelt...
Zo, eindelijk een interview met Gert, die ondertussen wel al ongeveer zeventien jaar een ...